Borchardt, Karol Olgierd - Kolebka nawigatorów.mobi

Banda, bo trudno ich inaczej nazwać, krzyżowców szykujących się do wyprawy, raczej wskutek braku wyobraźni niż dzięki odwadze czy mądrości, wchodzi w posiadanie statku kosmicznego obcej cywilizacji. Statek ma zostać użyty do odbicia ziemi świętej, jednak wskutek podstępu ląduje na jednej z planet galaktycznego imperium. Do czego to doprowadzi, można dowiedzieć się z książki. W każdym razie zakończenie jest trochę zaskakujące. Fragment: „– Podążajcie lasami, dobrze się kryjąc, aż do miejsca, gdzie spoczywa statek. – powiedział mój pan. – Czekajcie południa i startujcie. Wiecie, jak używać map w rulonach, tych samodzielnie rozświetlających się map, prawda? Dobrze zatem; gdy przybędziecie do Stularax - zabierze wam to godzinę - lądujcie tam, gdzie znajdziecie osłonę. Odpalcie kilka pocisków z katapulty, by zniszczyć zewnętrzne umocnienia, a potem, dopóki jeszcze będą zaskoczeni, zaatakujcie na piechotę. Zabierzcie, co możecie, z arsenałów i wracajcie. Jeśli tutaj będzie utrzymywał się spokój, lądujcie w miejscu startu; jeśli zaś zastaniecie walkę, róbcie, co uznacie za najlepsze.”

„Kolebka nawigatorów” to książka kontynuująca tematykę morską w twórczości Karola Olgierda Borchardta. Po ogromnym sukcesie wydawniczym, jakim okazał się „Znaczy Kapitan”, autor także w tej książce daje popis kunsztu literackiego. Niezwykle lekko i z dużym poczuciem humoru przypomina historię Polski na morzu i tradycje morskie, sięgając głębiej niż to uczynił we wcześniejszych swoich utworach; ukazuje romantyzm niebezpiecznej przygody na morzu, a przy tym bez cienia moralizatorstwa uczy odpowiedzialności za siebie i za innych, bo jak mówił: „Morze nie jest ani wrogie, ani przyjacielskie, nie jest okrutne, tylko bezwzględne. Wymaga od człowieka wiedzy i umiejętności, ciągłego napięcia uwagi.” Czytelnik znajdzie to wszystko, co jest charakterystyczne dla twórczości Borchardta: liczne anegdoty, sentyment i patos, swadę doskonałego narratora posługującego się skrótem myślowym i puentą wywołującą uśmiech.

Zbiór opowiadań „Pod czerwoną różą i opowiadania różne” jest dopełnieniem kompletu twórczości Karola Olgierda Borchardta. W tym tomie zamieszczono wszystko to, co nie ukazało się we wcześniejszych książkach pisarza. W pierwszej części, „Pod czerwoną różą”, autor wraca do wspomnień z lat dzieciństwa i wczesnej młodości. Te opowiadania, odtwarzające atmosferę miejsc najbliższych sercu pisarza i przywołujące najważniejsze dla niego osoby, pozwalają bliżej poznać fascynującą osobowość kapitana Borchardta. Na „Opowiadania różne” składają się utwory, które publikowane były za życia autora w czasopismach i te znalezione w archiwum pisarza po jego śmierci. Uzupełnieniem tego tomu są zatytułowane „Pod białą różą” wspomnienia Ewy Ostrowskiej, zaprzyjaźnionej z kpt. Borchardtem asystentki pisarza. Dla Karola Olgierda Borchardta każda z tytułowych róż – czerwona i biała – miała symboliczne znaczenie.

„Krążownik spod Somosierry” powstał jako drugi tytuł w twórczości Karola Olgierda Borchardta, po wielkim debiucie literackim, jakim był „Znaczy Kapitan”. Książka jest zbiorem opowiadań, które dzieli dystans czasowy i przestrzeń geograficzna, niekiedy różni tło historyczne, scala natomiast osoba narratora i miejsce akcji , a jest nim statek i morze.

Książka ukazuje w anegdotycznych opowiadaniach postać Eustazego Borkowskiego, legendarnego kapitana polskich transatlantyków w dwudziestoleciu międzywojennym, zwłaszcza podczas jego służby na mostku SS "Kościuszko".