Życie przed sobą 1.zip

Współczesna zagraniczna


Romain Gary był już uznanym pisarzem, kiedy napisał tę książkę pod pseudonimem Emile Ajar (wydał pod nim również trzy inne tytuły). W roku 1975 otrzymała ona najważniejszą francuską nagrodę literacką, Prix Goncourt. W ten sposób Gary stał się jedynym pisarzem, który otrzymał tę nagrodę dwukrotnie (regulamin na to nie pozwala, ale prawdziwa tożsamość autora była starannie ukryta i ujawniona została dopiero po śmierci Gary'ego).
Na Belleville'u, w "kolorowej" dzielnicy Paryża, gdzie trudno spotkać autochtonicznych Francuzów, na szóstym piętrze bez windy mieszka Momo, dziecko ulicy. Wychowuje go pani Roza, stara Żydówka cudem uratowana z Auschwitz. Jest brzydka, łysa i schorowana, dawniej radziła sobie jako uliczna prostytutka, obecnie prowadzi nielegalną ochronkę dla dzieci. Na pocieszenie trzyma pod łóżkiem portret pana Hitlera. Pewnego dnia Momo zamierza pojechać do cudnej Nicei, którą zna tylko z opowieści, i napisać "Nędzników" jak pan Wiktor Hugo, wszak po to właśnie ma całe życie przed sobą. Tymczasem jednak musi zająć się schorowaną panią Rozą, a z nią jest coraz
gorzej...

Z komentarza:
"Przepiękna, wzruszająca opowieść. Jest to historia o ogromnej miłości, przezwyciężającej wszystko, nawet śmierć. Miłości dziecka do starej, brzydkiej, schorowanej Żydówki. Ale także historia o tym, jak żyć, kiedy właściwie życie staje się zbyt trudne do zniesienia, jak kochać każdy dzień bez względu na okoliczności i jak "nie dać" się życiu.
Książka napisana cudownym językiem, niemal każde zdanie jest niezwykłą myślą, w prostych słowach ujmującą najważniejsze prawdy. To opowieść, która uczy szacunku do starości, inności, odmienności. Pokazuje, że nie zawsze najlepsze jest to, co uważamy za słuszne i najlepsze. Że im mniej się ma, tym bardziej się to ceni. "


Czyta Roma Gąsiorowska