Tajemnice zimnej wojny (2004).avi

Utracone taśmy Czarnobyla (2022).avi

"Chernobyl: The Lost Tapes" (ang. "Czarnobyl: Zaginione ...

"Chernobyl: The Lost Tapes" (ang. "Czarnobyl: Zaginione Taśmy") to trwający ponad półtorej godziny dokument w reżyserii Jamesa Jonesa. Brytyjczyk biegle włada rosyjskim, co pozwoliło mu przedrzeć się przez utajnioną dokumentację ówczesnych władz ZSRR i odkryć, jak urzędnicy zatajali informacje o tragedii, która wydarzyła się w Czarnobylu. Jones, dzięki zdobytym dokumentom, może opowiedzieć widzom, jak zamiatanie niewygodnych danych pod dywan i chronienie własnego wizerunku przynosi zwykłym ludziom cierpienie.

MiG-25 - Porwanie (2003).avi

Wiktor Bielenko, sowiecki pilot wojskowy, w 1976 r. ucie ...

Wiktor Bielenko, sowiecki pilot wojskowy, w 1976 r. uciekł do Japonii najnowszym samolotem MiG-25, co się wiązało z uzyskaniem przez Amerykanów jego tajemnic. Pojawienie się maszyny wywołało szok w Pentagonie, ponieważ nikt nie wierzył, że Sowieci są w stanie zbudować samolot o takich osiągach. Prezydent Stanów Zjednoczonych Gerald Ford nadał Bielence azyl polityczny w USA. W ZSRR w procesie toczącym się w trybie zaocznym Wiktor Bielenko został skazany na karę śmierci, która od tego czasu nie została mu zniesiona mimo upadku komunizmu.

Stalin - mistrz terroru (2015).avi

Twórcy próbują odtworzyć ostatnie trzy dni życia Józefa ...

Twórcy próbują odtworzyć ostatnie trzy dni życia Józefa Stalina. Widzowie mogę śledzić poczynania dyktatora godzina po godzinie.

Geniusz, oszust i Stalin - jak walczono z głodem w ZSR....avi

Geniusz, oszust i Stalin - jak walczono z głodem w ZSRR 2018.avi

generowanie podglądu

Film „Geniusz, oszust i Stalin - jak walczono z głodem w ...

Film „Geniusz, oszust i Stalin - jak walczono z głodem w ZSRR” - oparty na dotychczas niepublikowanych materiałach archiwalnych - przedstawia losy dwóch niezwykłych postaci, uwikłanych w nieubłaganą polityczną maszynerię. Nikołaj Wawiłow był genialnym botanikiem. Podróżował po świecie, gromadząc przykłady ogromnego bogactwa przyrody. Trofim Łyssenko objawił się jako utalentowany agronom. Twierdził, że dzięki swoim pseudo wynalazkom potrafi wielokrotnie zwiększyć plony. W obliczu głodu szalejącego w Związku Radzieckim w latach 20., każdy z nich usiłował na swój własny sposób rozwiązać problem prześladujący komunistyczne władze: jak nakarmić ludzi. Geniusz sam umarł z głodu w stalinowskim więzieniu, krętacz skończył jako przewodniczący Akademii Nauk.

Bohater naszych czasów (2005).avi

Noc z 25 na 26 września 1983 roku. W Sierpuchowie 15, cz ...

Noc z 25 na 26 września 1983 roku. W Sierpuchowie 15, czyli radzieckim ośrodku dowodzenia systemem ostrzegania przed atakiem rakietowym dowództwo nad ok. 120-osobową załogą, sprawował tej nocy Stanisław Pietrow. Był przekonany, że będzie to dyżur, jakich wiele już odbył w swojej wojskowej karierze: z reguły nic się nie działo, czasami dochodziło do drobnej awarii. Tymczasem tamtej nocy przez krótki czas ważyły się losy świata. Nieoczekiwanie życie milionów ludzi spoczęło w rękach Pietrowa. Oto bowiem nagle odezwał się sygnał alarmowy. Komputer informował, że z jednej z amerykańskich baz wystartowała rakieta. Po chwili paniki załoga ośrodka na rozkaz Pietrowa błyskawicznie sprawdziła wielostopniowy system kontroli, aby wykluczyć wszelką pomyłkę czy awarię. Wszystko wydawało się w porządku. Analizując dane, dowódca doszedł do wniosku, że był to fałszywy alarm. Ale po dwóch minutach komputer zasygnalizował starty kolejnych czterech rakiet. Oznaczało to trzeci, najwyższy stopień prawdopodobieństwa ataku rakietowego. Zgodnie z procedurą, dyżurny oficer operacyjny musiał natychmiast zawiadomić dowódców - ministra obrony, szefa sztabu generalnego, a oni z kolei szefa państwa, Jurija Andropowa, że nastąpił atak i przewodniczący Rady Najwyższej ZSRR powinien nacisnąć sławetny czerwony guzik, co zapoczątkuje wojnę jądrową. W ciągu kilku minut nie sposób dokonać dokładnej analizy sytuacji - wspomina po latach dyżurujący wówczas w ośrodku dowodzenia podpułkownik Stanisław Pietrow - ale przeciw wskazaniom komputera przemawiały dwa argumenty: w przypadku rzeczywistego ataku rakiety startowałyby z wielu baz, a nie z jednej, poza tym lecące już w kierunku ZSRR amerykańskie rakiety musiałyby zostać namierzone przez radzieckie satelity, a stamtąd nie dochodziły żadne niepokojące sygnały. Pietrow upierał się więc przy swojej diagnozie, że doszło do pomyłki. Jak się później okazało, słusznie. Nie uchroniło to jednak bazy od szczegółowej kontroli, w czasie której wykryto tam kilkadziesiąt różnych niedociągnięć. Pietrowowi zarzucano m.in., że podczas jego dyżurów dokonywano zbyt mało wpisów do ksiąg kontrolnych. Ostatecznie przyczynę fałszywego alarmu ustalono pół roku później. Bohaterowi tamtej dramatycznej nocy nikt jednak nie podziękował. On sam starał się zapomnieć o zdarzeniach dramatycznej nocy, nawet jego żona dowiedziała się o całym zajściu 10 lat później z artykułu prasowego. Służbę wojskową Pietrow zakończył w stopniu podpułkownika, ale szybko przekonał się, jak niewiele to znaczy. Przemiany polityczne w ZSRR sprawiły, że jego emerytura gwałtownie się zdewaluowała, musiał dorabiać jako stróż na budowie, a pijani robotnicy obierali go sobie za cel, w który rzucali butelkami. Nikt nie pomyślał, że ma przed sobą bohatera, który najpewniej ocalił świat od atomowej zagłady.

Czarne tulipany (1996).avi

Archangielsk świętuje Dzień Zwycięstwa. Kombatanci wojny ...

Archangielsk świętuje Dzień Zwycięstwa. Kombatanci wojny ojczyźnianej tańczą i śpiewają na ulicach. Ich wnukowie, którzy mówią o sobie "Afgańcy", nie podzielają tej radości. Kazano im bronić południowych rubieży ZSRR, więc jechali. Wielu na ochotnika. Mogli odbyć służbę wojskową w kraju, chcieli się jednak sprawdzić w ogniu prawdziwej walki. Kiedy wracali z tej okrutnej wojny, wszystkie dziewczyny marzyły, by za któregoś z nich wyjść za mąż. Kombatanci z Afganistanu jawili im się jak supermani. Jeśli dopięły swego, wkrótce przekonywały się, jak trudny wybrały los. Bo co prawda nie wszyscy powrócili do domu okaleczeni fizycznie, lecz psychicznie - wszyscy. Niełatwo z nimi żyć. Straszne wspomnienia i przekonanie, że to nie o obronę ojczyzny chodziło, wloką się za nimi od lat. Odwiedzają cmentarz, na którym wznieśli poległym kolegom pomnik, a gdzie teraz przybywają mogiły zabitych w Czeczenii. Spotykają się przy butelce, wspominają nie kryjąc łez i śpiewają piosenki o walce w Afganistanie. Także tę o "czarnych tulipanach", czyli o samolotach wiozących do kraju ciała zabitych żołnierzy.

Bogowie sierpa i młota (2000).avi

Już w 1918 roku cerkiew prawosławna stała się przedmiote ...

Już w 1918 roku cerkiew prawosławna stała się przedmiotem zaciekłych ataków bolszewików. Burzono cerkwie, przetapiano na złom dzwony, deportowano na Syberię tysiące duchownych. Kolejny paroksyzm polityki antyklerykalnej nastąpił na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych. Komuniści chcieli mieć absolutny monopol na rząd dusz. Nie trudzili się jednak wypracowaniem nowej, proletariackiej w treści i świeckiej w formie obrzędowości, niezbędnej w manipulowaniu umysłami. Niemal dosłownie przejęli ceremonialny dorobek gnębionej brutalnie konkurencji. Cała sowiecka ikonografia, obyczajowość, sposób sprawowania władzy i świętowania czerpały wzory z prawosławia. Moskwa miała być kolejnym Rzymem, w którym rolę nowego Mesjasza spełniał Lenin i jego apostołowie, z najwierniejszym z uczniów, Józefem Wissarionowiczem, na czele. Zdaniem ideologów reżimu, Rosjanie potrzebowali wyraźnych drogowskazów. Kiedyś panował w tym względzie zamęt. Cerkiew i carowie rywalizowali o ster rządów nad sercami i umysłami prostego ludu. Górę brała to jedna, to druga strona. Teraz jedyną słuszną drogę mieli wytyczać wyłącznie komuniści. Władza absolutna posadowiona jest na fundamencie wiary. Posłuch nie wystarczy. Poddani winni bezkrytycznie i bezapelacyjnie wierzyć swoim ziemskim bogom. Dlatego bogowie niebiescy musieli umrzeć, bez nadziei na zmartwychwstanie. A jednak, po upadku komunistycznej ideologii, Rosjanie przeżywają renesans religii w swym kraju. W cerkwiach znowu zbierają się tłumy wiernych. Czy to zwycięstwo nie jest zbyt proste? Dlaczego ludzie tak szybko porzucili ideologię komunistyczną? Czyżby postępowali równie pochopnie jak w roku 1917, kiedy wyrzekli się starej wiary, aby zaufać bolszewikom? A może tamten przełom sprzed siedmiu dekad nie był szczery? Jurij Chaszczewadzkij pragnie dociec przyczyn owej zadziwiającej łatwości w "zmienianiu" bogów. Zajmuje się w swym filmie relacjami zachodzącymi między religią i sowiecką ideologią. Sięgając do materiałów archiwalnych, konfrontuje sceny zarejestrowane w różnych fazach dziejów ZSRR opatrując je osobistym, gorzkim komentarzem. Wtóruje mu jeden z bohaterów, dyrektor cmentarza Nowodziewiczego w Moskwie. Przedtem był grabarzem. Chował Chruszczowa, Breżniewa, Andropowa, Czernienkę, grzebał wielu partyjnych notabli. Pamięta jak często nad ich trumnami odprawiano nabożeństwa żałobne. Sam wierzy w Boga, ale nie chodzi do cerkwi. Nie potrzebuje wskazań z góry ani wskazującej drogę silnej ręki. Nie chce mylić wiary z ideologią.

Lotnicy kosmonauci (2009).avi

Ostatni socjalistyczni bohaterowie, lotnicy kosmonauci b ...

Ostatni socjalistyczni bohaterowie, lotnicy kosmonauci byli synami traktorzystów, pasterzy bawołów, szewców albo robotników tartaku. Bliscy narodowi, silni, promienni młodzi mężczyźni, którzy przez jedną noc stali się ulubieńcami. Po powrocie z orbity otrzymali wszystkie honory i przywileje, jakimi tylko dysponował socjalizm. Po zlikwidowaniu żelaznej kurtyny zrobiło się wokół nich cicho. Wszystko, co dotąd kojarzyło się z obozem socjalistycznym, opatrzono znakiem zapytania i poddano w wątpliwość. W tym również loty kosmiczne i rolę zdobywców nieba. Zainicjowany w roku 1978 program "Interkosmos" w wymiarze propagandowym miał cementować rysy pojawiające się na bloku państw socjalistycznych. Mija właśnie 30 lat, od kiedy lotnicy kosmonauci jeden po drugim - zdobywali przestrzeń kosmiczną. Autor filmu Marian Kiss, przypomina te postaci i opowiada ich historię (niekiedy tragikomiczną) w pełnometrażowym filmie dokumentalnym. Mimo wspólnych przeżyć, losy lotników kosmonautów różnią się od siebie, jak dzień i noc. Skrajne załamania w biografiach stoją w kontraście do niezłomnych karier - to barwny przegląd osób: od zadowolonego z siebie milionera, poprzez wielce znaczącego ministra, aż do prostego robotnika ze zwyczajnego przedsiębiorstwa.

Nazino - wyspa kanibali (2010).avi

Klęska głodu, która przed wojną dotknęła ZSRR przyczynił ...

Klęska głodu, która przed wojną dotknęła ZSRR przyczyniła się do rozpowszechnienia się makabrycznego zjawiska kanibalizmu. Efektem kolektywizacji rolnictwa w ZSRR była olbrzymia klęska głodu. Od 1930 roku miliony ludzi z terenów miejskich udało się do miast w poszukiwaniu jedzenia. Byli to przede wszystkim wieśniacy, drobni kryminaliści, złodzieje oraz inni ludzie, którzy nie pasowali do komunistycznej struktury klas. W efekcie w miastach wzrastała przestępczość. Na ulicach było coraz więcej bezdomnych. Z tego powodu w 1933 roku Stalin ogłosił czystki Moskwy i Leningradu, które miały usunąć z miast niepasujący "element" społeczny. Złapano 6000 osób. Mężczyźni, kobiety i dzieci w różnym wieku zostali przetransportowani na wyspę Nazino, leżącą w samym środku Syberii. Zostali pozostawieni praktycznie bez jedzenia, ubrań i szans na przeżycie. W pewnym momencie głód zablokował hamulce kulturowe i moralne i kanibalizm stał się faktem.

Amerykanie w Połtawie (2004).avi

W 1944 roku lotnictwo wojskowe Stanów Zjednoczonych zbud ...

W 1944 roku lotnictwo wojskowe Stanów Zjednoczonych zbudowało bazę w Połtawie na terenie ZSRR. Mimo odmiennych ideologii i nieustannego rywalizowania o wpływy na świecie, dwa mocarstwa stanęły do walki z tym samym wrogiem.

Tajemnice zimnej wojny (2004).avi

the.ville