Poganka - Narcyza Żmichowska.pdf

Pod koniec dwudziestego pierwszego wieku, stara, mieszkająca w Kornwalii kobieta ratuje z oceanu nagiego młodzieńca i zabiera go do swego pięknego domu. Bohaterka jest światowej sławy skrzypaczką i - mimo nowoczesnych metod przedłużania życia - zbliża się do kresu swych dni. Niedoszły topielec z kolei cierpi na utratę pamięci, nie wie o sobie nic. Kobieta nadaje mu imię Adam. Zaczyna opowiadać mu swoje wspomnienia, on okazuje się wiernym słuchaczem. Opowieści bohaterki są przerywane scenami z codziennego życia w kornwalijskim domu. Barwne, pełne wydarzeń życie artystki prawie pozwala nam zapomnieć, że cała historia rozgrywa się w chaotycznym i niebezpiecznym świecie epoki. MacLeod przedstawia w książce specyficzną, fascynującą wizję dwudziestego pierwszego stulecia - wieku katastrof i nowych, śmiertelnych chorób. Niemniej, jak często w pisarstwie tego autora, okazuje się, że historia osobista zawsze jest ważniejsza od tej powszechnej. - Ray Olson, Booklist Podróże MacLeod pisze niewiarygodne opowiadania. Od otwierającej tom „Opowieści młynarza” po finałową „Drugą podróż króla” trafiamy do światów pełnych zapierającego dech piękna, straszliwego cierpienia i przyjemnej przeciętności. Szczególnie dobrym przykładem talentu autora do tworzenia światów i snucia w nich opowieści jest wspomniana „Opowieść młynarza” - piękna historia ostatniego właściciela starego wiatraka, którego z wiatrem łączy coś więcej niż przelotny romans. „Druga podróż króla” jest nieziemsko zrelacjonowaną opowieścią o drugiej wyprawie do Betlejem jednego z Trzech Króli. „Żywioły” z kolei rozgrywają się w epoce pary i przedstawiają życie człowieka, który sądzi, że odkrył nowe źródło energii, okazujące się z czasem czymś o wiele starszym. „Dywan z Hobów” to dziwaczna i zapadająca w pamięć medytacja na temat niewolnictwa i strasznego, osuwającego się w dekadencję świata. Wszystkie zawarte w tym tomie teksty lśnią podobnym blaskiem jak powieści MacLeoda. - Regina Schroeder, Booklist.

Wstrząsająca, przyprawiająca o dreszcz przerażenia książka, od której nie sposób się oderwać. Autorka jest mistrzynią w tworzeniu psychologicznych postaci, a jej powieść przypomina film Stevena Spielberga "Pojedynek na szosie" - minimum środków wyrazu, maksimum napięcia.

Nicholas, angielski antropolog, wraz z żoną, wielbicielką Szekspira, przybywa do Australii Zachodniej, aby pisać pracę o rdzennych mieszkańcach kontynentu, do których jako "prawdziwy" Brytyjczyk odczuwa pogardę. Kiedy na świat przychodzi ich córka Perdita, rodzice właściwie nie zajmują się jej wychowaniem. Zostawiają ją samą sobie, a wkrótce przyjmują do domu w charakterze gosposi odebraną biologicznym rodzicom młodą Aborygenkę, Mary. Żyjąca na granicy rzeczywistości i fantazji Perdita zaprzyjaźnia się z głuchoniemym chłopcem z sąsiedztwa, a Mary darzy miłością i traktuje jak starszą siostrę. W czasie świąt Bożego Narodzenia dochodzi do tragedii.

Trzecia i ostatnia część opowieści o Małgorzacie z Ashbury. W roku 1360 Małgorzata wróciła z pełnej przygód podróży w obce kraje pewna, iż resztę życia spędzi już spokojnie w domowych pieleszach u boku nowego małżonka. Trzy lata później król Edward III zwołuje swoje rycerstwo na kolejną wyprawę przeciwko Francji. Wraz z nim wyrusza diuk Lancasteru, który zabiera swego kronikarza, sir Gilberta de Vilars, męża Małgorzaty. Po powrocie Gilberta z wyprawy zaczynają się kłopoty...

Czworo przyjaciół z lat szkolnych, z pochodzenia Irlandczyków, ludzi głęboko wierzących, przeżywa wielkie młodzieńcze namiętności i dojrzewa w świecie pełnym pokus. Chłopcy dorastają w Chicago, zostają księżmi, a w ich życiu coraz ważniejszą rolę zaczyna odgrywać polityka Kościoła. To powieść o miłości, przyjaźni, ale także o ciężkim brzemieniu celibatu i dylematach kapłanów oraz osób świeckich z nimi związanych. Według autora, księdza katolickiego, socjologa i pisarza, "losy bohaterów świadczą o tym, że skłonność do grzechu nie jest rezultatem zła, lecz dobra, które wymknęło się spod kontroli".