UZBROJENIE.zip

Pistolet 9mm wz. 35 "Vis" od 1938 (lub 1936?) roku był etatowym wyposażeniem oficerów i podoficerów Wojska Polskiego oraz policji. Broń skonstruowana przez Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego była produkowana w Fabryce Broni w Radomiu. Początkowo pistolet otrzymał nazwę "WiS" jako skrót od nazwisk konstruktorów, lecz poźniej zmieniono ją na "Vis", czyli po łacinie "siła".

Prototyp powstał w 1931 roku i został opatentowany. Po testach, podczas których oddano ponad 6000 strzałów, pistolet oceniono pozytywnie pod każdym względem. Pierwowzorem "Visa" był amertkański Colt wz. 1911 kaliber 45 (11,43mm). Polska broń posiadała jednak liczne udoskonalenia. "Vis" był pistoletem samopowtarzalnym, dostosowanym wyłącznie do ognia pojedynczego. Zasada działania opierała się na krótkim odrzucie lufy.

Pistolet był dostosowany do amunicji typu "Parabellum" 9mm oraz w mniejszej ilości do nabojów Colta kaliber 45. Broń była bardzo udana: dobrze wyważona i celna, a do tego niezawodna i łatwa w obsłudze i konserwacji.

Do wybuchu wojny wyprodukowano 18000 (lub 43000-45000?) sztuk pistoletów. Następnie, ze względu na wysokie walory broni, produkcja była kontynuowana przez Niemców, lecz lufy produkowano w Austrii w zakładach Steyera - z obawy przed wykradaniem pistoletów dla formacji podziemnych. Na niewiele się to jednak zdało, gdyż lufy zaczęto produkować w wytwórni Stenów inż. Czajkowskiego w Warszawie. Niemcy wyprodukowali około 200000 (lub 350000?) pistoletów pod zmieniona nazwą "9mm Pistole 35(p)".