Lego Racer.rar

wymagania sprzętowe: CPU AMD/Intel 500MHz, 128MB RAM, akcelerator 3D 16MB, 100MB na hdd, Direct-X 8.0, Windows 95/98/ME Typowy przykład niskobudżetowych wyścigów, w których gracz zasiada za kierownicą jednego z tytułowych monster trucków, czyli pojazdów na olbrzymich kołach. Warto przy tym dodać, iż jest to pełnoprawna zręcznościówka, w której szczególny nacisk położono na nieskomplikowaną zabawę.Autorzy „Monster Truck Rumble” przygotowali cztery podstawowe tryby dla pojedynczego gracza. Free Run pozwala na zapoznanie się z dostępnymi trasami. Gracz nie jest w żaden sposób ograniczany dzięki czemu może dokładnie przygotować się do właściwych imprez. Niewielkim urozmaiceniem są pojawiające się tu i ówdzie zwierzęta. W Circuit Race mamy do czynienia z tradycyjnym wyścigiem, gdzie ten z zawodników, który zjawi się na mecie jako pierwszy wygrywa. Podczas zawodów należy oczywiście pokonywać liczne checkpointy (bramki kontrolne), które porozmieszczano po całej okolicy. Warto przy tym dodać, iż wyścig jest rozgrywany na jednej z sześciu dość zróżnicowanych map. Wreck 'n' Crush nawiązuje do słynnych imprez z udziałem monster trucków, w których ich zadaniem jest przejechanie stosunkowo krótkiego odcinka trasy połączonego z widowiskowym miażdżeniem porozstawianych samochodów. Tryb ten, w przeciwieństwie do prawdziwych zawodów, daje graczowi nieco większą swobodę. Wygrywa ta osoba, która w określonym czasie zdoła zniszczyć możliwie jak największą ilość pojazdów znajdujących się w okolicy. Ostatni z dostępnych trybów, Lane Race, jest zbliżony do Circuit Race przy czym gracz musi sobie dodatkowo poradzić z wymijaniem licznych przeszkód. Multiplayer w „Monster Truck Rumble” odgrywa symboliczną rolę, gracze mogą stanąć do pojedynku na podzielonym ekranie (split-screen). W trakcie wyścigu można korzystać z podręcznego radaru, który w zależności od sytuacji może wskazywać drogę wiodącą do kolejnego checkpointu czy samochody wymagające zmiażdżenia. Pomimo tego, iż gra została nakierowana na zręcznościową zabawę, zadbano o uszkodzenia. Niestety, nie są one ukazywane, zamiast tego na ekranie pojawia się specjalny pasek informujący o aktualnym stopniu zniszczeń.

wymagania sprzętowe: Pentium 4 1.6 GHz, 512 MB RAM, karta grafiki 64 MB (GeForce 3 lub lepsza), 2 GB HDD, Windows 98/Me/2000/XP Mortyr III: Akcje Dywersyjne to kolejna odsłona znanej strzelanki, za rozwój której na przestrzeni lat odpowiadały takie zespoły, jak Corwin Software Studios oraz Mirage Interactive. Prace nad trzecią częścią polskiego FPS-a przypadły natomiast w udziale programistom zatrudnionym w firmie CITY interactive.Fabuła gry tradycyjnie przenosi nas na fronty II wojny światowej. Tym razem nasza przygoda rozpoczyna się we wrześniu 1942 r., a postacią, w którą przychodzi nam się wcielić, jest komandos, wysłany do ojczyzny przez Polski Rząd na Uchodźstwie. Przydzielone mu przez władze zadanie to szkolenie przebywających w kraju partyzantów, a także czynne wspieranie ich w walce z niemieckimi okupantami.Z racji faktu, że nasi przeciwnicy, prócz posiadania znacznej przewagi liczebnej, dysponują również o wiele lepszym wyposażeniem, jesteśmy zmuszeni do atakowania ich z ukrycia oraz częstego stosowania sabotażu. W ramach działań dywersyjnych organizujemy więc zasadzki i napady na konwoje, dzięki czemu gromadzimy niezbędną do dalszej gry broń oraz amunicję. Zdarza nam się także likwidować strategiczne pozycje wroga (np. poprzez wysadzanie mostów) i uszczuplać stan niemieckich finansów, choćby za sprawą brawurowego skoku na bank. Kulminację żołnierskich zmagań stanowi zaś misja, w której na rządowe zlecenie niszczymy legendarną, hitlerowską fabrykę rakiet V2.

wymagania sprzętowe: Pentium IV 3 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 128 MB (GeForce 6800 lub lepsza), 4 GB HDD,Windows XP/Vista/7 Pole Position 2010 to rozbudowany menedżer Formuły 1, pozwalający graczom wcielić się w rolę szefa jednego z zespołów uczestniczących w prestiżowych wyścigach. Wbrew nazwie PP 2010 ma niewiele wspólnego z legendarnymi grami wyścigowymi Pole Position i Pole Position II stworzonymi w latach 80. ubiegłego wieku przez firmę Namco. Temat może i jest podobny (świat Formuły 1), ale ukazany z zupełnie odmiennej perspektywy. W rzeczywistości Pole Position 2010 znacznie bliżej do innej gry wydanej wcześniej przez Kalypso Media, a mianowicie Racing Team Manager.Zadaniem graczy w PP 2010 nie jest kierowanie szybkim bolidem, ale nadzorowanie pracy całego zespołu. Jeśli szukać porównań z prawdziwymi wyścigami F1, można przyjąć, że chodzi o wcielenie się w rolę Franka Williamsa, Rossa Browna czy do niedawna Jeana Todta. W grze przyjęto, że szefowanie zespołem oznacza udział w podejmowaniu niemal każdej decyzji. Gracze negocjują więc warunki kontraktów z kierowcami, podpisują umowy ze sponsorami, wyznaczają inżynierom kierunki badań, określają ustawienia bolidu na dany wyścig, a nawet ustalają strategię teamu.Kierować można jednym z gotowych zespołów lub od podstaw stworzyć własny. Szef ekipy może wybierać z grona dwustu dostępnych w grze kierowców oraz tysiąca inżynierów, mechaników i pracowników wyścigowego zaplecza. Również konstrukcja samochodów daje duże pole do popisu. Osiągi bolidów można poprawiać dokonując modyfikacji każdego z 17 podzespołów.Co prawda w trakcie wyścigu nie ma szans, by samemu usiąść za kierownicą, ale menedżer zespołu może przez radio wydawać polecenia swoim kierowcom i mechanikom, decydując m.in. o stylu jazdy czy pit-stopach.Szef teamu musi przy tym przez cały czas pilnować budżetu. Większość operacji, jak zatrudnienie dodatkowego pracownika, rozpoczęcie badań nad nowym komponentem itp., wiąże się z określonymi kosztami. Wpływy do kasy zespołu zapewniają sponsorzy - tym hojniejsi im lepsze są osiągane wyniki.

wymagania sprzętowe: Procesor Pentium III 1 GHz, 256 MB RAM, karta grafiki 32 MB (GeForce 2 lub lepsza), 700 MB HDD Castle Strike to strategia czasu rzeczywistego, opracowana przez studio developerskie Related Design (autorzy m.in. No Man's Land oraz America). Jak wskazuje sam tytuł, zajmujemy się tutaj rozbudową własnego zamku, bronieniem go przed agresorami, a także przygotowujemy szereg ataków na fortyfikacje wroga.Polem zmagań gry są czasy Wojny Stuletniej, wzbogacone o wiele fikcyjnych bitew, napadów czy konnych pościgów za bandytami. Do wyboru dostajemy trzy, w pełni grywalne nacje: Anglików, Francuzów i Niemców. W zależności od podjętej decyzji, pod naszą komendą staje 18 różnorodnych jednostek, wśród których znajdziemy: jazdę, rycerzy uzbrojonych w miecze, topory lub włócznie, łuczników, kuszników, a nawet saperów i podrzucających ładunki wybuchowe sabotażystów. Gracz wzmacnia siłę swojej armii poprzez budowę wszelakich baszt, katapult, armat, itp. (w sumie 25 budynków, podzielonych na dwie kategorie: militarne i ekonomiczne).Obraz całości dopełniają dopracowane efekty audio-wizualne (historyczne rekonstrukcje ogromnych średniowiecznych twierdz oraz realistyczny sposób prowadzenia oblężenia).

wymagania sprzętowe: Wolfschanze 1944: The Final Attempt to projekt rodzimej firmy developerskiej, Calaris Studios (m.in. Mortyr czy The Mysterious Island). Gra należy do gatunku pierwszoosobowych shooterów, z akcją osadzoną w realiach II Wojny Światowej. Fabuła gry Wolfschanze 1944 została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Historia opowiada o grupie wysokich rangą oficerów, którzy planują zamach na Hitlera (Wolfschanze to Wilczy Szaniec, jedna z największych kwater wodza III Rzeszy).Gracz wciela się w postać młodego pułkownika, hrabiego Clausa Schenka von Stauffenberg, który po rekonwalescencji spowodowanej ciężkimi ranami odniesionymi podczas kampanii afrykańskiej został szefem sztabu przy dowódcy wojsk pomocniczych. Nominacja ta oznaczała, że od tej chwili mógł on często brać udział w naradach sztabowych w kwaterze głównej Hitlera. To właśnie spowodowało, iż został wytypowany przez spiskowców, jako ten, który podejmie próbę powstrzymania nazistowskiej machiny wojennej i ocali życie milionów ludzi. Jego decyzja była wynikiem zrozumienia okrutności wojny, jej bezsensowności, rozmiaru zbrodni oraz zniszczeń. Niestety, jak wiemy z historii, zamach nie powiódł się (Hitler doznał tylko nieznacznych obrażeń) a hrabia został aresztowany i stracony jeszcze tej samej nocy, 20 lipca.Mimo, iż fabuła gry oparta została na prawdziwych wydarzeniach, gracz ma możliwość rozegrania akcji zupełnie inaczej niż to miało miejsce w przeszłości, a tym samym odpowiedzenia na pytanie „Co by było gdyby...?”. Do dyspozycji grającego oddanych zostało kilka rodzajów broni (pistolet Walther P38, MP-40 „Schmeisser”, karabin Mauser 98, MG-42, snajperka K43, Panzerfaust 30, granaty ręczne, a nawet miotacz płomieni 41-P). Jednak najdziwniejszą bronią, choć przydatną w pewnych momentach, jest zwykła ... kiełbasa, dzięki której możemy uspokoić atakujące nas psy. Oprócz etapów „chodzonych”, twórcy umożliwiają nam również na jazdę na motocyklu wojskowym a jeden z etapów rozgrywa się na lecącym Zeppelinie.