Szklarski Alfred - 1[1]. Tomek w krainie kangurów.pdf

Początek XX wieku, czternastoletni Tomek Wilmowski jest uczniem jednej z warszawskich szkół. Syn rewolucjonisty, wychowywany przez rodzinę swojej zmarłej matki - wujostwo Karskich - to błyskotliwy i pomysłowy chłopiec, a przy tym tak samo jak ojciec nienawidzący rosyjskiego caratu. W środowisku nauczycielskim mimo swojej biegłości w przyswajaniu wiedzy ma opinię "polskiego buntowszczyka". Jego życie odmienia się dnia, kiedy do Warszawy przyjeżdża przyjaciel Andrzeja Wilmowskiego - Jan Smuga. Podróżnik, pasjonat dalekich wypraw, uznawany za mistrza wśród strzelców, szybko zyskuje nie tylko sympatię młodzieńca, ale i jego szczery podziw. Tomek razem z nim wyjeżdża z Polski - na spotkanie z prawie zapomnianym ojcem, i przygodą.

Już na statku płynącym do Australii Tomek zawiera nowe, mające się później przerodzić w wieloletnie przyjaźnie, znajomości, uczy się strzelać i w końcowym etapie rejsu celnym strzałem "między oczy" zabija przewożonego z Cejlonu tygrysa, czym ratuje życie swoje i Smugi. To on również przekonuje krajowców do wsparcia europejskiej wyprawy w czasie łowów, do jego zasług należy również dopisać udane polowanie na kangury.

To także w tym tomie młody Wilmowski poznaje małą Sally Allan, swoją późniejszą przyjaciółkę i żonę. Odnajdując ją w buszu dowodzi swojej odwagi i męstwa nieproporcjonalnego do wieku, co owocuje szczerym podziwem starszych towarzyszy, którzy zaczynają traktować go jak mężczyznę. Kolejna wyprawa, do Afryki, sfinansowana zostanie już z prywatnych środków - w wyrazie wdzięczności Tomek na pożegnanie przed powrotem do Europy otrzymuje od dwóch poszukiwaczy złota sporą bryłę tego cennego kruszcu.