Idzie Mikołaj
Idzie, idzie święty z długą siwą brodą,
a dwaj aniołkowie za ręce go wiodą.
Niosą w wielkich koszach:
słodziutkie pierniki, ciastka i cukierki,
lalki, żołnierzyki.
Każdemu nad głową złota gwiazdka świeci,
idą i szukają samych grzecznych dzieci.

Powitanie Mikołaja.
Cały długi rok czekamy,
cieszymy się wszyscy.
Chcemy Ciebie tu przywitać
w dzień tak uroczysty.
Witaj święty Mikołaju!
upragniony gościu z nieba.
Racz udzielić swoich darów,
daj nam co potrzeba.

Mikołaj
Niedługo każdemu dam prezencik mały.
Chcę by o Mikołaju dzieci pamiętały.
Bardzo wiele osób na mnie dzisiaj czeka.
Szkoda, że tak prędko nam ten czas ucieka.

Drogi Mikołaju
Przy choince w ciepłej sali
zakolęduj z nami.
Bardzo wszyscy się cieszymy,
że jesteś tu z nami.
Wszystkie przedszkolaki
bardzo się radują.
Pięknie na spotkanie
z tobą się szykują.

Noc grudniowa
W noc grudniową księżyc świeci
biały śnieg się skrzy.
Cicho wszędzie, śpią już dzieci
cudne mają sny.

Spiesz się śpiesz się Mikołaju,
zejdź z wysokich wzgórz.
Grzeczne dzieci wyczekują
kiedy przyjdziesz już.

6 grudnia
6 grudnia - jak dobrze wiecie,
święty Mikołaj chodzi po świecie.
Dźwiga swój worek niezmordowanie,
każde dziecko prezent dostanie.

Dla Asi ma piłkę, dla Bartka - sanki
i figurówki dla Zuzanki.
Kasi książeczkę da z obrazkami
i lalkę Barbie z ubrankami.
Dla Krzysia ma czapkę i rękawiczki,
bliźniaczkom z Kocka da dwa szaliczki.
Jasiowi puzzle, drewniane klocki,
Mateuszowi - wóz strażacki.
a dla Jędrusia z Zakopanego
Ma narty i piękne klocki lego.

A kiedy rozda juz prezenty,
wraca do nieba uśmiechnięty.
Choć może czasem przykro świętemu,
że nikt prezentów nie daje jemu.

O Św. Mikołaju
Przed wielu laty , w niewielkiej krainie ,
żył sobie człowiek , który do dziś słynie .
Był on biskupem , w niebogatym mieście
i służył Bogu całym sobą wreszcie .
Kim był ten kapłan ? wszyscy pewno wiecie !
To Święty Mikołaj biegnący po świecie .
Dobrocią swoją zasłynął wokoło
i gdy do nas przyjdzie będzie nam wesoło .
Bo ten wielki człowiek nie szczędził trudu ,
by radość przynieść dzieciom wszystkich ludów .

Prezent dla Mikołaja
Ja się tak bardzo, bardzo postaram
i zrobię prezent dla Mikołaja.
Zrobię mu szalik piękny i nowy,
żeby go nosił w noce zimowe.
I żeby nie zmarzł w szyję i w uszy,
gdy z burej chmury śnieg zacznie prószyć.
Niech się ucieszy Mikołaj święty-
tak rzadko ktoś mu daje prezenty!

Zaproszenie dla Mikołaja
Mikołaju usiądź z nami wkoło
zabawimy się wesoło.
Zatańczymy wokoło choinki,
chłopcy i dziewczynki.
Zaklaszczemy, zaśpiewamy
i prezenty wszystkim damy.
A w każdym prezencie -
serduszko,
co cicho odpowie na uszko:
KOCHAM CIĘ.

Witaj Mikołaju
Witaj kochany Mikołaju,
wiemy co niesiesz w tym worku.
Wiemy, że chcesz nam radość sprawić,
że chcesz się z nami pobawić.
Ale troszeczkę się obawiamy
bo my niegrzeczni często bywamy.
Jednak od dzisiaj będzie inaczej,
niech nam Mikołaj wszystko wybaczy.
Niech się nie gniewa bardzo prosimy,
my już na pewno się poprawimy.

Mikołaj
Święty Mikołaj nocą wędruje,
w okna zagląda i nasłuchuje.
Gwiazdka w okna świeci
gdzie są grzeczne dzieci ?

O każdym grzecznym dziecku pamięta,
dobry dziadunio, Mikołaj Święty.
Co za radość będzie,
gdy do nas przybędzie .

Jedzie Mikołaj.
Jedzie święty Mikołaj
białą brodą świeci.
Worek z prezentami
ma dla grzecznych dzieci

Po śniegu, po białym,
w zwinne renifery
wspaniałym zaprzęgiem
pędzi w dwójki cztery.

Jedzie święty Mikołaj
z dalekiej północy.
Od wioski do miasta
pędzi w środku nocy!

Prośba Mikołaja
Święty Mikołaj nocą wędruje
dzwoneczkami pobrzękuje
i cichutko podśpiewuje.
Śpiewa o
wszystkich dzieciach
na całym świeci.
O tych, które
są wesołe w święta,
i o tych, o których
nikt nie pamięta.
Zagląda do
dziecięcych serduszek
i liczy
ile ma przynieść paczuszek.
A tych co radośnie śpiewają
prosi:
podziel się z tymi
co nie mają.

Czekając na Mikołaja
Na czubku choinki gwiazda złota
Niech zabłyśnie piękna, duża!
By Święty Mikołaj idąc
Zobaczył ją aż z podwórka
Zaświecimy lampek tuzin
Niech choinka pięknie świeci
Niech święty Mikołaj widzi
Że czekają grzeczne dzieci.

Mikołaj jest jak babcia
Święty Mikołaj nocą wędruje
stuk, stuk, stuk - laseczką postukuje.
Bo Mikołaj jest bardzo stary
i czasami musi nosić okulary.
I słyszy już gorzej,
i dźwigać nie może.
Bo Mikołaj jest jak babcia
co chodzi w ciepłych kapciach.
Czasami siły już nie ma,
ale smutno jest gdy go nie ma.
Pomogę więc babuni
to może Mikołaj zrozumie,
że chcę być dobry dla ludzi
i oczami babci mnie obudzi.

Edycja zamojska 48/2003

Święty Mikołaj

Ks. Włodzimierz Kwietniewski

Chodził z siwizną szronu wplątaną w jedlinę,
śmiał się pełnią księżyca bladą i pyzatą,
podarował brylanty gwiezdne mroźnym kwiatom,
przed domami przystawał dumając z godzinę.

Obdarował prezentem przydrożną topolę;
potem wchodził do domów cicho, tajemniczo,
kładł prezenty, odchodził, ludzie je policzą –
wreszcie po Mlecznej Drodze odszedł w gwiezdne pole.

Temu podrzucił uśmiech, promień jaśniejący
wśród ponurych dni życia; temu szczęścia chwilę
wprost w schorowane ręce suche jak badyle;
dziś wytrwanie otrzymał w wierze kulejący.

Dziś z tworów ludzkiej ręki prezentów nie trzeba,
bo te jak łatwo przyszły, łatwo się oddalą;
nikłe, że w chwilach trudnych tak, jak proch się spalą –
wtedy trzeba nam darów, ale darów z nieba.