Dżubran Chalil Dżubran 1883-1931 LIB

Dżubran Chalil Dżubran (znany także jako Khalil Gibran i Kahlil Gibran ur. 6 stycznia 1883 w Bszarri, zm. 10 kwietnia 1931 w Nowym Jorku) - libański pisarz, poeta i malarz, filozof, człowiek o przenikliwym spojrzeniu, umiejący w prostocie codziennych zdarzeń i relacji z ludźmi, wskazać głębię znaczeń, harmonię i piękno. Pozostawił po sobie poetyckie zbiory prozy medytacyjnej, będące od dziesięcioleci inspiracją do refleksji i poszukiwań dla milionów czytelników na całym świecie. Przedstawiciel tzw. szkoły syryjsko-amerykańskiej w literaturze.

Urodził się w miejscowości Bszarri, położonej w północno-wschodniej części Libanu. Na terenach tych mieszkają głównie chrześcijanie-maronici, do obrządku tego należał także sam Dżubran. Te górskie okolice zdobi wiele klasztorów zagubionych gdzieś wśród skał, panuje tu atmosfera spokoju i refleksji. Znajdująca się tu dolina nosi nazwę Qadisha (Święta Dolina). To właśnie w tych rodzinnych stronach Dżubran często przesiadywał w jakimś odosobnionym miejscu i rozmyślał, czerpiąc natchnienie do swoich utworów.

Ponieważ przyszedł na świat w ubogiej rodzinie, Dżubran swoje początkowe wykształcenie pobierał jedynie u księdza – przekazywaną mu wiedzę opierał on na mądrościach biblijnych, nauczał go także języka syriackiego i arabskiego.

Ojciec Dżubrana popadł w kłopoty finansowe, potem zaś został oskarżony o defraudację pieniędzy przez zarządzających wówczas tamtejszymi ziemiami Turków Osmańskich. Matka Dżubrana, Kamila (dla której jego ojciec był trzecim mężem), zabrała zatem dzieci i wyjechała w 1895 roku do USA, do swojego brata. Wtedy też zmienił nazwisko na amerykańsko brzmiące Khalil Gibran. W 1904 roku w Bostonie odbyła się pierwsza wystawa jego prac plastycznych. Podczas jej otwarcia poznał jedną z najważniejszych kobiet w jego życiu, Mary Elizabeth Haskell. Oficjalnie przez całe życie pozostawali przyjaciółmi, jednak ich korespondencja, opublikowana po latach, pokazuje prawdziwą bliskość ich związku. W 1908 r. Gibran wyjechał na dwa lata do Paryża, gdzie studiował sztukę razem z Augustem Rodin. W 1912 zamieszkał w Nowym Jorku i oddał się twórczości pisarskiej i plastycznej. Początkowo pisał po arabsku, jednak od 1918 roku większość dzieł wydawał po angielsku.

Jego najsławniejsze dzieło, Prorok, zostało w oryginale napisane właśnie po angielsku. Wielokrotnie tłumaczone na polski, niedawno ukazało się wydanie w wersji polsko-angielskiej (tłum. Bogusławy Jurkiewicz, wyd. Nowy Horyzont). Prorok został przełożony na ok. 100 języków.

Oprócz Proroka znanym dziełem literackim Dżubrana jest również Jesus. Son of the Man. Autor twierdził, że Jezus był normalnym człowiekiem – takim jak każdy z nas, lecz umiał jakby właściwie wykorzystać swój potencjał. Przy całym zafascynowaniu religią, które bije z jego dzieł, Dżubran przeciwny był kościołowi, gdyż nie uznawał żadnych instytucji, które uważał za zło.

Dżubran jest przedstawicielem tak zwanej religijności poszukującej, pewnego połączenia elementów różnych systemów duchowych, bez narzuconych ram. Wykorzystuje np. wątki biblijnę, ale i magię liczb.

Malarstwo Dżubrana podziwiać można w poświęconym mu muzeum, znajdującym się w rodzinnej miejscowości Bszarra. Zgromadzono tam wiele jego obrazów. W ich tematyce można dostrzec parę motywów przewodnich:

1. Kobiety
Często ogromne, jakby dominujące nad mężczyznami, kontrolujące sytuację, kobiety-matki, kobiety-strażniczki swoich dzieci. Tym jakby fetyszystycznym podejściem do kobiety Dżubran zdaje się być podobnym do Brunona Schulza. Osobiste kontakty Dżubrana z kobietami były dość niejasne. Np. z Mary Elizabeth Haskell miał się tylko przyjaźnić, ale jednocześnie prowadzili ze sobą bardzo intymną korespondencję. Podobnie długo pisał listy z palestyńską poetką Mai Ziadeh, z którą... nigdy się nie spotkali.

2. Ukrzyżowanie
Obrazy Dżubrana przedstawiają często ludzi, którzy sami nawzajem się krzyżują, niektórzy z nich stanowią jakby żywe krzyże.

3. Przejście do świata umarłych
Ta seria obrazów powstała wówczas, gdy w dość krótkim czasie autorowi zmarło wielu członków rodziny. Obejmuje między innymi obraz dziewczynki, za którą widać ledwo dostrzegalną marę (wizja dziewczyny już po drugiej stronie?).

4. Portrety
W tym między innymi portret Al-Mustafy, proroka z dzieła Prorok, którego rysy twarzy do złudzenia przypominają twarz samego autora... W muzeum w Bszarze znajdują się nie tylko obrazy, ale też gobelin datowany na XII w., należący do artysty. Postaci na nim mają wyraźnie mongolskie rysy twarzy. Dżubran kochał ten gobelin, gdyż Jezus na nim... uśmiecha się.

W ostatniej sali Muzeum Chalila Dżubrana obok jego łóżka, stołu, krzesła i kilku osobistych przedmiotów, znajduje się grób pisarza, który chciał tu zostać pochowany. Zmarł w 1931 r. (mając 48 lat) w Nowym Jorku, na marskość wątroby. Jego grób został wkomponowany w ścianę znajdującego się tu klasztoru, otoczony konarami korzenia drzewa. Obok widnieje napis, który Dżubran polecił wygrawerować obok swojego grobu, który głosi, iż artysta żyje i jest obok, należy zamknąć oczy i odwrócić się, a się go zobaczy...

Zmarł w wieku 48 lat na marskość wątroby. Został pochowany w swoim rodzinnym mieście, Bszarri, gdzie obecnie znajduje się poświęcone artyście muzeum.

"Słowa są ponadczasowe. Powinieneś je wypowiadać lub pisać ze świadomością o ich wieczności."; "Dziwne, że pożądanie określonych przyjemności jest częścią mego cierpienia."; "Jak mogę stracić wiarę w sprawiedliwość na świecie, skoro sny tych, którzy śpią w puchach, nie są wcale piękniejsze od snów tych, którzy śpią na gołej ziemi."; "Poczucie humoru jest poczuciem proporcji. Dżubran Chalil Dżubran

Źródła:
1. http://en.wikipedia.org/wiki/Khalil_Gibran (22.02.2010 r.)
2. http://www.mojeopinie.pl/libanski_prorok_dzubran_chalil_dzubran,3,1241050828 (22.02.2010 r.)
3. http://pl.wikipedia.org/wiki/D%C5%BCubran_Chalil_D%C5%BCubran (22.02.2010 r.)
4. http://pl.wikiquote.org/wiki/Khalil_Gibran (22.02.2010 r.)

Prorok

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder