Kominek , komin

Urządzenie o odpowiednio dużej mocy może ogrzać kilka pomieszczeń lub nawet cały dom.
Oprócz gorącego powietrza czynnikiem grzewczym może być woda. Specjalne wkłady z płaszczem wodnym mogą być połączone z instalacją centralnego ogrzewania i stanowić również jedyne lub dodatkowe źródło ciepła. Kominki z płaszczem wodnym mogą ogrzewać nie tylko wodę do celów c.o., ale także przygotowywać ciepłą wodę użytkową, która po ogrzaniu gromadzona jest w zasobniku.
Kominek na środku czy w rogu?

Kominek z płaszczem wodnym

• Kominek w salonie powinien być zbudowany jak najbliżej komina, aby przewód dymowy miał jak najmniej zagięć.
• Tradycyjny kominek waży kilkaset kilogramów, dlatego ważna jest wytrzymałość stropu na obciążenia.
• Trzeba uwzględnić funkcjonalność pomieszczenia, rozmieszczenie mebli i wygodną komunikację.
• Kominek otwarty z jednej lub z dwóch stron można ulokować w rogu pokoju lub przy prostej ścianie, kominek z paleniskiem otwartym ze wszystkich stron umieszcza się na środku pomieszczenia.
• By telewizor nie stanowił konkurencji dla kominka, oba sprzęty najlepiej jest rozmieścić przy prostopadłych ścianach. Błędem jest ustawienie telewizora po przeciwnej stronie kominka, ponieważ refleksy ognia odbijające się na ekranie przeszkadzają w oglądaniu telewizji.

Bezpieczeństwo
• Posadzka przed kominkiem (pas podłogi szerokości min 50 cm), szczególnie tym otwartym musi być wyłożona materiałem odpornym na ogień (niepalnym), np. kamieniem, klinkierem lub gresem. Przed paleniskiem można położyć też mosiężną lub miedzianą blachę.
• By zapobiec wypadaniu kawałków rozżarzonych polan lub iskier, warto przed kominkiem ustawić parawan z żaroodpornego szkła lub gęstej siatki.
• Meble i inne przedmioty łatwopalne (dywany, zasłony) powinny znajdować się w odległości co najmniej 80 cm od paleniska.
• Nie wolno do palenia w kominku używać węgla (grozi to zaczadzeniem), drewna pokrytego lakierem lub farbą, płyt wiórowych i sklejki, ponieważ podczas spalania materiały te mogą emitować szkodliwe dla zdrowia substancje.
• Podczas rozpalania ognia należy zawsze otworzyć szyber i wlot powietrza regulujące prędkość spalania.
• Do rozpalania najlepiej używać drobnych kawałków drewna i papieru, nie wolno stosować żadnych środków chemicznych.
• Większe polana należy dokładać tak, by powietrze mogło swobodnie między nimi przepływać.
• Należy regularnie opróżniać popielnik, najlepiej po każdorazowym paleniu w kominku.
• Co najmniej raz w roku konieczny jest przegląd wkładu i całego przewodu kominowego wykonany przez kominiarza.
• Nigdy nie należy zostawiać palącego się otwartego kominka bez nadzoru.
Czyste szyby w kominku

Wkład kominkowy można obudować dowolnie, byle zgodnie z przepisami i sztuką budowlaną. Do tego prawidłowy przewód kominowy, a urządzenie będzie działać bez zarzutu.

Aby ograniczyć osadzanie się sadzy na szybie kominka, należy przede wszystkim palić suchym drewnem. Warto też kupić kominek wyposażony w szybę samoczyszczącą lub kurtynę powietrzną.
• Szyby samoczyszczące – od wewnętrznej strony pokryte są przezroczystą, cienką warstwą metalu, dzięki temu ciepło nie przenika na zewnątrz kominka (kominek oddaje mniej ciepła na drodze promieniowania), ale odbija się od warstwy metalu. Rośnie wtedy temperatura w palenisku i powstaje zjawisko pirolizy – cząsteczki osiadające na szybie odrywają się i są dopalane w palenisku.
• Szyby z kurtyną powietrzną – w mniejszym stopniu ulegają okopceniu, gdyż zimne powietrze zasysane jest otworami umieszczonymi wokół lub nad szybą i przepływając przy niej powodują odpychanie od niej cząsteczek sadzy.
Paliwo do kominka
• Najlepsze i najbardziej kaloryczne (ma najwyższą wartość opałową, dłużej się pali i podczas spalania wytwarza najwięcej ciepła) jest twarde drewno liściaste, tj. brzoza, dąb, buk, jesion lub drewno drzew owocowych. Takie drewno nie zawiera substancji smolistych, które brudzą szybę w kominku. Powstaje z niego również niewiele popiołu. Ważne jest by było suche, jego wilgotność nie powinna przekraczać 20%.
• Drewno drzew iglastych w czasie palenia strzela gradem iskier. Ma wielu zwolenników, ale zawiera dużo żywic, które powodują szybkie zanieczyszczanie się paleniska i komina. Dlatego nie należy nim palić w kominku.
• Alternatywą dla drewna są brykiety z wiórów drzewnych.
Wymagania techniczne

Obudowa kominka może pełnić rolę rzeźby

• Kubatura pomieszczenia, w którym montujemy kominek musi wynosić 4 m³ na 1 kW mocy kominka, i nie mniej niż 30 m³. Oznacza to, że kominek o mocy 12 kW jest przeznaczony do pomieszczenia o kubaturze min. 4x12=48 m³.
• Kominki, w których wielkość otworu paleniskowego jest mniejsza niż 0,25 m² muszą być przyłączane do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, o przekroju min. 14x14 cm lub średnicy – 15 cm.
• Kominki o większym otworze powinny być podłączone do komina o przekroju min. 27x14 cm lub średnicy 18 cm.
• Do kominka należy dostarczyć co najmniej 10 m³/h świeżego powietrza na 1 kW mocy urządzenia, co oznacza, że kominek o mocy 12 kW potrzebuje 120 m³ powietrza w ciągu godziny. Kominki otwarte zużywają kilkakrotnie więcej powietrza, niż te z wkładami. Najlepszym rozwiązaniem jest doprowadzenie powietrza niezbędnego do spalania oddzielnym przewodem wentylacyjnym.
• Obudowa musi mieć dobrą izolację termiczną, a materiały z których jest wykonana muszą być niepalne. Powszechnie stosowane są: cegła klinkierowa, kamień naturalny, granit, marmur, piaskowiec oraz płyta gipsowo-kartonowa o podwyższonej odporności ogniowej.
• Z uwagi na bezpieczeństwo, wkład kominkowy lub kaseta powinny być obłożone wełną mineralną z warstwą folii aluminiowej. W przypadku braku izolacji termicznej obudowę należy wykonać z cegły szamotowej na zaprawie również szamotowej.
To jest ważne
• Sprawność kominka – powinna wynosić min. 70%, zależy m.in. od cyrkulacji powietrza wokół wkładu lub kasety.
• Temperatura spalin – nie powinna przekraczać 400°C.
• Średnie zużycie drewna w czasie palenia – przy mocy nominalnej 7 kW powinno wynosić 2,5 kg/godz.
• Moc kominka – powinna być podana przez producenta jako moc nominalna (jest to średnia moc mierzona podczas 3 godzinnego testu). Moc maksymalna podawana przez niektórych producentów może być nawet 2 razy wyższa, gdyż jest mierzona w czasie 15 wybranych minut. Jeżeli kominek będzie podstawowym źródłem ogrzewania, jego moc powinna wynosić 100-150 W/m². Te parametry warto wziąć pod uwagę, decydując się na kominek. Od nich zależy oszczędność paliwa i osiągana moc grzewcza.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder