Poslednij_poezd.avi

Poslednij poezd/Последний поезд - 2003
Poslednij poezd Aleksieja Germana juniora został uznany przez krytyków i festiwalową publiczność za jeden z najciekawszych debiutów w kinie rosyjskim ostatnich lat. Ten bezkompromisowy film jest protestem przeciwko okrucieństwom wojny. Tym, co decyduje o jego sile wyrazu, jest obraz. Panoramiczne czarno-białe zdjęcia Olega Lukiszewa skomponowane są jak surrealistyczne płótna malarskie, będące portretem ludzkości skazującej się na samozagładę.
Film prawie pozbawiony jest tradycyjnej fabuły. Historia rozgrywa się w samym środku pośpiesznego i chaotycznego odwrotu wojsk niemieckich z frontu wschodniego wczesną zimą 1944 roku. Bohaterem jest starszy niemiecki lekarz, który trafia na Wschód w momencie klęski. Wojskowy obóz i szpital polowy są zniszczone. Resztki armii rozpraszają się szukając ucieczki. Również lekarz błądząc we mgle i śnieżycy, napotyka innego niemieckiego żołnierza. Po drodze widzą leżące wszędzie ludzkie zwłoki, ofiary obu walczących stron, spotykają grupę rosyjskich uchodźców ukrywających się w zniszczonym domu. Ostatecznie, pozostawieni sami sobie, dzielą los innych, bezimiennych ofiar...Poslednij poezd nie wpisuje się w tradycyjny sposób ukazywania wojny przez kino Związku Radzieckiego, które zawsze schematycznie dzieliło walczące strony na bohaterów i oprawców. Anonimowość ofiar, Rosjan i Niemców, żołnierzy i cywilów, nadaje filmowi bardziej ogólne, ponadczasowe znaczenie: wszyscy są ofiarami ludzkiego szaleństwa.