Darkspore.part2.rar

Wymagania sprzętowe:
Pentium IV 3 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 8800 lub lepsza); 10 GB HDD, Windows XP/Vista/7

26 kwietnia 2011 ( światowa data premiery )
29 kwietnia 2011 ( data wydania w Polsce )
26 kwietnia 2011 ( data premiery w USA )

Polska wersja językowa gry
Napisy+Dialogi

Zręcznościowa gra roleplaying stanowiąca połączenie idei Diablo z Pokemonem.

Darkspore to RPG pozwalające graczom na tworzenie drużyn złożonych z potężnych kosmitów, którzy potem próbują ocalić wszechświat przed pradawnym złem, torując sobie drogę przez zabijanie tysięcy potworów. Grę stworzyło studio Maxis, znane z tytułów takich jak Sims, Sim City czy Spore.

Fabuła Darkspore obraca się wokół dokonań starożytnej rasy znanej jako Crogenitorzy, która stworzyła cały żywy kod genetyczny, jaki można znaleźć we wszechświecie. Te pradawne istoty eksperymentowały także ze specjalną odmianą DNA, która miała niezwykłe możliwości rozwoju, ale jednocześnie była wyjątkowo niestabilna. Jeden z Crogenitorów połączył te eksperymentalne geny z własnymi (co dało mu niewyobrażalną potęgę), a następnie wykorzystał tę technologię do stworzenia armii potworów, która wyrżnęła większość pozostałych Crogenitorów. Ocalała garstka skryła się w komorach kriogenicznych wypuszczonych w odległe zakątki kosmosu. Tam czekali, aż zaprogramowana przez nich sztuczna inteligencja znajdzie rozwiązanie całego problemu. Akcja Darkspore zaczyna się, gdy komputery znalazły wreszcie rozwiązanie. Posprzątać cały ten bałagan ma zmodyfikowany genetycznie heros, w którego przychodzi się nam wcielić.

Na szczęście nie jesteśmy sami. W trakcie gry zbierzemy drużynę złożoną z potężnych stworów, które pomogą nam w realizacji zadania. Gracze mają dostęp do pięciu typów istot podzielonych zależnie od możliwości ofensywnych. Są to: Biogenesis (ataki roślinne i organiczne), Plasmagenesis (zdolności ofensywne bazujące na ogniu i elektryczności), Necrogenesis (trucizny i wykorzystanie mocy śmierci), Cybergenesis (ataki robotyczne) oraz Quantumgenesis (moce bazujące na manipulowaniu strumieniem czasu i właściwościami fizycznymi przestrzeni).

Postacie dzielą się dodatkowo na trzy klasy, specjalizujące się w różnego rodzaju taktykach walki. Sentinel to powolny wojownik dysponujący potężnymi ciosami, Ravager jest z kolei bardzo szybki, ale mało wytrzymały, więc musi trzymać wrogów na dystans. Trzecią klasą jest korzystający z szeregu przypominających czary mocy genetycznych Tempest. Na każdą misję zabieramy tylko trzy istoty. Naraz kontrolować możemy jedynie pojedynczego stwora, a zachowaniami pozostałych dwóch rządzi sztuczna inteligencja. W każdym momencie możemy jednak przeskoczyć z ciała jednego bohatera do drugiego i osobiście pokierować jego ruchami. Przygotowania przed misją przypominają gry karciane. Zmuszeni jesteśmy do ciągłego kalkulowania, które istoty warto zabrać ze sobą tym razem. Na szczęście nie decydujemy w ciemno. Zanim wylądujemy na planecie, mamy zawsze wgląd w to, z czym przyjdzie nam zmierzyć się na powierzchni. Twórcy zadbali też o to, by w grze znalazło się wielkie bogactwo przedmiotów, od drobiazgów dających tymczasowe bonusy do statystyk, aż po części ciała, które można wszczepić naszym podopiecznym.

Darkspore oferuje samotnym graczom wielogodzinną rozrywkę, ale pełnię możliwości pokazuje dopiero w trybie kooperacyjnym. Dodatkowo, wzorem Diablo, struktura poziomów i ustawienie wrogów są generowane losowo. System bierze pod uwagę ilość graczy, dlatego bawiąc się w kilka osób stawimy czoło groźniejszym przeciwnikom i zdobędziemy potężniejsze przedmioty niż grając solo. Dodatkową atrakcją jest hazardowy system nagród. Po pokonaniu bossa możemy odmówić przyjęcia posiadanych przez niego skarbów i zamiast tego postawić je przeciwko następnemu bossowi. Jeśli ukończymy kolejną misję, nasze zyski będą znacznie większe niż po tradycyjnym zwycięstwie. Jeśli natomiast przegramy, to stracimy wszystko. Tego rodzaju hazard można kontynuować bez końca, obstawiając każdą kolejną misję wszystkimi zyskami z poprzednich, podbijając tym samym stawkę rozgrywki.

Czekamy na cracka