Było ...nie minęło -31.03.2012 (23m54s).wmv

Vickers - kronika narodzin

Od lat niezmiennie, z maniakalnym wręcz uporem powtarzamy, że trzeba odszukać na świecie albo odbudować ten polski sprzęt wojskowy, który następnym pokoleniom da prawdziwy obraz wojska II Rzeczpospolitej - armii, jak na owe czasy niezwykle innowacyjnej i wyścigach technicznych z sąsiadami często biorącej górę. Ale, aby twierdzenie to było wiarygodne, trzeba je nieustannie wspierać materialnymi konkretami. Taki konkret o wielkim znaczeniu nabiera właśnie kształtów w małym, niepozornym garażu Adama Rudnickiego.

Zawsze, przed każdym dużym projektem rekonstrukcyjnym pukamy do drzwi Centralnego Archiwum Wojskowego pytając, jaka dokumentacja po interesującym nas sprzęcie została. Etap drugi odbudowy nazywamy fazą łowiecko-zbieracką. W przypadku Vickersa ten etap trwa już trzy lata i bynajmniej się nie skończył. Niewątpliwie decydującą dla powodzenia rekonstrukcji była wizyta w angielskim Muzeum Broni Pancernej w Bowington. Tam pozwolono nam podobny czołg mierzyć, opisywać, a nawet częściowo rozkręcać. Obecnie zawieszenie, wszystkie elementy jezdne są już niemal gotowe. Teraz szukamy specjalistów od nitowania. Po zmontowaniu ramy trzeba będzie donitować na gorąco płyty. Wiemy, że technologia nitowania jest już teraz niemal archaiczna, ale wierzymy, że są jeszcze ludzie, którzy to potrafią.



Wielka nadzieja poszukiwaczy

W kolejnym felietonie będziemy mieli dobre wieści dla kolegów poszukiwaczy. Sądzimy, że bliski jest czas, kiedy przestaniecie się chyłkiem przemykać na skraju lasu bacząc, czy nie obserwuje was policjant lub leśnik. W Polsce poszukiwanie ciągle jeszcze funkcjonuje w obszarze niemal wyjętym spod prawa, bo załatwienie wszystkich formalności leży często poza zasięgiem zwykłego człowieka. W tym zakresie rodzi się inicjatywa poselska.