Pokój Saren (1997).avi

mdarcym / filmy / filmy wedlug rezyserow / Majewski, Lech / Pokój Saren (1997).avi

Download: Pokój Saren (1997).avi

Pobierz plik

1,17 GB

Czas trwania: 94 min

Ojciec, już odświętnie ubrany, ostrzy kosę. Po chwili zaczyna kosić trawę spokojnymi, miarowymi ruchami. Syn pomaga mu w pracy, usuwając meble spod błyszczącego ostrza. Nie rusza tylko krzesła, na którym siedzi matka, wptarzona w trawę . . . Trawa porasta podłogę całego mieszkania. Z blatu stołu wykwitają płatki, a ze środka pokoju strzela pod sufit rozłożyste drzewo. Między oplecionymi pnączami meblami przemyka od czasu do czasu spłoszona sarna. Poza tym, dom jest zupełnie zwyczajny, stara, przedwojenna, od lat nie remontowana kamienica ze skrzypiącymi schodami, którymi wspina się ostrożnie nietrzeźwy sąsiad. Z wysokiego, spękanego stropu mieszkania sypie się tynk, ściany zdobią resztki stiukowych sztukaterii, plamy po zaciekach, liszaje. W lokalu na trzecim piętrze mieszka trzyosobowa rodzina, kościsty, łysy ojciec w zbyt dużym, choć pasującym jeszcze kilka lat temu na niego garniturze, matka, kobieta energiczna, choć lubiąca czasem pogrążać się w melancholię i dwudziestokilkuletni syn.

Reżyseria: Lech J. Majewski
Współpraca reżyserska: Monika Fostiak, Piotr Binkowski
Scenariusz: Lech J. Majewski
Libretto: Lech J. Majewski
Zdjęcia: Adam Sikora
Operator kamery: Jan Zub
Współpraca operatorska: Jacek Gołąb, Tomasz Knapik, Paweł Satala
Oświetlenie: Piotr Gburek, Andrzej Szabaga
Scenografia: Lech J. Majewski
Scenograf II: Katarzyna Sobańska
Asystent scenografa: Wojciech Kucharczyk
Dekoracja wnętrz: Katarzyna Sobańska
Wykonanie dekoracji: Iwona Cięciwa (pracownia "Graffiti"), Zofia Handrysik (pracownia "Graffiti"), Tomasz Grimm (pracownia "Graffiti"), Jarosław Handrysik (pracownia "Graffiti"), Grzegorz Ostrowski (pracownia "Graffiti")
Tapicer: Janina Gugała, Roman Bachmiński, Leon Pietrzyk
Garderoba: Marta Kleszcz
Muzyka: Lech J. Majewski, Józef Skrzek
Instrumentacja: Andrzej Marko
Wykonanie muzyki: Wielka Orkiestra Symfoniczna PRiTv (Katowice), Chór Opery Śląskiej Katowice, Artur Stefanowicz (wykonanie arii - syn), Elżbieta Towarnicka (wykonanie arii - matka), Mieczysław Czepulonis (wykonanie arii - ojciec), Izabella Kłosińska (wykonanie arii - dziewczyna)
Dyrygent: Zdzisław Szostak, Krystyna Świder (kierownictwo chóru)
Realizacja nagrań: Zbigniew Malecki, Andrzej Prugar
Współpraca przy realizacji nagrań: Beata Jankowska, Aleksander Dowsilas
Koordynacja nagrań muzycznych: Halina Łaciak
Dźwięk: Iwona Szałwińska, Iwo Klimek, Jacek Niszkiewicz, Grzegorz Nowak
Współpraca montażowa: Marek Chrupała, Laslo Polgar, Antoni Strzempa, Krzysztof Szcześniak, Orest Jerzy Śliwiński
Charakteryzacja: Anna Sitarz
Efekty specjalne: Jerzy Kostewicz
Kierownictwo produkcji: Marek Styś
Kierownictwo produkcji II: Jarosław Boliński
Rekwizyty: Agnieszka Trzeciak, Mirosław Cięciwa, Janusz Dziura
Brygada sceny: Janusz Alberti, Tomasz Cierpiałowski, Piotr Gola, Piotr Hupałowski, Roman Kander, Stanisław Krupa, Jerzy Mikolas, Teresa Rogozińska
Producent: Eżbieta Piętak
Produkcja: Telewizja Polska (Katowice)
Zlecenie: Telewizja Polska - II program
Obsada aktorska: Rafał Olbrychski (syn), Elżbieta Mazur (matka), Mieczysław Czepulonis (ojciec), Agnieszka Wróblewska (dziewczyna)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

mdarcym

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Glass-Lips (2007).avi

Ewangelia wg Harryego (1993).avi

Wojaczek (1999).avi

Film opowiada o "kaskaderze polskiej literatury" - Rafal ...

Film opowiada o "kaskaderze polskiej literatury" - Rafale Wojaczku. Nie jest to jednak typowa biografia artysty. Reżyser pokazuje epizody z ostatniego okresu krótkiego, tragicznego życia poety. Paradoksalnie, w wypadku Wojaczka to nie jego samobójcza śmierć wydaje się tragiczna, ale właśnie życie. Smierć jawi się tu raczej jako wybawienie od pełnego udręki i cierpienia ziemskiego bytowania i jako spełnienie mitu tragicznego poety. Reżyseria: Lech J. Majewski Reżyser II: Monika Skowrońska Współpraca reżyserska: Filip Marczewski, Bożena Politańska-Jakubowska, Elżbieta Kuźniacka Scenariusz: Lech J. Majewski, Maciej Melecki Zdjęcia: Adam Sikora Operator kamery: Rafał Paradowski Współpraca operatorska: Jerzy Majak, Stefan Kurzyp, Jerzy Pras, Jan Dobrowolski, Klemens Michniak, Andrzej Karasiński Scenografia: Katarzyna Jarnuszkiewicz Scenograf II: Marian Zawaliński Współpraca scenograficzna: Zuzanna Sadowa-Czerwińska, Zdzisław Szkopiński, Janusz Dziura, Stanisław Korytkowski Kostiumy: Małgorzata Zacharska Współpraca kostiumograficzna: Barbara Łagowska, Ilona Kanclerz Opracowanie muzyczne: Lech J. Majewski Konsultacja muzyczna: Zbigniew Zbrowski Dźwięk: Ryszard Krupa Współpraca dźwiękowa: Zbigniew Przygodzki, Andrzej Artymowicz Montaż: Eliot Ems Charakteryzacja: Elżbieta Malka-Hen, Maria Stosio Efekty specjalne: Mirosław Bartosik, Janusz Bykowski Ewolucje kaskaderskie: Lech Adamowski, Wiesław Adamowski, Jerzy Pakos Fotosy: Bartłomiej Zaranek Kierownictwo produkcji: Ryszard Chutkowski Kierownictwo produkcji II: Marta Plucińska, Euzebia Rubaszewska-Koćwin Współpraca produkcyjna: Alina Romanowska, Stanisława Deczkowska, Irena Ewy, Leszek Baca Producent: Henryk Romanowski Produkcja: Filmcontract Ltd. Współpraca produkcyjna: Telewizja Polska, Agencja Produkcji Filmowej Laboratorium: Telewizja Polska, Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (Warszawa) Obsada aktorska: Krzysztof Siwczyk (Wojaczek Rafał), Dominika Ostałowska (Mała), Andrzej Mastalerz (Wiktor Sierpień), Elżbieta Okupska (Hornacka), Mirosława Lombardo (matka Rafała), Jan Bógdoł (ojciec Rafała), Andrzej Wojaczek (neurolog), Jan Skrzek (grabarz), Robert Gawliński (Stachura Edward), Janusz Styczeń (występuje w roli samego(j) siebie), Paweł Fesołowicz (Ciechoński), Andrzej Hudziak (Zatyczka), Andrzej Chłapecki (konferansjer), Maciej Melecki ("Sandauer"), Marek Kiedroń (Milczewski-Bruno Ryszard), Marcin Rzymski (młody Słowacki), Witold Siwiński (młody Słowacki), Małgorzata Madejowska (bufetowa), Jolanta Windak (kelnerka), Tadeusz Pławecki (szatniarz), Adam Baumann (szatniarz z "Bajki"; w czolówce nazwisko: Bauman), Elżbieta Okupska ("Rokoko"), Teresa Ziomber (bezdomna na dworcu), Bolesław Majewski ("Węgierski pasztet"), Wanda Majewska (elegancka pani), Aleksandra Margiciok (sklepowa), Krystyna Wowerko (kupująca), Jerzy Majak (sąsiad), Sebastian Skworzec (żołnierz), Dariusz Białas (żołnierz), Ilona Kanclerz, Monika Starowicz, Iwona Zielińska, Hanna Żurawska, Maciej Basta, Jerzy Ziomber, Sekret (zespół muzyczny) (zespół w składzie: Eugeniusz Pietryga-organy, Wojciech Włodarczyk-saksofon, Józef Mazurkiewicz-perkusja, Józef Skalski-gitara)

Rycerz (1980).avi

W małym średniowiecznym królestwie panuje nędza, chaos i ...

W małym średniowiecznym królestwie panuje nędza, chaos i marazm moralny, toczą się wojny. Nieudolnie rządzący król oszukiwany jest przez swych poddanych, którym odpowiada taki stan rzeczy. Buntuje się tylko młody Rycerz, który marzy o świetności, sprawiedliwości, ładzie i moralnej czystości państwa. Wśród mieszkańców królestwa krąży legenda o "złotostrunnej arfie", porwanej przez nieznanych sprawców i zatopionej w morzu. Wraz z jej stratą nastąpił upadek królestwa. Rycerz postanawia odzyskać instrument. Stacza pojedynek z mistrzem i duchowym opiekunem rycerzy - Hierofantem i, chociaż przegrywa, otrzymuje zgodę na wyprawę. Hierofant zrozumiał, iż wiara Rycerza w sens przedsięwzięcia jest głębsza niż jego własna. Zegnany przez księżniczkę - panią jego serca, Rycerz wyrusza w niebezpieczną podróż. Spotyka na swej drodze mnichów, wznoszących świątynię bez ścian, którzy twierdzą, że budują ją w sobie, chcąc doskonalić się duchowo. Podróżnik radzi im, by raczej zwrócili się ku ludziom, potrzebującym ich pomocy. W dalszej drodze Rycerz zostaje podstępnie napadnięty i mimo ciężkiej rany wybawia od śmierci wiszącego w lesie człowieka. Nie dając posłuchu namowom, by zaniechać poszukiwania arfy, kontynuuje podróż. Nad rzeką spotykają go dwaj znajomi mnisi, którzy nie udzieliwszy pomocy nieprzytomnemu, pozbawiają go sakiewek z pieniędzmi i pozostawiają własnemu losowi. Koń zanosi Rycerza do chaty starego pustelnika, który kona w jego obecności. Młodzieniec zaczyna chorować na "czarną plagę". Ratuje go z choroby najmłodszy mnich, który przejmuje ją na siebie poprzez cud stygmatu. Wędrowiec dociera nad morze, opowiada o cudownej arfie napotkanym ludziom - lecz nikt tu o niej nie słyszał. Rybacy przygotowują się do święta oczyszczenia i połączenia z bogami symbolizującymi siły natury. Rycerz uczestniczy w odbywających się nocą orgiastycznych obrzędach. Brzask zastaje go wyczerpanego na nadmorskiej wydmie. Dręczą go zjawy, pojawia się widmo Hierofanta. Rycerz tłumaczy mu, że złota arfa nie istnieje... Nagle słyszy jakiś głos - to dźwięk arfy rozbrzmiewający w nim samym... Obsada aktorska: Piotr Skarga (rycerz), Daniel Olbrychski (rycerz Hierofant), Andrzej Hudziak (mnich), Katarzyna Kozak (księżniczka), Czesław Meissner (mnich Wiesław), Stanisław Holly (stary mnich), Paweł Sanakiewicz (mnich Kryspin), Piotr Machalica (mnich), Wiesław Zanowicz (kupiec), Irena Jun (wdowa), Józef Wieczorek (rybak), Władysław Ebert, Jan Frycz (panicz), Marek Głębocki (giermek), Juliusz Grabowski (król), Mieczysław Majewski, Henryk Nolewajka (kulawy rybak), Adam Raczkowski, Bogusław Wieczorek, Andrzej Wilczkowski (mężczyzna ze szponami), Tadeusz Zięba (rycerz)

Angelus (2001).avi

Punktem wyjścia dla fikcyjnej historii, opowiedzianej pr ...

Punktem wyjścia dla fikcyjnej historii, opowiedzianej przez film, jest historia prawdziwa: dzieje zdumiewającego i niezwykłego w skali światowej, fenomenu, jakim była Janowska gmina okultystyczna, działająca na Śląsku, w latach 30-tych i w dwóch pierwszych dekadach powojennych. Ten fenomen był świadomie fałszowany przez władze PRL i zaistniał dzięki malarstwu członków gminy, które w kilku przypadkach osiągnęło światowy sukces. Twórczość ta przesłoniła to, co było jej przyczyną i źródłem: hermetyczne nauki i praktyki alchemiczne oraz teozofię Janowskich okultystów. Akcja filmu dziać się będzie we wczesnych latach 50-tych (oraz dwie sceny retrospektywne z roku 1939). Rok 1939. W gronie uczniów umiera Mistrz gminy okultystycznej. Na łożu śmierci - namaszcza swego następcę: malarza i teozofa Teofila; przekazuje uczniom księgi i znaki. Wypowiada potrójne proroctwo: I - wybuch wielkiej wojny; II - inwazja świata astralnego i rządy jego demonów; III - Apokalipsa: zniszczenie przez promień z Saturna, kiedy ludzkość ostatecznie sprzeniewierzy się prawu moralnemu i boskiemu. Rychło sprawdza się pierwsze proroctwo . Hitler i faszyści są w przekonaniu uczniów wcieleniami Saturnlanych demonów. Obsada aktorska: Jan Siodlaczek (Teofil), Paweł Steinert (Rudolf), Daniel Skowronek (mały Rudolf), Grzegorz Stasiak (Ewald Sójka), Małgorzata Madejowska (Ewaldowa), Marian Makula (Walter Goj), Elżbieta Okupska (Jadźka), Jacenty Jędrusik (Helmut Hes), Małgorzata Gadecka (Helmutowa), Andrzej Skupiński (Eryk Paw), Barbara Święs (Erykowa), Andrzej Mastalerz (Oswald Wróbel), Ruta Kubac (babcia Oswalda), Jan Skrzek (Libero), Tadeusz Pławecki (2 role: Mistrz, Hitler), Adam Kopciuszewski (minister), Adam Baumann (towarzysz KW), Kazimierz Krzaczkowski (kierownik), Krzysztof Misiurkiewicz (pułkownik), Jan Bógdoł (Stalin), Wincenty Grabarczyk (sekretarz), Ryszard Zaorski (kamerdyner), Sandra Skowronek (mała Gretka), Magdalena Krzciuk (duża Gretka), Grzegorz Stańkowski (Adek), Piotr Wisiorek (2 role: syn Eryka, dziecko), Helena Jarek (Oma Hes), Andrzej Chłapecki (konferansjer), Jacek Borusiński (Zyga), Aleksandra Margiciok (dziewczyna Zygi), Jan Stacha (Jodler), Erwin Sówka (Erwin Sówka), Sandra Tomalka (święta Barbara), Romuald Ficek (święty Jerzy), Jarosław Dziąbek (Goring), Jacek Tomaszewski (Goebbels), Izabela Malik (Frau Hitlera), Adam Czasak (ksiądz), Bolesław Majewski (zakrystian), Witold Siwiński (ministrant), Weronika Rychlik (kupująca), Ryszard Koszczyk (fotograf), Bernard Biczkowski (fryzjer), Józef Handzlik (sąsiad), Henryk Rychlik (sąsiad), Dominik Szewczyk (narrator), Arkadiusz Paź (przemawiający górnik), Józef Anioł (przemawiający górnik), Barbara Białowąs (anioł), Monika Budny (anioł), Roksana Krzemińska (anioł), Joanna Litwin (anioł)

Ogród rozkoszy ziemskich (2003).avi

Moim zdaniem arcydzieło... a paradoks chce, że to jedyny ...

Moim zdaniem arcydzieło... a paradoks chce, że to jedyny udany film Majewskiego! (MOIM ZDANIEM)

Pokój Saren (1997).avi

Ojciec, już odświętnie ubrany, ostrzy kosę. Po chwili za ...

Ojciec, już odświętnie ubrany, ostrzy kosę. Po chwili zaczyna kosić trawę spokojnymi, miarowymi ruchami. Syn pomaga mu w pracy, usuwając meble spod błyszczącego ostrza. Nie rusza tylko krzesła, na którym siedzi matka, wptarzona w trawę . . . Trawa porasta podłogę całego mieszkania. Z blatu stołu wykwitają płatki, a ze środka pokoju strzela pod sufit rozłożyste drzewo. Między oplecionymi pnączami meblami przemyka od czasu do czasu spłoszona sarna. Poza tym, dom jest zupełnie zwyczajny, stara, przedwojenna, od lat nie remontowana kamienica ze skrzypiącymi schodami, którymi wspina się ostrożnie nietrzeźwy sąsiad. Z wysokiego, spękanego stropu mieszkania sypie się tynk, ściany zdobią resztki stiukowych sztukaterii, plamy po zaciekach, liszaje. W lokalu na trzecim piętrze mieszka trzyosobowa rodzina, kościsty, łysy ojciec w zbyt dużym, choć pasującym jeszcze kilka lat temu na niego garniturze, matka, kobieta energiczna, choć lubiąca czasem pogrążać się w melancholię i dwudziestokilkuletni syn. Reżyseria: Lech J. Majewski Współpraca reżyserska: Monika Fostiak, Piotr Binkowski Scenariusz: Lech J. Majewski Libretto: Lech J. Majewski Zdjęcia: Adam Sikora Operator kamery: Jan Zub Współpraca operatorska: Jacek Gołąb, Tomasz Knapik, Paweł Satala Oświetlenie: Piotr Gburek, Andrzej Szabaga Scenografia: Lech J. Majewski Scenograf II: Katarzyna Sobańska Asystent scenografa: Wojciech Kucharczyk Dekoracja wnętrz: Katarzyna Sobańska Wykonanie dekoracji: Iwona Cięciwa (pracownia "Graffiti"), Zofia Handrysik (pracownia "Graffiti"), Tomasz Grimm (pracownia "Graffiti"), Jarosław Handrysik (pracownia "Graffiti"), Grzegorz Ostrowski (pracownia "Graffiti") Tapicer: Janina Gugała, Roman Bachmiński, Leon Pietrzyk Garderoba: Marta Kleszcz Muzyka: Lech J. Majewski, Józef Skrzek Instrumentacja: Andrzej Marko Wykonanie muzyki: Wielka Orkiestra Symfoniczna PRiTv (Katowice), Chór Opery Śląskiej Katowice, Artur Stefanowicz (wykonanie arii - syn), Elżbieta Towarnicka (wykonanie arii - matka), Mieczysław Czepulonis (wykonanie arii - ojciec), Izabella Kłosińska (wykonanie arii - dziewczyna) Dyrygent: Zdzisław Szostak, Krystyna Świder (kierownictwo chóru) Realizacja nagrań: Zbigniew Malecki, Andrzej Prugar Współpraca przy realizacji nagrań: Beata Jankowska, Aleksander Dowsilas Koordynacja nagrań muzycznych: Halina Łaciak Dźwięk: Iwona Szałwińska, Iwo Klimek, Jacek Niszkiewicz, Grzegorz Nowak Współpraca montażowa: Marek Chrupała, Laslo Polgar, Antoni Strzempa, Krzysztof Szcześniak, Orest Jerzy Śliwiński Charakteryzacja: Anna Sitarz Efekty specjalne: Jerzy Kostewicz Kierownictwo produkcji: Marek Styś Kierownictwo produkcji II: Jarosław Boliński Rekwizyty: Agnieszka Trzeciak, Mirosław Cięciwa, Janusz Dziura Brygada sceny: Janusz Alberti, Tomasz Cierpiałowski, Piotr Gola, Piotr Hupałowski, Roman Kander, Stanisław Krupa, Jerzy Mikolas, Teresa Rogozińska Producent: Eżbieta Piętak Produkcja: Telewizja Polska (Katowice) Zlecenie: Telewizja Polska - II program Obsada aktorska: Rafał Olbrychski (syn), Elżbieta Mazur (matka), Mieczysław Czepulonis (ojciec), Agnieszka Wróblewska (dziewczyna)

Wolski Marcin - Post-Polonia.pdf

Post-Polonia to najnowsza powieść Marcina Wolskiego – mistrza satyry i przenikliwego obserwatora rzeczywistości! Książka jest celną parodią współczesnej sytuacji polityczno-społecznej w Polsce i Unii Europejskiej. Autor ukazuje w krzywym zwierciadle potencjalne – nieodległe w czasie! – konsekwencje obecnych wyborów politycznych i zmian społeczno-ekonomicznych.

Fleszarowa-Muskat Stanisława - Pod jednym dachem, pod ....pdf

Polecam powieść wszystkim, którzy lubią się zatrzymać, powspominać z bliskimi (bo bohaterowie szybko się takimi stają), pokiwać głową nad nieuchronnością dziejów czy ogrzać w cieple domowej atmosfery. Uzmysłowiłam sobie też, że historie wielu współczesnych rodzin nie rozgrywają się ani pod jednym dachem, ani nawet pod jednym niebem. Rozjechaliśmy się wszyscy po świecie, pod różne dachy i nieba. Pewnie stąd moja tęsknota za jednym domowym ogniskiem z krzątającą się w tle babcią Izabelką, która niezauważalnie dba o płomień. Anna Ławicka

Fleszarowa-Muskat Stanisława - Milionerzy.pdf

Powieść z 1960 roku, której akcja rozgrywa się w Gdańsku. Dwójka bohaterów pracuje w Stoczni Gdańskiej. Autorka przedstawia losy zwykłych mieszkańców miasta, ich nadzieje, troski, romanse.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin