Jacek Fedorowicz - 14 - Kampania wyborcza.mp3

Jacek Fedorowicz - Urodził się w przedwojennej Gdyni, w rodzinie warszawiaków zasłużonych dla polskiej gospodarki morskiej. Jako siedmioletnie dziecko przeżył powstanie warszawskie. Ukończył Wydział Malarstwa Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom w 1960). Był jednym z założycieli (m.in ze Zbigniewem Cybulskim i Bogumiłem Kobielą) gdańskiego, studenckiego teatru Bim-Bom (w latach 1954–1960) i należał do składu aktorskiego tego teatru (główna rola „Dobrego Ducha” w pierwszym programie p.t. „Achaaa”). Jeszcze w czasie studiów rozpoczął współpracę z gdańskim radiem jako autor i aktor, zaś jako autor i rysownik-karykaturzysta z prasą w całym kraju (m.in. „Dookoła świata”, „Po prostu”, „Dziennik Bałtycki”, „Szpilki”, „ITD”). W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. wraz z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe Poznajmy się, Małżeństwo doskonałe, Kariera i Runda. Współtworzył w latach 70. radiowy (Program III) magazyn satyryczny 60 minut na godzinę, gdzie występował w kilkunastu rolach, tworząc m.in. słynne postacie Kolegi Kierownika i Kolegi Kuchmistrza. Prowadził też w radiu poranne pogadanki. Wraz z Piotrem Skrzyneckim prowadził pierwszy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 60. i 70. często występował na estradzie, najpierw w Teatrze „Wagabunda” (m.in. z Marią Koterbską, Mieczysławem Czechowiczem i Bogumiłem Kobielą), potem w programie Popierajmy się wraz z Bohdanem Łazuką, Tadeuszem Rossem, Piotrem Szczepanikiem i Ryszardem Markowskim, a później, do stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich.

Od początku stanu wojennego zerwał wszelkie kontakty z państwowymi środkami przekazu. Występował głównie na terenach kościelnych, tam urządzał też wystawy swoich karykatur i prosolidarnościowych rysunków, występował z odczytami w ramach „Tygodni Kultury Chrześcijańskiej”. Wtedy powstały audycje zarówno audio jak i video rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z jego pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego, co Fedorowicz kontynuował po 1995 prowadząc w TVP kontrowersyjny program Dziennik Telewizyjny, który następnie przeszedł metamorfozę z programu o charakterze politycznym na program rozrywkowy. W roku 2005 program ten na kilka miesięcy zmienił nazwę na SEJF (Subiektywny Ekspres Jacka Fedorowicza); w styczniu 2006 satyryk odszedł z TVP.

Od roku 1989 kontynuuje występy na wieczorach autorskich w różnych miastach i miejscowościach. Od kwietnia 2006 był przez pewien czas gospodarzem seansów Z przymrużeniem kamery pokazywanych w telewizji Kino Polska TV. W cyklu tym prezentowane są klasyczne polskie komedie. Od roku 1999 publikuje cotygodniowe felietony satyryczne – do kwietnia 2008 w „Gazecie Telewizyjnej” – dodatku Gazety Wyborczej, od tego czasu w srodowym dodatku kulturalnym GW.