BBC.The.Hunt.2of7.In.the.Grip.of.the.Seasons.1080p.HDTV.x264.AAC.MVGroup.org.mkv

tomgaw / film / BBC.The.Hunt.2of7.In.the.Grip.of.the.Seasons.1080p.HDTV.x264.AAC.MVGroup.org.mkv

Download: BBC.The.Hunt.2of7.In.the.Grip.of.the.Seasons.1080p.HDTV.x264.AAC.MVGroup.org.mkv

Pobierz plik

1,59 GB

Czas trwania: 57 min

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

tomgaw

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Wszystko może się przytrafić.1995.avi

produkcja: Polska gatunek: Krótkometrażowy, Dokumentaliz ...

produkcja: Polska gatunek: Krótkometrażowy, Dokumentalizowany reżyseria Marcel Łoziński scenariusz Marcel Łoziński zdjęcia Artur Reinhart czas trwania: 39 Film przedstawia fragmenty niezwykłych rozmów przeprowadzonych przez 6-letniego Tomka (syna reżysera) z przypadkowymi przechodniami spotkanymi w parku. Mały chłopiec, nie przejmując się kamerą, podbiega do nieznajomych i zadaje im przeróżne pytania: "Dlaczego pani jest samotna?", "Dlaczego pan jest smutny?". Niewiarygodne, jak wiele ze swojego życia dorośli ludzie są skłonni opowiedzieć nieznanemu dziecku. "Wszystko może się przytrafić" przedstawia małego Tomka - syna Marcela Łozińskiego, reżysera - jeżdżącego hulajnogą po Parku Łazienkowskim. Zwykły sześciolatek zazwyczaj nie zaprząta sobie głowy problemami dotyczącymi życia, samotności, szczęścia czy przemijania. Pytania zadawane przez chłopca są proste i trudne zarazem. Domyślam się, że jest to przedpołudnie, gdyż w parku są tylko małe dzieci oraz staruszkowie. Tomek zadaje pytania, które niekiedy przywołują wspomnienia leżące gdzieś głęboko na dnie serca, a o których nie chcieliby już pamiętać. Wtedy chłopiec próbuje wlać w ich serca nadzieję na lepsze jutro. Niektórzy traktują go jednak nieco lekceważąco, jak np. pani z rękawiczkami w dwóch różnych kolorach. Uważa, że zaledwie 6-letnie dziecko niewiele może wiedzieć o tak poważnych sprawach. Chłopiec jest pełen ufności, że wszystko może się przytrafić, np. starszy pan z laską i okularami może żyć 120 lat, a nawet dłużej. Zachowania Tomka były bardzo szczere i spontaniczne, jak to bywa u małych dzieci. Przez to film wiernie odzwierciedla rzeczywistość. Swoją postawą zmusza nas do zastanowienia się swoim życiem. Kieruje nasze spojrzenie na stracone szanse, ale i te, które niekoniecznie zostały jeszcze domknięte. Rozmawiając przekonuje się, że życie bywa czasami niebywale okrutne. Dowiaduje się o nieuchronności śmierci, potrzebie wiary, wartości rodziny, przyczynach biedy. Okazuje się, że na kolej ludzkich losów wpływa historia i ich własne decyzje. Nie potrafi sobie wyobrazić, że los każdego człowieka nieuchronnie zmierza do jednego- do śmierci. Przedstawione historie nie są wyssane z palca. Każdy wie, że najlepsze scenariusze pisze życie, a największą mądrość życiową posiadają ci najbardziej doświadczeni, czyli nasi dziadkowie, czy w niektórych przypadkach rodzice i to właśnie od nich Tomek zdobywa wszelką wiedzę na temat życia. Łoziński w pełni zaufał tej prawdzie i dzięki temu powstało to arcydzieło. "Wszystko może się przytrafić" nie jest typowym dokumentem. Nie trzyma się konkretów i suchych faktów. Pozwala podumać, porozmyślać nad sensem ludzkiego życia. Film jest niezwykle naturalny, a to dlatego, że Łoziński filmował syna z ukrycia. Dało to możliwość zdobycia wiedzy o rzeczach, o które reżyser nie śmiałby lub po prostu nie wypadałoby zapytać.

wojaczek reż. lech j. majewski - 1999.avi

Wizjoner Lech Majewski zrealizował może najbardziej prze ...

Wizjoner Lech Majewski zrealizował może najbardziej przejmujący film o latach sześćdziesiątych PRL-u. Wojaczek, chociaż wykorzystuje fakty z tragicznej biografii poety-katastrofisty, wchodzi w regiony filmowego uniwersalizmu, w regiony eseju o kondycji artysty. Wojaczek to przede wszystkim niezwykle pesymistyczny opis napięć psychicznych i emocjonalnych (rzecz niezwykle trudna w kinie) powstałych między wrażliwą jednostką a otoczeniem. Majewski wykreował swój film w duchu skojarzeniowej liryki poety: nie ma w Wojaczku klasycznej "fabuły biograficznej" lecz jedynie ciąg czarno-białych sekwencji inspirowanych luźnymi faktami z życia Rafała Wojaczka, z których cześć przeszła do legendy literatury polskich zbuntowanych i niedostosowanych. Bohater filmowego eseju Majewskiego, grany trochę w konwencji ekspresjonistycznego aktorstwa przez młodego, śląskiego poetę, Krzysztofa Siwczyka, otoczony jest aurą irracjonalnego buntu, w którym dominuje ustawiczna nonszalancja wobec własnego życia. Rafał Wojaczek zafascynowany był legendą Hłaski. Nie liczył się z otoczeniem. Leczył się psychiatrycznie, walczył z alkoholizmem, jego ekscesy narażały go na ciągłe konflikty z prawem. Legenda biograficzna narastająca wśród młodzieży zaraz po jego samobójczej śmierci, przysłoniła wartość jego oryginalnej poezji, posługującej się brutalnym, obscenicznym językiem, poezji trudnej, wyrafinowanej i bez wątpienia wykraczającej poza czas życia poety. Wiele scen Wojaczka kręconych było w rodzinnym Mikołowie. To z okna jego pokoju (obecnie siedziba literackiego Instytutu Mikołowskiego) statyczna kamera patrzy beznamiętnie na brzydki świat. Dramatyzm filmu Majewski osiągnął zaskakująco prostymi środkami: kadry są ascetyczne, montaż cięty, ujęcie po ujęciu, ruch postaci wewnątrz kadru. W tych turpistycznych, nędznych zaułkach, ponurych knajpach szamocze się młody człowiek.

Rejs [1970] [Rekonstrukcja 720p].mp4