swiad3.mp3

Przesłanie Krucjaty wyraża jej herb. Zawołaniem są słowa "Nie lękajcie się!" często wypowiadane przez Chrystusa, a także często przywoływane przez Jana Pawła II. Przypominają one członkom Krucjaty, że głównym ich zadaniem jest wyzwalanie ludzi od lęku, który czyni człowieka niewolnikiem.

Krzyż to znak Krucjaty wyprawy krzyżowej, a zarazem znak najgłębszej tajemnicy wolności.

Litera „M” symbolizuje stojącą pod Krzyżem Maryję wzór naszego oddania się Chrystu- sowi i zjednoczenia z Nim.
Dlaczego Krucjata? Dar abstynencji

Dlaczego „Krucjata”?

KWC realizuje swój cel poprzez stworzenie „kolumny ratunkowej” ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę „ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo „krucjata” wskazuje na Krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych. Aby wejść w tajemnicę krzyża, trzeba pokonać lęk dlatego zadaniem Krucjaty jest wyzwalanie ludzi z lęku.

Jak powstała KWC?

KWC została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego i Ruch Światło-Życie w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu:

„Proszę abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła”.


Krucjata została uroczyście ogłoszona w obecności Ojca Świętego, Jemu oddana i przez Niego pobłogosławiona podczas 1. Pielgrzymki do Polski 8 czerwca 1979 r. w Nowym Targu.
Małe „m” po drugiej stronie krzyża to „my”, którzy stajemy na zawołanie Papieża, aby wraz z Nim zjednoczyć się z Maryją (Totus Tuus) w oddaniu się Chrystusowi. Dlatego Krucjata Wyzwolenia Człowieka nazywana jest także Dziełem Niepokalanej Matki Kościoła.



Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest to dzieło na rzecz trzeźwości narodu zainicjowane w 1979 roku przez ks. Franciszka Blachnickiego.

KWC realizuje swój cel poprzez stworzenie „kolumny ratunkowej” ludzi dobrej woli, którzy mają podjąć walkę o tę „ziemię świętą”, jaką jest każdy człowiek odkupiony przez Chrystusa. Słowo „krucjata” wskazuje na Krzyż jako skuteczny znak ostatecznego zwycięstwa nad wszelkim złem. Krzyż, jako symbol dobrowolnej ofiary podjętej z miłości, jest jedyną drogą do skutecznego wyzwalania innych. Aby wejść w tajemnicę krzyża, trzeba pokonać lęk dlatego zadaniem Krucjaty jest wyzwalanie ludzi z lęku.

KWC została powołana przez ks. Franciszka Blachnickiego w odpowiedzi na apel Ojca Świętego Jana Pawła II skierowany do Polaków u progu pontyfikatu:

„Proszę abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu, co może umniejszać jego wkład do wspólnego skarbca ludzkości, narodów chrześcijańskich, Chrystusowego Kościoła”.

Podstawową drogą KWC jest modlitwa, ewangelizacja i post. Drogę taką wskazał Chrystus apostołom, gdy doświadczyli niemocy w walce ze złem (Ten rodzaj duchów wypędza się postem i modlitwą – Mt 17,21). Modlitwa często jest jedynym środkiem pomocy, kiedy po ludzku nic nie da się zrobić. Ona również przemienia „działaczy” w pokornych świadków Bożego działania, a zniewolonych przyprowadza do źródła życia. Modlitwa i post stanowią serce programu działania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Formy działania i zadania KWC

Podstawową formą działania KWC jest świadectwo stylu życia jej członków.
Inne formy działania członków KWC to:

* spotkania modlitewne i formacyjne członków KWC,
* organizowanie pielgrzymek w intencjach trudnych problemów społecznych,
* organizowanie uroczystości religijnych i towarzyskich bez alkoholu (np. wesela, sylwester),
* praca w gminnych komisjach rozwiązywania problemów alkoholowych,
* pomoc osobom uzależnionym,
* rekolekcje dla uzależnionych,
* praca profilaktyczna wśród dzieci i młodzieży,
* parafialne rekolekcje wyzwolenia,
* młodzieżowe kluby bezalkoholowe,
* tworzenie ośrodków profilaktyczno -szkoleniowych,
* diakonia życia wychowanie do czystości i miłości oraz obrony życia,
* inne działania na polu zaangażowania społecznego.

Znaczenie Abstynencji w KWC

Abstynencja od alkoholu w Krucjacie to osobisty dar, podjęty dobrowolnie z pobudek miłości i odpowiedzialności za dobro drugiego człowieka. Dla członków Krucjaty abstynencja to:

* czyn osobistej wolności,
* zadośćuczynienie za grzechy pijaństwa,
* wyraz miłości do ludzi uzależnionych, dla których zupełna abstynencja jest jedynym warunkiem trzeźwości,
* skuteczny środek przemiany obyczajów,
* sposób pracy nad sobą i kształtowania charakteru,
* ważny środek profilaktyczny i wychowawczy,
* znak miłości do Ojczyzny.

Przez abstynencję Krucjata Wyzwolenia Człowieka rozumie całkowite i dobrowolne wyrzeczenie się alkoholu jako napoju pod wszelką postacią i we wszelkiej ilości. Definicja ta nie obejmuje używania alkoholu w innym charakterze np. jako lekarstwa (jeśli alkohol występuje jako składnik prawdziwego lekarstwa) lub w celach liturgicznych. Również spożywanie alkoholu w potrawach (np. w tortach) lub w cukierkach zasadniczo nie podpada pod pojęcie abstynencji. Z tak określonej definicji abstynencji wynika, że nie chodzi tu o zwalczanie alkoholu jako takiego, ale o zwalczanie zwyczaju picia alkoholu. Abstynencja jest środkiem do osiągnięcia celu, jakim jest przywrócenie trzeźwości w Polsce i wychowanie dzieci i młodzieży w zdrowych obyczajach.
Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich!

Dopiero życie dużej części społeczeństwa wolnej od lęku, zakłamania, ulegania złym obyczajom, może zaowocować skuteczną przemianą stylu życia całego narodu i chrześcijańskim poczuciem odpowiedzialności za życie rodzinne i zaangażowanie społeczne.

Są dwa rodzaje przynależności do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka:

* kandydat - deklaruje przynależność do KWC na okres jednego roku,
* członek - deklaruje przynależność od momentu podjęcia do czasu ewentualnej rezygnacji. Ten rodzaj bywa błędnie określany jako przynależność na całe życie lub na czas istnienia Krucjaty.

Członkowie i kandydaci składają swoje deklaracje abstynenckie do tzw. Stanic Krucjaty (ośrodków Krucjaty, centralnego bądź rejonowych). Stanica nr 1 znajduje się w Krościenku nad Dunajcem w Centrum Ruchu Światło-Życie na Kopiej Górce. Informację o rezygnacji wysyła się również do Stanicy.
Hymn

Krucjata Wyzwolenia Człowieka posiada swój hymn, którym jest pieśń "Serce wielkie nam daj"
Modlitwa

Niepokalana, Matko Kościoła! Wpatrując się w Ciebie jako wzór Człowieka w pełni odkupionego i wyzwolonego i dlatego przez miłość oddanego w Duchu Świętym Chrystusowi, uświadamiamy sobie wieloraką niewolę, w której są uwikłane nasze serca. Pragnąc w pełni wyzwolić siebie i podać rękę naszym braciom, oczekującym objawienia się w nich wolności synów Bożych, zbliżamy się do Ciebie i oddajemy się Tobie, aby wraz z Tobą, mocą tego samego Ducha, który bez przeszkód działał w Tobie, pełniej zrealizować swoją wolność w oddaniu się Chrystusowi, a przez Niego - Ojcu.

W Twoje ręce składamy przyrzeczenie abstynencji od alkoholu i postanowienie całkowitego uniezależnienia się od niego, abyśmy mogli swoją wolnością wyzwalać naszych braci, którzy nie mogą już wyzwolić się o własnych siłach. Pragniemy przez ten czyn miłości podać rękę i służyć naszym bliźnim, tak jak Chrystus, który z miłości ku nam uniżył samego siebie, przyjąwszy postać sługi.

Oddajemy Ci całe dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka pragnąc, aby było ono Twoim dziełem i narzędziem w Twoim ręku dla wyzwolenia narodu.

Chcemy wraz z Tobą i z oddanym Ci całkowicie Sługą Bożym Janem Pawłem II stanąć pod Krzyżem Chrystusa, wyznając, iż tylko zjednoczenie z Nim w miłości, której wyrazem jest ofiara, może wyzwolić życiodajną i macierzyńską moc dla ratowania tych, którzy stali się niewolnikami dlatego, że utracili zdolność miłowania, czyli posiadania siebie w dawaniu siebie.

Święty Stanisławie, Biskupie i Męczenniku, Patronie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, natchnij nas odwagą w dawaniu świadectwa i męstwem w obliczu trudności i prześladować, abyśmy bez lęku pracowali nad odbudową ładu moralnego w naszej Ojczyźnie.

Święty Maksymilianie Kolbe, naucz nas miłować braci kosztem ofiary z siebie. Amen
Patroni

Patronkami KWC są św. Stanisław Biskup i Męczennik oraz Maksymilian Kolbe.
W sposób bardziej konkretny Ruch Światlo-Życie zaczął kontynuować dzieło Krucjaty Wstrzemięźliwości od 23 października 1978 r. Wówczas Jan Paweł II, podczas audiencji dla Polaków, skierował znamienny apel: "Proszę was, abyście przeciwstawiali się wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności, i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa, co czasem może aż zagrażać jego egzystencji i dobru wspólnemu..." Obecny na tej audiencji Ojciec Założyciel Ruchu zrozumiał, że jest to apel do członków Ruchu i trzeba natychmiast odpowiedzieć. Za kilka dni, przemawiając przez Radio Watykańskie, ogłosił uczestnikom Ruchu Światlo-Życie, że rozpoczyna się czas przygotowania do podjęcia diakonii wyzwolenia na rzecz młodzieży i całego Narodu. Wrócił do Polski i rozpoczął przygotowania. Za kilka miesięcy był gotowy program II Krucjaiy. która została złożona w darze Ojcu Świętemu 8 czerwca 1979 r. w czasie jego pierwszej pielgrzymki do Polski, na lotnisku w Nowym Targu. Ojciec Święty pobłogosławił wówczas Krucjatę Wyzwolenia Człowieka i ze wzruszeniem za nią dziękował. Wtedy delegacja Ruchu przyniosła w procesji z darami Księgę Czynów Wyzwolenia, prosząc Ojca Świętego o błogosławieństwo dla tego dzieła. W Księdze było wpisanych kilkaset nazwisk czlonków-założycieli.

Krucjata Wyzwolenia Człowieka nie jest jedynie akcją czy ruchem abstynenckim, lecz szeroko zakrojonym programem wyzwolenia, w którym wyzwolenie z nałogów ma znaczące miejsce. Ks. Blachnicki był przekonany, że źródłem niewoli w człowieku jest lęk mieszkający w jego sercu, który nie pozwala nam żyć w wolności synów Bożych. Lęk jest ucieczką od prawdy. Wyzwolenie z lęku jest kluczem do wolności wewnętrznej.

Zawołaniem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka są słowa "Nie lękajcie się", którymi rozpoczął swój pontyfikat Jan Paweł II. Słowa te wypisane są w herbie II Krucjaty, nad krzyżem. Krzyż jest znakiem tej wolności, którą przyniósł nam Jezus Chrystus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie. W krzyżu objawiła się miłość, która wyzwala. Pod krzyżem są w herbie dwie litery: M i m. Duże "M" oznacza Maryje stojącą pod krzyżem, oddaną całkowicie Chrystusowi, Osobę wolną całkowicie, bo oddaną w miłości. Małe "m" to my, z Maryją stojący pod krzyżem Chrystusa, oddani dziełu zbawienia, pragnący służyć innym jak Chrystus, pragnący prowadzić do wolności naszych braci.

Wyzwolenie jest możliwe tylko w Jezusie Chrystusie i dokonuje się mocą Ewangelii, dlatego całe dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka opiera się na wierze w moc Jezusa Chrystusa, który przyszedł po to. aby człowieka wyzwolić z niewoli zła do życia w wolności dzieci Bożych. On wyzwala nas z lęku, z egoizmu i daje nam moc Ducha Świętego. Tę moc członkowie Krucjaty wypraszają ufną modlitwą.

Modlitwa jest podstawową drogą Krucjaty. Modlitwa wzmocniona jest postem, abstynencją całkowitą, wyrzeczeniem się napojów alkoholowych pod wszelką postacią. Abstynencja jest czynem miłości, czynem wyzwolenia, podaniem pomocnej dłoni tym, którzy nie mogą już wyzwolić się o własnych siłach. Miłość do słabych braci jest podstawową motywacją abstynencji.

Członkowie Krucjaty zobowiązują się nie tylko do niepicia, ale również nie częstują innych alkoholem i nie kupują alkoholu oraz w miarę swoich możliwości uczestniczą w spotkaniach miesięcznych, podejmują konkretną posługę wobec uzależnionych braci, tworzą środowiska nowej kultury i nowy styl życia, uczą świętowania i spędzania wolnego czasu bez alkoholu, w radości chrześcijańskiej.

Patronką Krucjaty jest Niepokalana Matka Kościoła. Całe to dzieło uważa się za Jej dzieło, drugim patronem jest św. Maksymilian Kolbe - wzór miłości dającej siebie za braci - oraz św. Stanisław Biskup, który jest przykładem odwagi w dawaniu świadectwa wielkim wartościom oraz męstwa w trudnościach i prześladowaniu.
Krucjata Wyzwolenia Człowieka jest więc pierwszorzędną służbą Ruchu na rzecz dobra i wyzwolenia narodu. Idea Krucjaty cechuje się niezwykłą aktualnością. Wynika ona głównie:

1.
Z panującej u nas dramatycznej sytuacji, na którą składa się nie tylko alkoholizm, ale narkomania, nikotynizm, seksualizm i zabijanie poczętego życia, pornografia, przestępczość. Istnieje konieczność skutecznego programu nie tylko terapii, ale i profilaktyki. Krucjata Wyzwolenia Człowieka łamie panujące obyczaje przez zmianę stylu życia ("nie muszę, ty też nie musisz").
2.
Krucjata Wyzwolenia Człowieka staje na gruncie prawdy: uświadamia sobie i innym dramatyczną sytuację, nie ukrywa wstydliwie problemu, ale wydobywa go na światło dzienne. W miejsce zakłamania, którego jest sporo w propagandzie picia, Krucjata daje prawdę: są wśród nas bracia, którzy o własnych siłach stanąć nie mogą, możemy im pomóc duchowo przez post i modlitwę. Taka postawa zakłada ufność i odpowiedzialność ("poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli").
3.
Decyzja włączenia się do Krucjaty jest bardzo podmiotowa. Wiąże się to z osiągnięciem takiego stanu świadomości, że to ja podejmuję decyzję, deklaruję, że nie będę pić, częstować, kupować alkoholu. Będę się modlił w tych intencjach, a innym dawać będę prawdę.
4.
Krucjata uczy budować system wartości. Głównym motywem podejmowania abstynencji w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka jest miłość wynikająca z chrześcijańskiego wyrzeczenia się. To osobisty i nadprzyrodzony motyw oparty na fundamentalnych zasadach wartości.
5.
Teologia Krucjaty oparta jest na podstawach biblijnych i nauczaniu Jana Pawia n (zwłaszcza zawartych w encyklice Redemptor hominis oraz Verilatis splendor i Evangelium vitae). Zawiera więc aktualną naukę Kościoła na temat wyzwolenia. To ważne wobec szerzących się fałszywych dróg (New Agę, różne sekty).
6.
Krucjata Wyzwolenia Człowieka przedstawia drogę skuteczną, opartą na zwycięstwie Jezusa Chrystusa, na ewangelizacji, która jest głoszeniem (z mocą) wyzwalającej Ewangelii, Dobrej Nowiny i na świadectwie życia ludzi wierzących w Chrystusa, który żyje dzisiaj w Kościele.

Krucjata jest to walka o każdego człowieka z szatanem, przeciwko szatanowi. Jest to wydzieranie każdego człowieka szatanowi, wydzieranie go złu, jest to wyprowadzanie człowieka na wolność. I ta wolność promieniuje z ludzi wyzwolonych na tych. którzy jeszcze są w niewoli nałogu.