Lot nad zdobytym miastem. 1939.flv
Pobierz plik33,04 MB
Czas trwania: 8 min 34 s
https://www.youtube.com/watch?v=7PLxZ582cOs
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
-
▣ Pamięć obozów -
►Artyści sceny PL -
1917.Imigrant -
1921.Brzdąc -
1925.Gorączka złota -
1925.Na Zachód -
1926.Buster Bokserem -
1927.Generał -
1928.Cyrk -
1928.Nie zatrzymasz męża w domu -
1930.Pod dachami Paryża -
1931.Światła wielkiego miasta -
1932.Człowiek z blizną -
1932.The Island Of Lost Souls -
1933.Królowa Krystyna -
1936.Dzisiejsze czasy -
1940.Dyktator -
1942-Orzeł Kaukazu -
1943.Sahara -
1943.Spacer z Zombi -
1943.Wesoły sublokator -
1952.Światła rampy -
1958.Ósmy dzień tygodnia -
1990.Hamlet -
2000.Patriota -
2012.Biały tygrys -
2014.Źródło Nadziei -
2019.Boże Ciało -
Artyści sceny polskiej -
Asyż -
Ciemności skryją ziemię -
Feliks Koneczny -
Filmy -
KINO -
Kino_impresjonistyczne -
Leszno -
Mazowiecka -
Moniuszki -
Polacy na Syberii (2005) -
Saski pl -
Sienkiewicza -
Świętokrzyska -
Trzech Krzyży pl -
Ujazdowskie al -
Unii Lubelskiej pl -
Warecki pl -
Warszawa -
Wolska -
Zielna -
Żelaznej Bramy pl
.
Podtytuł: INTELIGENCJA POLSKA W WARSZAWIE 1939-44
Film dokumentalny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 1998
Dane techniczne: Barwny. 2 części x ok. 55 min.
Dwuczęściowy film przedstawiający życie kulturalne Warszawy pod niemiecką okupacją.
Ekipa
Reżyseria: Jerzy Diatłowicki, A. Marek Drążewski
Scenariusz: Jerzy Diatłowicki, A. Marek Drążewski
Produkcja wykonawcza: Studio Filmowe Kalejdoskop
Część 1
27 września 1939 roku Warszawa padła. Niemiecki okupant dość szybko podjął działania zmierzające do propagandowego oddziaływania na polską ludność, obniżenia jej poziomu intelektualnego, wyjałowienia życia kulturalnego. Schiller, Jaracz i Adwentowicz, próbując temu przeciwdziałać, wystąpili do Niemców o koncesję na Teatr Polski. Nie otrzymali jej. W jego gmachu otwarto Teatr Miasta Warszawy. Dyrektorem został Igo Sym, syn wiedenki, przyznający się do niemieckiego pochodzenia. W maju 1940 roku zaś na ul. Kredytowej 14 zaczął działalność teatr "Komedia". Otwierano również kina: po pierwszym roku okupacji było ich w Warszawie 17, w tym tylko 3 wyłącznie dla Niemców. Już w styczniu 1940 roku w prasie podziemnej pojawiły się wezwania do bojkotu oficjalnych imprez. Wydrukowano wtedy "dekalog moralności obywatelskiej", który zabraniał bywania w kinach i teatrach oraz czytania wydawanej przez Niemców polskojęzycznej prasy, nazywanej gadzinową. W środowiskach artystycznych obowiązywał zakaz angażowania się do oficjalnych teatrów, grania w filmach i w ogóle współpracy z Niemcami w jakiejkolwiek formie. Ten zakaz nie dotyczył jedynie kawiarni, które dały możliwość występowania i tworzenia całej plejadzie aktorów, piosenkarzy i muzyków. Wielu jednak zrezygnowało z działalności twórczej. Kiedy w kinach pojawiły się filmy nakręcone przez polskich twórców jeszcze przed wojną, lecz nie ukończone, a zmontowane przez Niemców, przed kasami ustawiały się długie kolejki. Powodzenie miały też dobre filmy niemieckie. Nie pomagało hasło "tylko świnie siedzą w kinie". Wielu aktorów, i to wyśmienitych, złamało zakaz. W Teatrze "Komedia" grali: Maria Maliszewska, Kazimierz Junosza-Stępowski, Andrzej Szalawski. Reżyserował Roman Niewiarowicz. Znaleźli się też tacy, którzy zagrali w ewidentnie antypolskim filmie "Heimkehr". Kupowano również prasę, także gadzinówkę "Nowy Kurier Warszawski" i pornograficzną "Falę". Dlaczego? Jeśli przyjmie się, że nie wszyscy znali "dekalog moralności obywatelskiej", jako że konspiracyjne zakazy kolportowano konspiracyjnymi drogami, to jednak nawet ci, którzy go znali, przynawali się do odstępstw. Nie zawsze mogli sobie odmówić przyjemności zobaczenia dobrego spektaklu czy filmu, wychodząc z założenia, że raz to nie grzech. Ponadto w biedującej stolicy, wymęczonej latami okupacji, przyjemnie było oderwać się od spraw wojny, zabiegania o byt, i posiedzieć w ciepłym pomieszczeniu bez lęku przed łapanką. Czy tylko dlatego? O ofercie kulturalnej w Warszawie, o postawach, bojkotach i zakazach oraz ich przyczynach i konsekwencjach mówią przed kamerą: historycy, aktorzy i inni.
http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/4211362
.
http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/425525
.
KAŻDEGO ROKU W DNIU 2 MAJA OBCHODZIMY ŚWIĘTO DNIA FLAGI. Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej – polskie święto państwowe obchodzone od 2004, wprowadzone na podstawie ustawy z 20 lutego 2004. Obchodzone jest między świętami: 1 maja – Świętem Pracy i 3 maja - Świętem Konstytucji 3 Maja. W latach Polski Ludowej właśnie w tym dniu zdejmowano po 1 maja flagi państwowe, aby nie były eksponowane w dniu zniesionego przez władze komunistyczne Święta Konstytucji 3 Maja. W tym dniu, w 1945 roku, żołnierze polscy zawiesili biało-czerwony sztandar na kolumnie Siegessäule w Berlinie w trakcie zdobywania tego miasta.
https://www.youtube.com/watch?v=5yK5l5SojcA https://www.youtube.com/watch?v=6DeZcSME1Fc
2
.HISTORIA POLSKI W PIGUŁCE "Historię Polski" przygotował Tomasz Bagiński i zespół z firmy Platige Image na zlecenie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), która jest organizatorem udziału Polski na Expo w Szanghaju, w 2010 roku. W krótkim, ośmiominutowym filmie zaprezentowane zostało tysiąc lat historii naszego kraju.Tomasz Bagiński to autor animacji, o których na pewno słyszeliście - "Katedry" i "Sztuki spadania". Za tę pierwszą został nominowany do Oskara. Jeżeli popatrzymy na całokształt dzieła to odpowiedź będzie jednoznaczna – jest to produkt najwyższych lotów, który powinien obejrzeć każdy Polak. Mamy tutaj w skrócie przedstawioną niemal całą historię naszego kraju począwszy od wydarzeń przed chrztem przyjętym przez Mieszka I, a skończywszy na wolnej Polsce po roku 1989.
Wiosna, rok 1945. "Liberator" zmniejsza pułap lotu, poniżej warstwy chmur. Leci na północ wzdłuż Wisły, aby chwilę później znaleźć się nad rejonem niedawnych walk powstańców, zburzoną Warszawą... Tak rozpoczyna się "Miasto ruin", pierwsza w Polsce cyfrowa rekonstrukcja miasta zniszczonego podczas II wojny światowej, wykonana w technice 3D (tzw. stereoskopii). Realizację swojej idei Muzeum Powstania Warszawskiego powierzyło Platige Image. Celem projektu było przede wszystkim oddanie grozy zniszczonej, wyludnionej Warszawy, przytłoczenie widza realizmem z perspektywy człowieka siedzącego w samolocie. "Miasto ruin" w liczbach: # 63 000 ręcznie wstawianych modeli budynków # 7 500 klatek – każda składająca się z 50 warstw # 1 600 zdjęć # 35 odwzorowanych szczegółowo obiektów historycznych # 30-osobowa ekipa grafików # 6 miesięcy kompozycji (łączenia obrazu w jedną całość) # 2 miesiące nieprzerwanego renderingu http://filmpolski.pl/fp/index.php/4223889
1
Najstarsze zarejestrowane wykonanie Mazurka Dąbrowskiego z 1901 r.,w wykonaniu Stanisława Bolewskiego.