Medytacja

Maraṇassati (Kontemplacja śmierci)

Sabbe sattā maranti ca marimsu ca marissare,Tath'evāham marissāmi, n'atthi me ettha samsayo.

‘Wszystkie istoty umrą, śmierć jest w ich naturze i ja również umrę, nie ma co do tego wątpliwości".

Iluzją jest myślenie, że życie będzie trwało wiecznie. Wtedy głównym celem życia jest szukanie przyjemności i rozrywek oraz gromadzenie dóbr. Z perspektywy śmierci wszystkie te głupstwa, które robimy w życiu jawią się nam strasznie trywialne. Widzimy je jako rzeczy całkowicie bezwartościowe.

Całe to poszukiwanie: zmysłowych przyjemności, związków, małżeństwa, posiadania domów, gromadzenia dóbr i samochodów, przeżywania doświadczeń, popłynięcia w górę Amazonki lub wspinania się po Himalajach, cóż to wszystko znaczy w obliczu śmierci?

Nie ma znaczenia czy jest to siedem dni, siedem miesięcy, siedem czy siedemdziesiąt lat, jak możecie zadowalać się zmysłowymi przyjemnościami, takimi jak seks, sport, filmy, podróżowanie, czy gromadzenie dóbr? Jak możecie zadowalać się nimi, kiedy wiecie, że wkrótce będziecie zabici? Nie ma znaczenia, czy będzie to siedem dni, siedem miesięcy, siedem czy siedemdziesiąt lat, wkrótce będziecie martwi.

Życie to wyrok śmierci! Wszyscy jesteśmy w celach śmierci w tym klasztorze, lecz nie wiemy w jaki sposób egzekucja ma nadejść i nie wiemy dokładnie kiedy zostanie wykonana.

Gromadzenie dóbr, jakiż to ma cel? To wszystko zniknie wraz ze śmiercią. Zaspokajanie życiowych przyjemności, nawet w ogromnych ilościach, zazwyczaj przynosi dużo frustracji. Zyskujesz dużo, dużo przyjemności w tym życiu, i co z tego! To zawsze znika w bólu i mgle starości.

Filmy

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder