Portier z hotelu Atlantic (Der letzte Mann), 1924, reż. Friedrich Wilhelm Murnau, napisy PL, film niemy.avi

"Portier z hotelu Atlantic" (Der letzte Mann), 1924, reż. Friedrich Wilhelm Murnau, wyst.: Emil Jannings, Maly Delschaft, Max Hiller i in. Film niemy.

Arcydzieło filmowe mistrza niemieckiego ekspresjonizmu, które zainicjowało w kinematografii nurt kammerspielu. Bohaterem filmu jest ubogi portier pracujący w luksusowym hotelu. Dumny ze swej pracy, szczególnie z noszonego w niej okazałego munduru, dzięki któremu zyskuje szacunek rodziny i znajomych, pewnego dnia jednak, ze względu na podeszły wiek, zostaje zdegradowany do pracy w hotelowej toalecie. Nie mogąc pogodzić się z tym upokorzeniem, kradnie swój paradny mundur i zjawia się w nim na ślubie swej siostrzenicy. Oszustwo wychodzi jednak na jaw, co ściąga na niego drwiny ze strony znajomych. Rzecz kończy się jednak szczęśliwie, gdy bohater przypadkowo staje się spadkobiercą amerykańskiego milionera, który umiera na jego rękach. W ten sposób dawny portier dołącza do świata bogaczy i może korzystać z niedostępnych dotychczas luksusów.

Sukces filmu spowodowany był w znacznej mierze jego nowatorską formą, w tym dynamiką obrazu. Kamera w filmie Murnaua jest niezwykle ruchliwa, występują liczne jazdy kamery, a bohater i jego otoczenie pokazywani są z różnych punktów widzenia. Ma to istotne znaczenie w odniesieniu do losów i stanu bohatera – np. gdy odnosi on sukcesy, kamera obserwuje go z dołu, gdy ponosi porażkę – z góry, gdy bohater się upija, ruchy kamery mają oddać stan alkoholowego upojenia. W filmie pojawiają się zarówno długie ujęcia, jak i szybki montaż. Twórcy korzystali także z estetyki ekspresjonizmu, m.in. poprzez wykorzystanie światłocienia i udramatyzowanie przedmiotów. Film w całości nakręcono w atelier, jednakże dzięki efektom specjalnym udało się w nim przekonująco przekazać np. wielkomiejską ulicę.

Zdjęcia do filmu kręcono w Berlinie oraz w Poczdamie (Niemcy).