03.jpg

prawdziwe nazwisko:Curd Gustav Andreas Gottlieb Franz Jürgens
data urodzenia:1915-12-13
data śmierci:1982-06-18
miejsce urodzenia:Monachium, Niemcy
stan cywilny:pięciokrotnie żonaty: 1/ Lulu Basler (15.06.1937 - 08.10.1947, rozwód); 2/ Judith Holzmeister (16.10.1947 - 1955, rozwód); 3/ Eva Bartok (13.08.1955 - 1957, rozwód), córka Deana (ur. 1957); 4/ Simone Bicheron (14.09.1958 - 1977, rozwód); 5/ Margie Schmitz (od 21.03.1978 do jego śmierci)

Niemiecki reżyser aktor i film. 13 grudnia 1915 (Seln, Monachium, Bawaria, Niemcy) -. 18 czerwca 1982 (Wiedeń, Austria) Prawdziwe imię -. Twaróg Gustav Andreas Gottlieb Franz Jako młody człowiek pracował jako reporter. Ukończył działania szkoły w Studio B. Frost UVA. Od 1934 roku - aktor teatrów austriackich i niemieckich. "s debiut w filmie -. cesarza Franciszka Józefa Austrii w filmie Herberta Meycha" Emperor Waltz "(1935) Po wojnie został nakręcony w kinie austriackich i niemieckich. Dla Kurd Jurgens aktor charakteryzuje się wysoką technologię, dokładna rola zewnętrznego projektu, grzywny niuanse charakteru. Twaróg Jurgens jest jednym z największych twórców kina niemieckiego. znaczne aktor pracy: Udet lotnik w filmie "Diabelska Ogólne" (1955, Puchar Volpi na weneckim IFF, 1955), Bruno Mechelke w filmie "Szczury" (1955, reż Robert Sedmak.) pułkownik w wojsku komedii Prokozni Glenville "Ja i pułkownik" (1958), thriller Bone Stolberg Dick Powell "Wróg poniżej" (1957, nominowany do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej, 1957), Maggie w "Operze za trzy grosze" (1962, reż. Wolfgang Staudt), car Aleksander I w komedii Geza von Radwan "bawi Congress" (1962), Hans Collin w filmie Peter Schulze-Rohr, "Colleen" (1981, "Camera Golden", 1981). Od początku 1970 roku, grając głównie w rozrywka i kino USA i Europie. Występował w serialach telewizyjnych. krajowej publiczności jest znana z roli w filmie maestro Legrena Alova Alexander i Władimir Naumow, "Teheran 43" (1980). W 1950 roku wyreżyserował swój pierwszy film fabularny "Nagrody dla śmierci." Umieść 5 filmów, niektóre napisał scenariusz. W 1976 roku wydał wspomnienia "... i trochę mądrości."