Wrocław. Zaczęło się pierwszego września. 2004.avi
Pobierz plik351,96 MB
Czas trwania: 55 min
Autorzy filmu dotarli do unikatowych i nigdy nie publikowanych w Polsce materiałów niemieckiego "Przeglądu miesięcznego" - jednej z najciekawszych form przekazu informacji filmowej przed II wojną światową, znanej także w Wielkiej Brytanii czy Francji. "Przegląd..." był bowiem filmowym magazynem informacyjnym skierowanym do dystrybucji domowej, oryginalną namiastką telewizji. Poszczególne, trwające ok. 3 minut wydania, rozpowszechniane na taśmie czarno-białej szerokości 16 mm i długości ok. 30 m, były kopiowane w zakładach fotograficznych i zamawiane przez prywatnych odbiorców, posiadaczy projektorów filmowych. Zestaw wydań "Przeglądu", który wykorzystali twórcy dokumentu, przetrwał dziesiątki lat w domowej skrytce, w doskonałym stanie technicznym. Taśmy stanowią nie tylko zapis tamtej rzeczywistości i źródło informacji o wydarzeniach sprzed 65 lat, ale pozwalają także przekonać się, na jakich podstawach ówcześni zamożni obywatele Niemiec budowali swoją wiedzę o świecie, pod wpływem jakich informacji kształtowały się ich opinie i poglądy polityczne, co myśleli, gdy przywódcy ich kraju szykowali się do największej wojny w dziejach ludzkości, czym żyli w sierpniu i wrześniu 1939 r.
http://filmpolski.pl/fp/index.php/4219952
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
-
▣ Pamięć obozów -
►Artyści sceny PL -
1917.Imigrant -
1921.Brzdąc -
1925.Gorączka złota -
1925.Na Zachód -
1926.Buster Bokserem -
1927.Generał -
1928.Cyrk -
1928.Nie zatrzymasz męża w domu -
1930.Pod dachami Paryża -
1931.Światła wielkiego miasta -
1932.Człowiek z blizną -
1932.The Island Of Lost Souls -
1933.Królowa Krystyna -
1936.Dzisiejsze czasy -
1940.Dyktator -
1942-Orzeł Kaukazu -
1943.Sahara -
1943.Spacer z Zombi -
1943.Wesoły sublokator -
1952.Światła rampy -
1958.Ósmy dzień tygodnia -
1990.Hamlet -
2000.Patriota -
2012.Biały tygrys -
2014.Źródło Nadziei -
2019.Boże Ciało -
Artyści sceny polskiej -
Asyż -
Ciemności skryją ziemię -
Feliks Koneczny -
Filmy -
KINO -
Kino_impresjonistyczne -
Leszno -
Mazowiecka -
Moniuszki -
Polacy na Syberii (2005) -
Saski pl -
Sienkiewicza -
Świętokrzyska -
Trzech Krzyży pl -
Ujazdowskie al -
Unii Lubelskiej pl -
Warecki pl -
Warszawa -
Wolska -
Zielna -
Żelaznej Bramy pl
.
.
Plan Wrocławia - Homan 1752 Ichnographica Urbis Wratislaviensis ...
10 min. film amatorski, niemieckiej wycieczki do Wrocławia. Podkład muzyczny i napisy - bez komentarza...
Napływ polskich emigrantów spowodował zainteresowanie się Szwedów naszym krajem.W filmie poznajemy historię dwóch przedsiębiorczych kobiet - Danuty i Dzidki, które w dobie MacDonaldów prowadzą bar mleczny "Bywalec" - relikt poprzedniej epoki. Wrocławska jadłodajnia codziennie gości około 400 osób - obok studentów i rencistów przychodzą tu także biznesmeni. Obserwujemy tu walkę upartych kobiet o przetrwanie na rynku. Niezwykły dokument, poprzez niespotykane przedstawienie tematu oraz zaprezentowanie oryginalnych postaci, posiada bardzo wysoką wartość artystyczną.
.
Amatorski film nakręcony w 1939 r., na filmie widać m. in. przedwojenny Ostrów Tumski, Krzyki i okolice miasta w kierunku na Oleśnicę. http://wroclaw.hydral.com.pl/14171,obiekt.html
Produkcja: Polska Gatunek: Dokument Opis Maria Koterbska - Wrocławska piosenka Wieczór zapada, już noc niedaleko, już gwiazdy migocą na niebie Srebrzy się Odra, najmilsza ma rzeka i płynie z piosenką do ciebie Mkną po szynach niebieskie tramwaje przez wrocławskich ulic sto Tu przechodnia uśmiechem witają dzieci, kwiaty, i każdy dom Na przystankach nucą słowiki, dźwięczy śpiewem stary park Przez Sępolno, Zalesie i Krzyki niesie melodię wrocławski wiatr. A kiedy rankiem fabryczne syreny dzień dobry powiedzą znów miastu Słonko jak jaskier wykwitnie z zieleni, dziewczyna zaśpiewa przy pracy Mkną po szynach niebieskie tramwaje przez wrocławskich ulic sto Tu przechodnia uśmiechem witają dzieci, kwiaty, i każdy dom Na przystankach nucą słowiki, dźwięczy śpiewem stary park Przez Sępolno, Zalesie i Krzyki niesie melodię wrocławski wiatr. Wrocławska piosenka. Kiedyś rozsławiała miasto, stała się nawet hymnem tramwajarzy. W zakładowym śpiewniku MPK tramwajarski walczyk jest na pierwszej stronie. - Śpiewamy go na wycieczkach i imprezach. Oczywiście, wiem, kto go wylansował: Maria Koterbska - mówi Janusz Rajces, rzecznik MPK. - Nawet z okazji 50-lecia firmy nadaliśmy jej tytuł "honorowego motorniczego" - Dokładnie pamiętam, piosenka powstała w pociągu, na początku lat 50. - wspominała pani Maria Koterbska. - Jechaliśmy wtedy z orkiestrą Jerzego Haralda na koncert do Wrocławia. Wsiedliśmy do przedziału, a Krysia Wnukowska, żona Haralda, mówi: Może by zrobić piosenkę o Wrocławiu, byłoby przyjemniej. Harald miał już gotową melodię, więc Krysia zaczęła pisać tekst. Swoją premierę "Wrocławska piosenka" miała w Hali Ludowej. Maria Koterbska pamięta, że zaśpiewała ją z kartki, bo w pociągu nie zdążyła nauczyć się tekstu. Przyszły tłumy, jak na koncert światowych gwiazd. Chaczaturian na jazzowo (to musiało być wydarzenie!) i przeboje Marii Koterbskiej. Publiczność szalała, a owacjom nie było końca.
.
Breslau Dominikanerkirche c1840 Wrocław, Panorama od południa i północy 1737-1752 Werner, Friedrich Bernhard Scenographia urbium Silesiae. Nurnberg, Homaennische Erben, 1737-1752 Tabl. II - Furstent. Breslaw u. Sagan, [b.r.]. (brak dokładnego roku) Cała pozycja dostępna w Bibliotece Cyfrowej Uniwersytetu Wrocławskiego http://www.bibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=15058&from=&dirids=1 http://www.garnek.pl/wrobres/2666692/wroclaw-panorama-od-poludnia-i
rok 2009
Reżyseria: Grzegorz Braun
Scenariusz: Grzegorz Braun
Autor dokumentu kontynuuje temat podjęty w "Defiladzie zwycięzców". Swoistą lekcję historii prowadzi Wiktor Suworow, historyk, były oficer GRU - radzieckiego wywiadu wojskowego. Zostały przedstawione w nowym świetle kulisy II wojny światowej, w rozpętaniu której nie mniejszy udział miał mieć Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. W zrealizowanym dwa lata później "Marszu wyzwolicieli" prezentowane tezy Suworowa ponownie zostały poddawane weryfikacji. Nawiązując do Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, którą zapoczątkował atak Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r., autor szuka odpowiedzi na pytanie: jakie były prawdziwe przyczyny bezprecedensowej druzgocącej klęski wojsk radzieckich? Dokument obnaża prawdę o roli stalinowskiej Rosji, o Stalinie, który unicestwił miliony ludzi i doprowadził do wybuchu krwawej wojny, by w ten sposób objąć panowanie nad całym światem. Znamienne jest, że największa w historii koncentracja Armii Czerwonej została rozbita w przededniu "wyzwolicielskiego marszu na Zachód". W filmie nie zabraknie świadków historii pochodzących (jak w "Defiladzie zwycięzców") z okolic Brześcia n/Bugiem. Obrona twierdzy brzeskiej jest bowiem jedną z legend sowieckiej propagandy - jednym z kluczowych elementów mitu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Rozwiązanie zagadki 1941 roku może przynieść - za Suworowem - wyjaśnienie przyczyn obecności w brzeskiej twierdzy funkcjonariuszy 132 batalionu konwojowego NKWD (jednostki do działań zafrontowych). Twórcy dokumentu wykorzystali fragment wystąpienia prezydenta Rosji, Dmitrija Miedwiediewa. W 2009 r. najwyższe władze Rosji zapowiedziały stanowczą walkę z rewizjonizmem w historii, a zwłaszcza ściganie wszelkich prób umniejszania wkładu Związku Radzieckiego w zwycięstwo nad faszyzmem. Ilustracją są archiwalia filmowe i ikonograficzne.
rok 2007
Reżyseria: Grzegorz Braun, Robert Kaczmarek
Scenariusz: Grzegorz Braun, Robert Kaczmarek
Kto rozpętał drugą wojnę światową? Odpowiedź: Hitler i nazistowskie Niemcy jest, w świetle najnowszych ustaleń, co najmniej niewystarczająca. Zdaniem Wiktora Suworowa, którego publikacje zyskują coraz szersze uznanie wśród historyków, prawidłowa odpowiedź brzmi: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Autorzy filmu prezentują w filmie tezy Suworowa i poddają je weryfikacji. Szukając odpowiedzi na stawiane przez niego proste pytania, docierają do prawdy o roli stalinowskiej Rosji w rozpętaniu najkrwawszego konfliktu w dziejach. Konfliktu, którego pierwszą ofiarą była Polska. 22 września 1939 roku, Brześć nad Bugiem. Na ulicy Unii Lubelskiej trwa wspólna parada pancernych oddziałów Wehrmachtu i Armii Czerwonej, a na trybunie honorowej ramię w ramię stoją legendarni dowódcy obu wojsk: generał Heinz Guderian i kombryg Siemion Kriwoszejn. Jaka droga wiodła do tego spotkania? Jakie były szanse Polski w starciu z dwoma zbrodniczymi reżimami? "Zadziwiające jest, że Niemcy napadły na Polskę, więc uznano, że rozpętały wojnę, podczas gdy Związek Radziecki uczynił to samo i w tym samym miesiącu, a mimo to nie uchodzi za najeźdźcę. Co więcej, uważa się, że w latach 1939-1941 nie brał udziału w tej wojnie" - mówi Wiktor Suworow. Wraz z nim wydarzenia pamiętnego września komentują polscy historycy - wybitni znawcy przedmiotu, a wspominają je naoczni świadkowie owej "defilady zwycięstwa". Urodzony w 1947 r. Wiktor Suworow, narrator filmu, naprawdę nazywa się Władimir Rezun. Był szpiegiem radzieckiego wywiadu wojskowego GRU. W latach siedemdziesiątych pracował jako "dyplomata" w Szwajcarii, w roku 1978 uciekł do Wielkiej Brytanii. Poświęcił się pracy pisarskiej (najbardziej znana jego książka - m.in. dzięki serialowej ekranizacji Antoniego Krauzego - to "Akwarium"). Pasja historyczna Suworowa zaowocowała cyklem książek o roli Związku Radzieckiego w II wojnie światowej - a ściślej: o planach Józefa Stalina dotyczących podboju Europy i prowadzonych konsekwentnie od początku lat 30. przygotowaniach do inwazji kontynentu. Zostały one pokrzyżowane przez niemieckie uderzenie prewencyjne 22 czerwca 1941 r. Nie można bowiem być równocześnie przygotowanym do ataku i do obrony. Wehrmacht rozbił Armię Czerwoną niemal w przeddzień jej planowanego uderzenia na Zachód - w przeddzień "Dnia M". Swoje tezy wyprowadza Suworow bynajmniej nie ze źródeł tajnych i nieznanych światowej historiografii, przeciwnie - opiera się przede wszystkim na źródłach "oficjalnych", dostępnych także w Związku Radzieckim i Rosji, które w konsekwentny, drobiazgowy i niezwykle frapujący sposób reinterpretuje. W języku polskim ukazują się od początku lat 90. kolejne prace Suworowa poświęcone "kłamstwu XX wieku": "Lodołamacz", "Dzień M", "Ostatnia republika", "Samobójstwo", "Oczyszczenie" (o tzw. czystkach w Armii Czerwonej w przededniu II wojny światowej), oraz poświęcone marszałkowi Żukowowi "Cień zwycięstwa" i "Cofam wypowiedziane słowa".