Prowokator_by_adam_xyz.avi

marcinsu9 / Filmy Polskie Starsze / Prowokator_by_adam_xyz.avi

Download: Prowokator_by_adam_xyz.avi

Pobierz plik

684,53 MB

Czas trwania: 88 min

(1995) Rok 1909, Warszawa. Artur Herling zostaje aresztowany po dokonaniu zamachu na wysokiego urzędnika rosyjskiej policji, w którym zginęły również dwie kilkuletnie córki policjanta i ich guwernantka. Herlinga próbuje złamać przesłuchujący go w więzieniu szef policji Pirinow. Samobójstwo uniemożliwiają więźniowi strażnicy . . . W tym samym czasie aresztowany zostaje młody student Adam Tański, przy którym policja znalazła zdjęcia poszukiwanego terrorysty Andrzeja. Adam trafia do celi ze szpiclem . . . Przypadkowo Herling i Tański przewożeni są tym samym więziennym transportem. Herling zabija konwojentów i ulega namowom chłopaka, by razem uciec w góry. Zamieszkują w Zakopanem u przyjaciół Adama, Andrzeja i Marty. Andrzej wciąga Herlinga w swoją pasję zdobywania niebezpiecznych szczytów i mężczyźni powoli zaprzyjaźniają się. Andrzej prosi Herlinga o pomoc w zamachu na Pirinowa. Próbującej zbliżyć się do niego Marcie Herling opowiada o aresztowaniu członków nielegalnej gazety, z którą współpracował kiedyś Andrzej i to właśnie on był jedyną nie aresztowaną osobą, być może wydał swoich kolegów . . . Dużą rolę odgrywa w tym filmie tatrzańska przyroda, na tle której rozgrywa się znaczna część akcji. Bohaterowie to zapaleni taternicy.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

marcinsu9

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Śmierć dziecioroba_by_adam_xyz.avi

(1990) "Śmierć dziecioroba" była jednym z najżywiej kome ...

(1990) "Śmierć dziecioroba" była jednym z najżywiej komentowanych filmów polskich na początku lat dziewięćdziesiątych. Obsypany nagrodami na XVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, cieszący się sporym zainteresowaniem publiczności, budził i budzi sprzeczne reakcje. Zwolennikom podobała się brutalność i "szorstkość" dzieła Wojciecha Nowaka. "To nie jest ładny film z humanistycznym przesłaniem, co już jest dostateczną zachętą, żeby go zobaczyć" - podkreślano. Przeciwnicy krytykowali niemal wszystko. Począwszy od tytułu, a skończywszy na głównym bohaterze. "Nowak prezentuje człowieka odrażającego moralnie i próbuje nam wmówić jego niezwykłą wrażliwość? A sugerując głębokie rozterki egzystencjalne, sam lekceważąco nazywa bohatera dzieciorobem?" pytano z przekąsem. Tak silna rozbieżność ocen urobiła "Śmierci..." opinię filmu, obok którego nie sposób przejść obojętnie. Polska prowincja, lata osiemdziesiąte. Januszek - miasteczkowy Casanova, wraca z wojska. W domu czeka na niego Blada, matka jego przyszłego dziecka, córka szefa miejscowej bezpieki, który załatwił kandydatowi na zięcia skrócenie służby wojskowej. Januszek, mający na sumieniu niejedno złamane serce niewieście, nie pali się do ożenku. Unika jak może wrzaskliwej narzeczonej i jej wpływowego tatusia. Jak zwykle, mimo ostrej kontroli Bladej, nie przepuszcza żadnej "spódniczce". Ląduje nawet w łóżku Lali - ciotki dziewczyny, zamożnej producentki nagrobków. Trochę kradnie, trochę rozrabia, a przede wszystkim broni się przed małżeńskimi więzami. W końcu jednak w odświętnym garniturze staje u boku przyodzianej w biel Bladej. Czy jednak pozwoli założyć sobie ślubną obrączkę?

Mleczna droga_by_adam_xyz.avi

(1990) Współczesna wersja mitu o Fauście. Poetycka opowi ...

(1990) Współczesna wersja mitu o Fauście. Poetycka opowieść o starym człowieku, który przeczuwa zbliżającą się śmierć, lecz jednocześnie za wszelką cenę pragnie pozostać młody. Podobnie jak bohater Goethego, by cofnąć czas, ucieka się do pomocy Złego. W filmie Kondratiuka uosobieniem nieczystych mocy jest znachorka, uznawana przez okoliczną ludność za "wiedźmę". Jej magiczne zabiegi przywracają starcowi poczucie witalności i siły. Oczyszczonego i pokrzepionego pokarmem młodej kobiety "wiedźma" przygotowuje do mistycznych zaślubin ze śmiercią, która bohaterowi jawi się pod postacią pięknej, nagiej dziewczyny... W "Mlecznej drodze" Kondratiuk potwierdził, że w pełni zasługuje na miano jednego z najciekawszych polskich reżyserów. Zrealizował kolejny oryginalny film pełen symboliki (waga, zegar, młyn, woda etc.) i filozoficznych podtekstów. Krytyka porównywała go nawet do poezji Bolesława Leśmiana i bergmanowskiego arcydzieła "Tam, gdzie rosną poziomki". "Mleczna droga" to jednak nie tylko wykład światopoglądu i świadectwo intelektualnych poszukiwań reżysera. To także mistrzowsko fotografowane, nasycone subtelnymi, pastelowymi barwami pejzaże. Kondratiukowi udało się po raz kolejny skłonić widza do głębszej zadumy nad światem i kierującymi nim prawidłami. Na nowo postawić pytania o granice ingerencji człowieka w odwieczne prawa natury. Kondratiuk ma już na nie swą prywatną odpowiedź. Jest nią zgoda na los, postawa pokornej akceptacji wyroków Fatum. Nie oznacza to wszakże, że co jakiś czas ktoś nie będzie chciał ich zmienić.

Polska gola!_by_adam_xyz.avi

(1975) Reportaż z Mistrzostw Świata w piłce nożnej. Wyst ...

(1975) Reportaż z Mistrzostw Świata w piłce nożnej. Występują: Himilsbach i Maklakiewicz.

Baryton CD2_by_adam_xyz.avi

Sceny dziecięce z życia prowincji CD2_by_adam_xyz.avi

Seszele_by_adam_xyz.avi

(1990) Pełnometrażowy debiut fabularny Bogusława Lindy, ...

(1990) Pełnometrażowy debiut fabularny Bogusława Lindy, jednego z najciekawszych aktorów polskiego kina lat 80. i 90. Po dobrze przyjętych zarówno przez publiczność, jak i krytyków, rolach w "Gorączce", "Przypadku", "Kobiecie samotnej", "Wolnym strzelcu", "Magnacie" Linda postanowił sprawdzić się w roli reżysera. Wcześniej zrealizował też kilka spektakli teatralnych, a także w roku 1987 w Studiu im. K. Irzykowskiego nakręcił krótkometrażowy film fabularny "Koniec". Na X Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych "Seszele" spotkały się z kontrowersyjnym przyjęciem. Z jednej strony stwierdzono, że "Seszele" - jak zauważył jeden z recenzentów - "są wytworem człowieka ogarniętego paranoicznymi wizjami i o schizofrenicznej osobowości", z drugiej - Linda usłyszał, że zrealizował film "opowiadający się za wrażliwością i szlachetnymi uczuciami przeciwko złu i przemocy". Sam reżyser zaś wyznał, że jego zamierzeniem było nakręcenie bajki o miłości i nienawiści, o uczuciach głęboko ukrytych w każdym człowieku, które sprawiają, że jedni postępują jak anioły, a drudzy jak dzieci szatana. Bogusław Linda w "Seszelach" ograniczył się do roli reżysera. Na jego prośbę w epizodach wystąpili Tadeusz Łomnicki i Teresa Budzisz-Krzyżanowska. Rolę otrzymał także Grzegorz Ciechowski. Stefek ma kłopoty nie tylko z milicją, ale również ze światem przestępczym. Rozbił luksusowy wóz jednego z możnych tego świata, a piękna pani Grażyna grozi mu poważnymi konsekwencjami, jeżeli nie zwróci pieniędzy za wyrządzoną szkodę. W ramach ostrzeżenia łamie mu palec. Chłopak szuka schronienia w zakładzie dla umysłowo chorych, gdzie opowiada pacjentom o Seszelach, egzotycznych wyspach, "ziemi obiecanej". Jeden z kuracjuszy, Dudzio, ucieka z zakładu, pragnąc dotrzeć na Seszele. Stefek pomaga go ująć, ale sam nie chce wracać do szpitala. Szukając schronienia przed milicją, a przede wszystkim przed panią Grażyną, ukrywa się w operze, gdzie jego znajomy, Józek, załatwia mu pracę nocnego portiera. Stefek szybko przekonuje się, że opera w nocy przemienia się w dom publiczny, a on sam ma w nim pełnić rolę stróża. Nie mając dokąd uciec, musi przystać na ten układ. Swoją dolę, wypłacaną mu przez Józka w dolarach, odkłada na spłatę "długu" wobec pani Grażyny i jej przyjaciela. Zwraca uwagę na baletnicę. Jolkę, która z powodu prostytuowania się szuka zapomnienia w alkoholu. Między nią a siostrą kierownika technicznego, Chulia, trwa ciche współzawodnictwo: Jolka stopniowo traci formę, podczas gdy Laura zaczyna karierę baletnicy. Pewnego dnia w teatrze pojawia się Dudzio, który uciekł ze szpitala i marzy o Seszelach.

Kazimierz Wielki CD2_by_adam_xyz.avi

Złota kaczka_by_adam_xyz.avi

(1976) Akcja toczy się w XVII w. Do Warszawy powraca z w ...

(1976) Akcja toczy się w XVII w. Do Warszawy powraca z wojen szwedzkich młody zbiedzony żołnierz. Dowiaduje się, że w podziemiach jednego z pałaców znajdują się wielkie skarby, których strzeże królewna zamieniona w Złotą Kaczkę. Aby zdobyć skarby i wyzwolić królewnę z czarów, należy spełnić jeden warunek: wydać 100 dukatów nie czyniąc nic dobrego nikomu. Kiedy bohaterowi zostaje ostatni grosz, daje go jednak napotkanemu ślepcowi - wówczas czar pryska. Człowiek nie potrafi bowiem być do gruntu złą istotą.

Przyjaciel wesołego diabła_by_adam_xyz.avi

(1986) Od wieków toczą mieszkańcy Krainy Jasności walkę ...

(1986) Od wieków toczą mieszkańcy Krainy Jasności walkę z Duchem Ciemności. Stary, mądry i dobry Witalis jest jedynym człowiekiem, któremu udało się wydostać z jego labiryntu. Pewnego dnia Witalis traci nagle wzrok. Aby mógł go odzyskać, jego wychowanek Janek musi wyruszyć do królestwa Ducha Ciemności i stoczyć z nim walkę. W tej niebezpiecznej wyprawie towarzyszy chłopcu przygodnie spotkany Piszczałka, diabeł dobrotliwy, śmieszny, ale i wielce pożyteczny. Obaj trafiają najpierw do kraju olbrzymów i liliputów, udaje się im uniknąć straszliwych tortur, docierają do królestwa Ducha Ciemności. Janek zostaje zamknięty w labiryncie, wydostaje się jednak i wzywa Ducha Ciemności na decydującą i ostateczną walkę. Pokonuje jego groźnego strażnika i odzyskuje cudowny kryształ, który dostał od Witalisa, a który wskazuje mu drogę powrotną do domu, gdzie zastaje swego opiekuna już zdrowego i pełnego sił.

Ziemia obiecana_by_adam_xyz.avi

(2000/1975) 9 października 2000 odbyła się w Teatrze Wie ...

(2000/1975) 9 października 2000 odbyła się w Teatrze Wielkim w Warszawie premiera nowej wersji filmu. W stosunku do pierwowzoru była krótsza o ok. 30 min. Zmieniona została kolejność niektórych scen filmu, pojawią się także sceny znane z serialu tv, których nie było w pierwotnej wersji filmu (montażu dokonali Andrzej Wajda i Halina Prugar-Ketling). Nowa taśma eksploatacyjna wykonana została na taśmie Kodaka (poprzednia była na ORWO), a dźwięk przygotowany został w systemie Dolby Digital Stereo (prace, które doprowadziły do tego celu, wykonali m.in. specjaliści z warszawskiego studia Sonoria: Małgorzata Przedpełska-Bieniek, Grzegorz Lindemann, Jacek Kuśmierczyk, Andrzej Andruszkiewicz i Ewa Guziołek ze Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia, zaproszona przez Sonorię w charakterze konsultantki; w pracach uczestniczyli także: Krzysztof Wodziński, z którym ściśle współpracował Robert Buczkowski; brakujące efekty synchroniczne stworzył Henryk Zastróżny; końcowego zgrania nowego dźwięku dokonał Marek Wronko). Za restaurację obrazu (korektę barwną) odpowiedzialny był Witold Sobociński przy współpracy Ewy Chudzik z Zakładu Obróbki Taśmy Filmowej WFDiF. Oto wypowiedź Andrzeja Wajdy na temat zmian wprowadzonych do nowej wersji filmu: "Patrząc na "Ziemię obiecaną" po 25 latach i proponując widzom jej nową wersję, wprowadziłem trzy zasadnicze zmiany. Najważniejsza zmiana polegała na przeniesieniu całej sekwencji, rozgrywającej się we dworze w Kurowie, z prologu do drugiej części filmu. Sekwencja ta otwierała pierwszą wersję "Ziemi obiecanej", gdyż wtedy jako adaptatorowi powieści Reymonta, wydawało mi się, że muszę najpierw pokazać świat, z którego wywodzili się romantyczni bohaterowie moich wcześniejszych filmów. Świat sielski, z polskim dworem, w którym mieszka - i ciągle żyje szlachecką przeszłością - ojciec Karola Borowieckiego. Dopiero później ujawniałem widzom, że o dziwo z tego świata wywodzi się również Karol: człowiek o zdecydowanym charakterze i silnej woli działania, prawdziwy Lodzermensch. Dziś, ćwierć wieku później, widzę to zupełnie inaczej. Uważam, że prawdziwym początkiem filmu "Ziemia obiecana" jest modlitwa: Niemca, Żydów i Polaka. Ważne, że ten początek ma miejsce w Łodzi, bo jest to także film o tym mieście. Co dziwniejsze, różni ludzie, których informowałem, że w nowej wersji "Ziemi obiecanej" przesuwam Kurów, a film zaczynam od modlitwy i Łodzi, mówiło mi ze zdziwieniem, że ich zdaniem on zawsze tak się zaczynał. Czyli, że - niezależnie od stanu faktycznego - tak go zapamiętali. I nowa wersja to uwzględnia. Borowieckiego poznajemy jako człowieka bezwzględnego, nierzadko postępującego brutalnie, a w dalszej kolejności zobaczymy, jakie są jego prawdziwe korzenie. Zderzenie "potwora" z łagodnością świata jego dzieciństwa jest uderzające. Takie rozwiązanie wydaje mi się ciekawsze, bliższe dzisiejszemu pojmowaniu dramaturgii filmowej i samej powieści Reymonta. Druga zmiana polega na skróceniu całości.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin