Zbrodnia katyńska (1991).avi

the.ville / Filmy dokumentalne / Polska / 1939 - 1945 / Zbrodnia katyńska (1991).avi

Download: Zbrodnia katyńska (1991).avi

Pobierz plik

350 MB

Czas trwania: 41 min

Katyń. Nazwa tej miejscowości była wyklęta w czasach PRL. Jako hasło znalazła się tylko w jednym wydaniu encyklopedii PWN z 1958 roku - w notce odpowiedzialnością za zbrodnie obarczono Niemców. Kiedy w 1989 roku jeden z periodyków umieścił to słowo na okładce kwietniowego numeru w kontekście Miesiąca Pamięci Narodowej; publikacja wywołała głębokie i głośne oburzenie Wiesława Górnickiego, publicysty i oficjalnego doradcy generała Wojciecha Jaruzelskiego. Z narodowej pamięci nazwa Katyń, była bowiem rugowana bezwzględnie i konsekwentnie. "Mogiłami znaczona jest historia Polski. Takiej mogiły... jeszcze nie było" - od tych słów zaczyna się wstrząsający film dokumentalny Macieja Sieńskiego ukazujący zarówno samą zbrodnię jak i historyczne okoliczności, w których do niej doszło.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

the.ville

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Akcja Pensjonat (2016).avi

Film opowiada historię brawurowej akcji, która miała mie ...

Film opowiada historię brawurowej akcji, która miała miejsce w Jaśle w nocy z 5 na 6 sierpnia 1944 roku. Sześciu żołnierzy Armii Krajowej w spektakularny sposób uwolniło 66 więźniów politycznych i dało szansę ucieczki kolejnym 67 osobom. Akcja odbiła się szerokim echem w całej okupowanej Polsce. Prawie dwustu osobowy garnizon niemiecki w Jaśle został ośmieszony, a wściekły Hans Frank, odwołał jego dowódców.

Z gorącego serca. Żegota (2003).avi

"W krytycznej sytuacji, po raz pierwszy w historii nowoż ...

"W krytycznej sytuacji, po raz pierwszy w historii nowożytnej Polski, przedstawiciele kompetentnych, miarodajnych żydowskich organizacji politycznych różnego odcienia, niejednokrotnie z sobą nawet skłóconych, wspólnie z przedstawicielami demokratycznych ośrodków polskiego podziemia podjęli działanie na rzecz ratowania ludzi, i ostrzegania, i zbierania materiałów dotyczących zbrodni hitlerowskich, i kontaktów z wolnym światem. Jest to zjawisko, którego nie znam w żadnym innym kraju okupowanej Europy. Wobec tego jednak, że na naszym terytorium rozegrała się główna część tragedii ludności żydowskiej, działania te mogły dotyczyć tysięcy ludzi, ale nie milionów. I odchodzą w cień wobec tragedii milionów. Ale ja stale przypominam, że według Starego Testamentu brakowało dziesięciu ludzi do uratowania Sodomy. W Polsce tych Sprawiedliwych znalazły się tysiące... Myślę, że nie tylko Żydzi uratowani w infernalnych warunkach mają im coś do zawdzięczenia, ale i my wszyscy, ówcześni i potomni." To fragment wywiadu, jakiego udzielił Władysław Bartoszewski Andrzejowi Friszke. A wypowiedziane słowa dotyczą działalności powstałej w czasie okupacji Rady Pomocy Żydom "Żegota". W 1963 roku Władysław Bartoszewski i Maria Kann jako działacze Rady Pomocy Żydom "Żegota" zasadzili drzewko w Alei Sprawiedliwych w Jerozolimie. W filmie na temat okoliczności powstania Rady i jej działalności opowiadają ostatni żyjący jej działacze, a o zakresie udzielanej przez tę organizację pomocy świadczą wypowiedzi uratowanych przez "Żegotę" osób. Rada Pomocy Żydom - Żegota utworzona została w konspiracji w grudniu 1942 r. jako ciało społeczne przy Delegaturze Rządu RP na Kraj. Wcześniej, od września, działał Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom pod kierownictwem Zofii Kossak. W Radzie znaleźli się przedstawiciele PPS-WRN, RPPS, SL, SD, Bundu, ŻKN (Żydowskiego Komitetu Narodowego), FOP (Frontu Odrodzenia Polski), Związku Syndykalistów Polskich, Polskiej Organizacji Demokratycznej. Przewodniczyli Radzie: Julian Grobelny, Roman Jabłonowski, Leon Feiner. RPŻ udzieliła wsparcia materialnego ok. czterem tysiącom osób, pomagała wyrabiać fałszywe dokumenty, organizowała opiekę nad dziećmi (szczególne zasługi Ireny Sendlerowej), starała się o mieszkania i schronienia dla uciekinierów z gett. "Żegota" zakończyła działalność w styczniu 1945 roku.

Spotkałam Gauleitera (2011).avi

Historia spotkań gauleitera Arthura Greisera i kilkuletn ...

Historia spotkań gauleitera Arthura Greisera i kilkuletniej Wandy Rumińskiej w czasie II wojny światowej.

Goralenvolk (2004).avi

Był mroźny styczniowy wieczór 1945 roku, gdy w Kościelis ...

Był mroźny styczniowy wieczór 1945 roku, gdy w Kościelisku partyzanci powiesili Wacka Krzeptowskiego. Przed wykonaniem wydanego przez AK wyroku skazany sporządził testament. Przekazał w nim cały swój majątek oddziałowi partyzanckiemu "Kurniawa". Zdaniem Wacka Krzeptowskiego miało to być zadośćuczynienie za krzywdy wyrządzone narodowi polskiemu, jakimi było powołanie i wieloletnie działanie Goralenvolku. Bezprecedensowy w historii Polski podczas drugiej wojny światowej, jedyny w swoim rodzaju przykład kolaboracji tak licznej społeczności, rozpoczął się 7 listopada 1939 roku. Wówczas to, w pierwszym dniu urzędowania generalnego gubernatora Hansa Franka, na zamku wawelskim pojawiła się delegacja górali w odświętnych ludowych strojach. Wacław Krzeptowski i Józef Cukier wręczyli Frankowi złotą ciupagę oraz złożyli hołd w imieniu podhalańskiej społeczności. Powstały Komitet Góralski, nawiązujący do dawnej organizacji Związku Góralskiego z czasów cesarza Franciszka Józefa, miał za zadanie między innymi wydawać Kennkarty G, informujące, że posiadacz dokumentu nie jest Polakiem, lecz członkiem narodu góralskiego. Organizacja stała się rodzajem samorządu z siedzibą w Zakopanem, ciałem całkowicie lojalnym wobec władz okupacyjnych. Jedną z najgłośniejszych prób Komitetu przypodobania się Niemcom, a zarazem jego największą klęską i kompromitacją, był pobór 400 "ochotników" do formowanego Legionu Góralskiego SS, który miał walczyć u boku wojsk Hitlera z Sowietami. Większość kandydatów wkrótce uciekła z przewożącego ich pociągu, za co niektórych czekały roboty przymusowe. Podhale było przez Niemców traktowane szczególnie. Zakopane podczas wojny stanowiło kurort wypoczynkowy dla urlopujących się żołnierzy. Tutaj odbywano zawody narciarskie, tu swoich sił w tej dyscyplinie próbował Frank. Kolaboracja Goralenvolku była skrzętnie wykorzystywana przez faszystowską propagandę. Niemieccy uczeni udowadniali aryjskość górali oraz wynajdywali germańskie wpływy na Podhalu, których nie zatarły lata "niewoli wśród bezkształtnego żywiołu słowiańskiego". Dziś mieszkańcy Podhala niechętnie wspominają czasy owej jawnej i niespotykanej w skali Polski kolaboracji. Trudno przychodzi im jednoznacznie ocenić postawę przywódców Komitetu, Wacława Krzeptowskiego czy Józefa Cukiera, oraz związanego z organizacją doktora Henryka Szatkowskiego, przed wojną bardzo zasłużonego dla regionu. Film, bazujący na reportażu Pawła Smoleńskiego, który jest zarazem narratorem dokumentu, "Będziesz wisiał za cośi" z "Gazety Wyborczej", ukazuje jak bardzo skomplikowaną i wstydliwą sprawą jest wśród pamiętajacych tamte czasy górali historia Goralenvolku.

Śmierć Zygielbojma (2000).avi

12 maja 1943 r. popełnił w Londynie samobójstwo Artur Sz ...

12 maja 1943 r. popełnił w Londynie samobójstwo Artur Szmul Zygielbojm, w proteście wobec bezczynności świata wobec holocaustu. Teraz jego brat spotyka się z osobami, które były świadkami beznadziejnej walki o poruszenie sumień wielkich tego świata.

Tajemnica podziemnego miasta (2011).avi

Dokument odkrywający tajemnice kompleksu Osówka - ostatn ...

Dokument odkrywający tajemnice kompleksu Osówka - ostatniej, głównej i zarazem najbardziej rozbudowanej (choć nie ukończonej) kwatery Adolfa Hitlera na Dolnym Śląsku.

Lotnicy (1993).avi

Jest to opowieść o dwóch pilotach wojskowych - Polaku St ...

Jest to opowieść o dwóch pilotach wojskowych - Polaku Stanisławie Skalskim i Niemcu Friedrichu Wimmerze. Skalski zestrzelił Wimmera 1 września 1939 roku. Wylądował przy rozbitym samolocie Wimmera, opatrzył lotnika i odesłał do polskiego szpitala wojskowego. Po wojnie Skalski spędził 6 lat w więzieniu, w tym rok w celi śmierci. Wimmer zaś jako jeniec spędził te lata na Kaukazie, pracując w kopalniach. Spotkali się znowu w roku 1990 i zostali bliskimi przyjaciółmi.

To nasza młodość (2006).avi

Przejmujący dokument ukazujący traumę dzieci wywiezionyc ...

Przejmujący dokument ukazujący traumę dzieci wywiezionych podczas wojny z Poznańskiego oraz z Warszawy w czasie i po upadku powstania 1944 r., do obozu koncentracyjnego Gross Rosen (dzisiejsza Rogoźnica, miasto między Wrocławiem a Wałbrzychem, koło Strzegomia). Pierwszy dzień w obozie małego Zenka Cickiego. Na tzw. kwarantannie szukał jedzenia w śmietniku koło krematorium. Nie wiedział, gdzie się znalazł. Przyłapał go esesman i pokazał mu palące się zwłoki jakiegoś więźnia ostrzegając, że chłopiec też tak skończy, jeśli się będzie tam kręcił. Przerażony Zenek wrócił do baraku, przytulił się do swego ojca i rozpłakał się. Ojciec głaskał go po głowie, próbując go uspokoić i nagle dostrzegł w jego włosach siwe pasemko. Zenek miał wtedy równe 14 lat. Marian Marciniak (Maniek) miał 15 lat, kiedy trafił do słynnych kamieniołomów w Gross Rosen. Cudem udało mu się po paru miesiącach wydostać stamtąd do innego kommando. Norbert Widok (Bercik) miał 18 lat. Zanim trafił do Gross Rosen, spędził już jednak 3 lata w innych obozach. Wacław Bryjanowski (Wacuś) miał 17 lat. Wcześniej spędził 3 lata w dzisiejszym wrocławskim "Pafawagu" jako robotnik przymusowy, gdzie dopisano mu parę lat, by mógł stanąć przy tokarce. Był gońcem w tajnej podziemnej organizacji "Wrocław będzie polski", za co trafił jako więzień polityczny do Gross Rosen. Mieczysław Ścieżyński (Mietek) miał 16 lat, kiedy po powstaniu i przesłuchaniu w gestapo w Wałbrzychu został więźniem obozu. Na film składają się wspomnienia ówczesnych przeżyć i dramatycznych doświadczeń bohaterów. Mimo upływu lat ich relacje są wciąż tak świeże, jakby wszystko zdarzyło się wczoraj. Wszyscy mówią z ogromnymi emocjami, ale prawie bez poczucia krzywdy: nie narzekają, nie oskarżają, chociaż odebrano im dzieciństwo i młodość.

Partyzanci trzech puszcz (2011).avi

Dokument przedstawia mało znane losy oddziału partyzanck ...

Dokument przedstawia mało znane losy oddziału partyzanckiego, Zgrupowania Stołpecko - Nalibockiego AK i jego dowódcy, majora Adolfa Pilcha, jednego z cichociemnych. Oddział ten, w sile blisko tysiąca żołnierzy, latem 1944 r. ruszył na zachód z Puszczy Nalibockiej na Nowogródczyźnie, sforsował wpław Bug, przeszedł - za wymuszoną zgodą Niemców - przez most na Wiśle w rejonie Nowego Dworu, wziął udział w powstaniu warszawskim, walcząc w Kampinosie. Po upadku powstania, zdziesiątkowany oddział przedarł się w rejon Puszczy Świętokrzyskiej. O swym niezwykłym, kilkusetkilometrowym rajdzie z Nowogródczyzny pod Warszawę opowiadają ostatni żyjący żołnierze Zgrupowania, którzy wspominają także swego wybitnego dowódcę, majora Pilcha - pseudonim "Góra", "Dolina", oskarżanego po wojnie o kolaborację z Niemcami i do końca życia mieszkającego na emigracji w Wielkiej Brytanii. Film przedstawia także skomplikowaną sytuację polityczno - militarną na terenach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej w latach 1943 - 1944, gdzie działały: partyzantka polska, sowiecka, oddziały białoruskiej i polskiej samoobrony, żandarmeria niemiecka, niemieckie wojsko, gdzie zbliżał się front, a ponadto grasowały zwykłe bandy rabunkowe.

Kołobrzeski dzień (1969).avi

Reportaż przedstawiający byłych żołnierzy Wojska Polskie ...

Reportaż przedstawiający byłych żołnierzy Wojska Polskiego, którzy zdobywali Kołobrzeg.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin