Anna Karenina(reż.Julien Duvivier)1948 Dramat,Kostiumowy,Romans-Wielka Brytania(lektor PL).rmvb

"Anna Karenina" Lwa Tołstoja to jedna z najczęściej i najchętniej ekranizowanych powieści w historii kina. Zrealizowana w Wielkiej Brytanii, wyprodukowana przez Alexandra Kordę produkcja z 1948 roku to dość zapomniany nawet przez kinomanów film. Nie wpisuje się w kanon klasyki. Często nie wymienia się go, bo za najbardziej znaną klasyczną ekranizację "Anny Kareniny" uchodzi ta hollywoodzka z 1935 roku, z Gretą Garbo w roli tytułowej.
Tym razem rolę główną powierzono Vivien Leigh, wówczas laureatki pierwszego Oscara, odebranego osiem lat wcześniej za nieśmiertelną główną rolę w "Przeminęło z wiatrem". Właściwie to film powstał głównie dla Vivien. Aktorka nigdy nie ukrywała, że ta rola nie jest głównym obiektem jej zainteresowania, że chce pracować w ukochanym teatrze. Dlatego od początku lat 40. aż do końca życia zagrała w naprawdę niewielkiej ilości filmów. By zainteresować ją jakimś projektem filmowym, Alexander Korda pozwolił jej wybrać, w czym ma zagrać. I Vivien, kobieta będąca wielką miłośniczką literatury, wybrała jedną z tych pozycji, które najbardziej ceniła. Cieszyła ją też perspektywa pracy w rodzimej Wielkiej Brytanii, z dala od znienawidzonego Hollywood, i to dla starego przyjaciela, Kordy.
Wszystko miało być pięknie. W roli zdradzonego męża tytułowej bohaterki wystąpił kolejny wieloletni przyjaciel Vivien i jej ówczesnego męża, Ralph Richardson. Za to rola hrabiego Wrońskiego przypadła bezpłciowemu, mdłemu aktorowi Kieronowi Moore'owi, który zresztą, co wcale nie dziwi, kariery potem nie zrobił. Vivien odpowiadały kostiumy i scenografia, ale był jeden istotny problem. Od samego początku między aktorką a reżyserem, cenionym francuskim twórcą Julienem Duvivierem, istniały nieporozumienia, i to nie z powodu różnych narodowości (Vivien Leigh biegle władała francuskim). Vivien miała zupełnie inną koncepcję na rolę Anny, która nie podobała się reżyserowi. Mimo jego oporów, przeforsowała ją.