17-Biała Gwardia.mp3
-
1. Siedem -
101 łamigłówek -
2. Siedem -
3. Siedem -
4. Siedem -
6. Siedem -
7. Siedem -
Biblijne łamigłówki -
Blask nad Judeą (pastorałki) -
Boston USA 6 Marzec 2020 -
Boston USA 7 Luty 2019 -
Contra Mundum - W wierszu i boju 1914 - 1949 -
Czas na Biblię -
Głos Patriotów -
Historie walk o wolność -
In Memoriam vol 1 -
kard. Stefan Wyszyński -
kl I -
kl II -
KOLOROWANKI BIBLIJNE -
KOMIKS -
Ks. Waldemar Chrostowski - Stworzenie -
Księga Hioba G Ryś -
Łowca Smoków - Witold Gadowski -
Mały Katechizm -
moje ulubione -
O przypowieściach - Anna Świderkówna -
On jest Królem (pastorałki) -
Opowiadania dla dzieci mp3 -
Pawel orkisz-Ballady o miłości 2005 -
Pawel orkisz-Dno serca (Cohen) 2007 -
Pawel orkisz-P.Orkisz i PASSS -
Pawel orkisz-Przechyły 2001 -
Paweł Orkisz - Ja i tak zabiorę Cię stąd 2005 -
Pięć warunków dobrej spowiedzi -
Plansze -
plansze do nauki stacji Drogi krzyżowej -
Pod znakiem miecza -
Pomoce katechetyczne -
Prowadź nas aniołku (pastorałki) -
ŚW. STANISŁAW KOSTKA -
Tabliczki z przykazaniami -
Testy- połącz treść z obrazkiem -
Wielkanoc -
Witold Gadowski -
Witold Gadowski - felietony - rar -
zadania różne -
zagadki biblijne -
Życzenia dla księdza na imieniny i inne -
ŻYCZLIWY SAMARYTANIN
Biała Gwardia
Michaił Bułhakow nigdy nie zobaczył swojej książki wydrukowanej w ZSRR. W 1925 roku dwie części "Białej gwardii" ukazały się w czasopiśmie „Rosija”, które następnie zostało zamknięte, a jego redaktor naczelny wysłany za granicę i o wydaniu powieści nie mogło być mowy. Najpewniej dlatego, że Bułhakow pisał o ludziach prawych, szlachetnych, dla których coś znaczyły takie pojęcia, jak honor, przyzwoitość i wierność. To była jego rodzina, jego przyjaciele i na początku lat 20. wiedział już, co czeka i tych, którzy zostali w kraju, i tych, którym udało się uciec za granicę.
Na motywach „Białej gwardii” napisał sztukę „Dni Turbinów”. W ZSRR wolno było ją grać tylko w Moskwie i tylko w jednym teatrze. Ukazało się kilkaset recenzji, z czego tylko trzy pozytywne, pozostałe mniej więcej takiej treści: „nic nie mówię przeciwko autorowi sztuki Bułhakowowi, który czym był, tym pozostanie: nowoburżuazyjnym pomiotem, bryzgającym zatrutą, ale bezsilną śliną na klasę robotniczą i jej komunistyczne ideały”.
Jedna z najświetniejszych książek genialnego pisarza ukazała się w ZSRR po raz pierwszy w 1966 roku, 26 lat po Jego śmierci.
czyta: Roman Bartosiewicz