Zabawa w wojnę (1965)

Film Petera Watkinsa zrealizowany w 1965 roku dla BBC to telewizyjna docu-drama, z drobiazgową szczegółowością odtwarzająca efekty atomowego ataku na Wielką Brytanię. Inscenizacja okazała się na tyle udana, że w 1966 roku nagrodzono ją Oscarem dla najlepszego dokumentu. Jednak przez niemal dwadzieścia lat film nie doczekał się premiery w macierzystej stacji. Eksperci BBC uznali go za zbyt przerażający, rzekomo obawiając się wybuchu paniki podobnej do tej, jaka ogarnęła Nowy Jork po pamiętnej audycji Orsona Wellesa z 1938 roku. Dziś wiadomo, że film Watkinsa odłożono na półkę, ponieważ zbyt otwarcie kwestionował brak przygotowania władz do potencjalnego ataku. Jak na ówczesne standardy „Zabawa w wojnę” jest rzeczywiście szokująca. Nie chodzi o widoczne na ekranie okropności, dla dzisiejszego widza nieco trącące myszką, ale o dramatyczny styl narracji, nawiązujący do popularnych tak wówczas, jak i dziś interwencyjnych reportaży. Najwięcej zastrzeżeń budziły w latach 60. sceny zainscenizowanych „wywiadów” z przedstawicielami establishmentu. Są wśród nich m. in.: anglikański biskup oraz wojskowy analityk (wypowiedzi obu przywodzą nieco na myśl pamiętnego doktora Strangelove z pochodzącego z tego samego okresu brytyjskiego filmu Kubricka). Ich beztroskie dywagacje kontrastują z obrazami nuklearnej apokalipsy, detalicznie ukazującymi efekty choroby popromiennej. Zmieniające się standardy w dziedzinie cenzury ilustruje fakt, że dziś DVD z filmem Watkinsa jest sprzedawane z adnotacją „Dozwolone od lat 12”.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder