szałwia lisc.promo.jpg

Roślina ta pochodzi znad Morza Śródziemnego. W Polsce uprawia się ją już od kilku wieków. Szałwia jest rośliną wieloletnią, zakwita w drugim roku życia w maju i czerwcu fiołkowymi lub rzadziej białymi kwiatami, owoce wydaje zaś w sierpniu. Uprawy wymagają starannej ochrony przed mrozami. Od czasów starożytnych uważano, iż leczy bezpłodność. Szałwia ma bardzo szerokie zastosowanie. W dawnej Polsce mówiono ?śmierć tego nie ubodzie u kogo szałwia w ogrodzie".

Działanie lecznicze

SUROWCE LECZNICZE: liście szałwii.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE: przeciwzapalne, przeciwpotne, dezynfekujące, żołądkowe, przeciwcukrzycowe.

Właściwości lecznicze szałwi są bardzo szerokie. Szałwia ma działanie przeciwzapalne i to zarówno zewnętrznie stosowana jak i do wewnątrz. Wyciągi z liści szałwi działają również przeciwpotnie: ich efekt pojawia się bardzo szybko, już po 2-3 godzinach od spożycia i trwa od 1 do 3 dni. Dlatego szałwia może być wykorzystana w leczeniu stanów wzmożonej ogólnej potliwości, potliwości w chorobach gorączkowych, w nadczynności tarczy cy, a także nadmiernej potliwości na tle zaburzeń nerwicowych i okresu przekwitania.

Ponadto szałwia hamuje rozmnażanie się wielu rodzajów bakterii Gram dodatnich i Gram ujemnych, a także odpornych na antybiotyki oraz unieczynnia toksyny bakteryjne. Szałwia powstrzymuje również krwawienia z przewodu pokarmowego i zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych oraz pobudza wydzielanie soku żołądkowego. Jest korzystna w leczeniu chorób wątroby przebiegających z upośledzonym wytwarzaniem żółci lub po toksycznym uszkodzeniu wątroby. Szałwia znosi skurcze jelit i przywraca ich prawidłową czynność skurczową, ułatwia trawienie i przyswajanie pokarmów, działa wiatropędnie.