Czarci Jar (02).mp3

Długość:11 godzin 55 minut
Autor:Antoni Marczyński
Czyta:Julia Mika
Kategoria:Kryminał polski
Wydawca:Wydawnictwo Estymator
Z cyklu:Kryminał z myszką
Typ:Audiobook - pełny

Dynamiczna komedia kryminalna, pełna zwrotów akcji i sensacyjnych wydarzeń, w której po raz pierwszy pojawia się Rafał Królik – bezrobotny dziennikarz, który, w wyniku zbiegu okoliczności, wchodzi w rolę prywatnego detektywa. Tak mu się ta rola spodoba, że pojawi się także w kolejnych powieściach Marczyńskiego, by rozwiązywać kolejne kryminalne łamigłówki. Nasz bohater ma niewątpliwie duże zdolności w tropieniu przestępców, lecz zarazem dużą skłonność do wpadania w kłopoty. Postać groteskowa i pełna sprzeczności. Z jednej strony nieporadny i strachliwy, a z drugiej mistrz od wychodzenia obronną ręką z sytuacji bez wyjścia i zarazem osoba, mająca o sobie wysokie mniemanie. Nie stroni od alkoholu i romantycznych, miłosnych porywów. Szczupły i niski, ale przy tym młody i pełen energii.

Tym razem o pomoc do Rafała Królika zwróciła się Ewa Turno, dziedziczka dóbr ziemskich niedaleko Sambora (obecnie na Ukrainie). Jest wychowanicą stryja, który po śmierci jej rodziców przejął nad nią opiekę. W jej dworze grasuje duch, padły wszystkie psy, ginie inwentarz, gospodarstwo podupada, stryj nie bardzo interesuje się majątkiem – do zarządzania nim przysłał swojego sekretarza, który jednak źle nim zarządza, narażając go na straty.

Pewne poszlaki wskazują na to, że polsko-brytyjska spółka naftowa „Polish Petroleum Company”, czyni zakusy na tereny leżące w jej dobrach, spodziewając się tam bogatych złóż ropy naftowej. Nasz detektyw bez wahania oferuje pomoc Ewie Turno w wyjściu z kłopotów, do czego zachęca go fakt, że jest to kobieta bardzo atrakcyjna.
Akcja tej komedii kryminalnej rozgrywa się w latach 30-tych XX wieku, najpierw w Warszawie, a potem w majątku ziemskim Ewy Turno usytuowanym na wschodnich rubieżach ówczesnej Rzeczpospolitej.
MARIOOSH (biblionetka.pl):

Ewa Turno, dwudziestoletnia dziedziczka folwarku Bory w Małopolsce, jest nękana przez upiora i w celu wyjaśnienia tej sprawy przybywa do Warszawy, by wynająć słynnego detektywa Baltazara Szafrana. W tym samym czasie reporter Rafał Królik zostaje wplątany w obyczajową aferę z udziałem pewnego posła i przez to traci pracę. Szukając okazji do jej odzyskania, postanawia przeprowadzić wywiad z Szafranem; w tym samym czasie w biurze detektywa zjawia się Ewa i bierze go za Szafrana. Reporter nie wyprowadza jej z błędu – postanawia sam wyjaśnić tajemnicę upiora.
ZAPOMNIANA BIBLIOTEKA (zapomnianabiblioteka.pl):

Niewielki, ubogi dworek, zamieszkująca w nim piękna panienka i niosący pomoc dzielny młodzieniec kojarzą się wielu czytelnikom z powieścią Kornela Makuszyńskiego „Szatan z siódmej klasy.” Kilka lat później w ślady pana Kornela poszedł Antoni Marczyński. Nazywany przed wojną „Polskim Karolem Mayem” pisarz, a właściwie producent książek przeniósł akcję swej powieści z Wilna na Podkarpacie. Zamiast podlotka o fiołkowych oczach, mamy tu pannicę ocierającą się o pełnoletniość, której pomaga dziennikarz podszywający się pod słynnego detektywa – Rafał Królik.
Nie ma tu niestety skarbu, którego poszukują bohaterowie. Mamy za to walkę o ratowanie ojcowizny, którą dzielna właścicielka zadłużonego dworku toczy z potentatami naftowymi czyhającymi na jej roponośne pola i łąki. Jak zwykle w tego typu powieściach, na początku wszystko wydaje się proste.
Projekt okładki: Pola Augustynowicz.
SPIS TREŚCI
I. UPIÓR
II. POLSKI SHERLOCK HOLMES
III. PRAWDZIWY BALTAZAR
IV. LISTA PODEJRZANYCH
V. TAJEMNICZY PODPALACZ
VI. ŚLEDZTWO
VII. MILIONER DZIWAK
VIII. PRIWIM ZABIŁ KRÓLIKA
IX. NIEPRZEWIDZIANE KOMPLIKACJE
X. PUŁAPKA
XI. STARY RÓW STRZELECKI
XII. PRZYGODY W PODZIEMIACH
XIII. FOTOGRAFIA DUCHA
XIV. PODWÓJNY SEKRETARZ?
XV. ZA PÓŹNO!
XVI. TOWARZYSZ BRONI
XVII. WOŁANIE O RATUNEK
XVIII. WSTRZĄSAJĄCY SEANS
XIX. STRZAŁ I POCAŁUNEK
XX. PRZYJAZD SHERLOCKA HOLMESA
XXI. SPOTKANIE DWÓCH BALTAZARÓW
XXII. ŻYWCEM POGRZEBANI
XXIII. WALKA O CNOTĘ
XXIV. UCHYLENIE RĄBKA TAJEMNICY
XXV. STRASZNE OSKARŻENIE
XXVI. UPIÓR MÓWI
XXVII. POTWORNA ZASADZKA
XXVIII. „PŁYNNE ZŁOTO”
EPILOG