15 - Slowik.mp3

Hans Christian Andersen ?/i (ur. 2 kwietnia 1805 w Odense, zm. 4 sierpnia 1875 w Rolighed koło Kopenhagi) – duński pisarz i poeta, najbardziej znany ze swej twórczości baśniopisarskiej.
W krainę baśni pierwsza wprowadziła go babcia (od strony ojca). Andersen spotykał się z nią w szpitalu psychiatrycznym, gdzie przebywał jego chory dziadek. Kilka motywów z opowieści babki zostało później wykorzystanych przez Andersena w jego utworach.
Twórczości dla dzieci początkowo nie traktował poważnie, raczej jako zajęcie na marginesie pisarstwa dla dorosłych. Choć zastrzegał, iż jego baśnie to pudełka: dzieci oglądają opakowanie, a dorośli mają zajrzeć do wnętrza. Bardzo nie lubił, gdy jego baśnie od początku uznano za dzieła dla dzieci, bez głębszego sensu. Jednak właśnie baśnie przyniosły mu wielki rozgłos i sławę. Pierwszy ich zbiór (Eventyr fortalte for Børn (Baśnie opowiedziane dla dzieci)), został wydany w Kopenhadze w roku 1835, a kolejne tomy ukazały się w latach 1836 i 1837. Zachęcony powodzeniem pierwszej serii, pisarz wydawał kolejne aż do roku 1872.
Najbardziej znane baśnie to:
Brzydkie kaczątko; Calineczka; Co ojciec czyni, jest zawsze słuszne; Dziewczynka z zapałkami;
Dzielny ołowiany żołnierz; Królowa śniegu; Krzesiwo; Słowik; Świniopas; Nowe szaty cesarza; Mała syrenka; Księżniczka na ziarnku grochu.
Baśnie zostały przetłumaczone na ponad 80 języków

http://pl.wikipedia.org/wiki/Hans_Christian_Andersen


Baśnie Andersena od nr 1 do 19 czyta Jerzy Stuhr.