Horoskop Majów_2.doc
-
#1 Muzyka2 -
#1 Myzyka dla Duszy -
#1▼Film II -
#1▼Nicola Tesla▼ -
▼ Alosza Awdjeiew -
▼ Geologia - Dr Franc Zalewski ▼ -
▼ Hipoteza Czasu Widmowego ▼ -
◉ Chomikowe Avatars -
◕ Wszechświat istniał przed Wielkim Wybuchem -
1#_Moj Smutek -
3D Art -
3D Landscape -
3D Miscellaneous -
Blank & Jones -
Carmelo Zappulla II -
Dalida -
Digital Universe -
Egipt -
Exclusive -
Fantasy -
Fantasy House -
Gory -
Kolekcje -
kolekja2 -
Ławeczki dla Uhonorowaniua osób -
Mexico -
Mongoolia -
mp3 -
Muzyka Marek Biliński -
Na Komorkę -
Pioruny Kuliste -
Rafa Koralowa -
Reprodukcje Obrazów -
Różne -
Sky (Niebo) -
Starożytny Egipt -
Statki-Zaglowce -
Tapety_2 -
The Dors -
The Shedows 1 -
The Shedows 2 -
Travel_Wide Wallpapers -
UB40_2 -
Widoki -
Wodospady -
Wszechswiat Cyrowe -
Wyładowania-Pioruny -
Zachody słońca -
Zioła, rosliny -
Zwierzęta
Kalendarz Majów.
Kalendarz Majów – kalendarz używany w obrębie cywilizacji Majów.
Kalendarz Majów – kalendarz używany w obrębie cywilizacji Majów w tzw. okresie klasycznym, tj. między III a IX w. n.e, a w okresie poklasycznym, aż do najazdu Hiszpanów, z pewnymi zmianami, przez Majów i ludy Nahua (Nahaua), od IX w. n.e. Tolteków, a od XIV w. n.e. Azteków.
Opierał się o sprzężenie dwóch cykli:
* rytualnego, liczącego 260 dni (tzolkin), będącego z kolei wynikiem sprzężenia cyklu 20-dniowego i cyklu 13-dniowego,
* słonecznego (a raczej w przybliżeniu słonecznego, jako że nieskoordynowanego dokładnie z porami roku), liczącego 365 dni (haab), podzielonego na 18 okresów ("miesięcy") po 20 dni i 1 okres ("miesiąc") 5-dniowy.
Drugim sposobem rachuby czasu, w obrębie tego kalendarza, była tzw. "Długa Rachuba" (ang. Long Count), polegająca na podaniu liczby dni (wyrażonej w pewnych jednostkach-okresach), jakie upłynęły od pewnej daty początkowej. Jednostką odpowiadającą w przybliżeniu rokowi był w tej rachubie tun, liczący 360 dni
Przypisy:
↑1,00 1,01 1,02
Mariusz Ziółkowski, "Jak liczyli czas Majowie...?", Kontynenty, nr 11/1978
↑ 2,00 2,01
Ludwik Zajdler, "Wyrwane kartki z najstarszych kalendarzy, w: Ludwik Zajdler, Atlantyda, "Wiedza Powszechna, 1972
Przez ostatnie cztery wieki Galileusz był uznawany za ojca współczesnej astronomii. Galileusz bez końca spoglądał przez swój sławny teleskop, by opracować szczegółowe mapy księżyca - i pomóc przy tym obalić naszą arogancką wiarę w to, że Ziemia znajduje się w centrum wszechświata. Wydaje się jednak, że sława siedemnastowiecznego uczonego może wynikać bardziej z autopromocji, niż z historycznego pionierstwa.
60 lat po rozpoczęciu budowy pracownicy Pentagonu nie mogli świętować okrągłej rocznicy. Stali się bowiem obiektem ataku, którego dziedzictwem są ciągłe pytania i wątpliwości.
11 września 1941 roku rozpoczęto budowę Pentagonu, nowej siedziby sił zbrojnych jednego z najpotężniejszych państw świata. Ten największy na świecie biurowiec, nie będący wieżowcem zatrudnia 23 tysiące wojskowych wraz z 3 tysiącami innych pracowników oraz posiada sześć różnych kodów pocztowych.
60 lat po rozpoczęciu budowy pracownicy Pentagonu nie mogli świętować okrągłej rocznicy. Stali się bowiem obiektem ataku, którego dziedzictwem są ciągłe pytania i wątpliwości.
11 września 1941 roku rozpoczęto budowę Pentagonu, nowej siedziby sił zbrojnych jednego z najpotężniejszych państw świata. Ten największy na świecie biurowiec, nie będący wieżowcem zatrudnia 23 tysiące wojskowych wraz z 3 tysiącami innych pracowników oraz posiada sześć różnych kodów pocztowych.
W okresie, kiedyAlmagest Klaudiusza Ptolemeusza stanowił podstawę wiedzy astronomicznej, zastanowienie takie wydawało się zbyteczne.
Wszechświat stanowił jedną olbrzymią, puszczoną w ruch machinę, której centrum stanowiła nieruchoma Ziemia, najdalszym ograniczeniem zaś była sfera gwiazd stałych, poza którą już nic być nie mogło.
Liczbę galaktyk w całym Wszechświecie szacuje się na 100 miliardów.
Na dziś, liczbę wszystkich księżyców w Układzie Słonecznym szacuje się na 102 bilionów. Tylko Merkury i Wenus nie mają żadnych księżyców, a rekordzista – Saturn ma ich aż 33. Co ciekawe, największy z księżyców Saturna – Tytan jest większy od planety Merkury.