Der Todesengel (1998).avi

aka: ANGEL OF DEATH – FUCK OR DIE!



Andreas Bethmann jest osobistością, której osobom obeznanym z niemieckim kinem grozy przedstawiać nie trzeba. Jego krwawe, a przy tym przepełnione erotyką obrazy znalazły swoje grono oddanych wielbicieli, pozwalając reżyserowi zbliżyć się popularnością do największych tuzów niemieckiego kina gore, z Andreasem Schnaasem i Olafem Ittenbachem na czele. Jednym z najciekawszych filmów Bethmanna jest nakręcony w 1998 r. „Der Todesengel”, rape & revenge ze wszystkimi elementami do których niemiecki twórca przyzwyczaił nas w swoich produkcjach.

Modelka zostaje zgwałcona przez dwójkę mężczyzn, którzy na co dzień parają się działalnością przestępczą. Od tego momentu kobieta całe swe życie podporządkowuje zemście – nie tylko na oprawcach, ale i otoczeniu. Zaprasza do swego mieszkania przypadkowo spotkanych mężczyzn, których następnie morduje, a nielicznych świadków swych krwawych wyczynów usuwa bez skrupułów. Tymczasem ponowne spotkanie z gwałcicielami jest bliższe niż się jej wydaje …

Fabuła jest jak widać dość prosta i typowa dla filmów rape & revenge ,, stanowiąc pretekst do pokazania jak największej ilości gore oraz scen erotycznych. Te pierwsze są wyjątkowo kiczowate, nie odbiegają poziomem od tego, co widzimy w takich filmach Bethmanna jak „Insel der Dämonen” czy też „Dämonenbrut”. Sceny erotyczne, choć liczne, są z kolei bardzo przeciętne, choć znalazło się nawet miejsce na lesbijski seks. Znacznie bardziej niż on uwagę przyciąga jednak „brudny” klimat filmu, osiągnięty nie tylko dzięki tematyce, ale też lokalizacjom – akcja rozgrywa się przede wszystkim w opuszczonych zaułkach i obskurnych wnętrzach zdewastowanych budynków. W atmosferę tę wpisuje się także całkiem niezła ścieżka dźwiękowa autorstwa Ernsta Ellerta.

Oczywiście, wobec przyjętej przez Bethmanna konwencji, w której seks i gore zostały wysunięte na filmowy piedestał, nie było mowy o jakiejkolwiek próbie zbudowania podłoża psychologicznego czy też choćby pobieżnym nakreśleniu sylwetek bohaterów. Mimo to Manila May i Marc Fehse, grający głównych bohaterów, poradzili sobie dość poprawnie, natomiast rolę ozdobnika pełni Lady Kora, grająca seksowną i bezduszną egzekutorkę tortur. Co ciekawe, na ekranie pojawił się w epizodycznej roli także sam Bethmann, odgrywając rolę policyjnego fotografa.

Reasumując, film Andreasa Bethmanna bez wahania mogę polecić miłośnikom niemieckiego kina gore – znajdą oni tutaj wszystko, co kochają w tym nurcie. Z kolei zwolennicy rape & revenge mogą być rozczarowani skąpością dramaturgii i emocji, których niemal zupełny brak decyduje o tym, iż „Der Todesengel” trudno postawić w jednym rzędzie z takimi klasykami jak „I Spit on Your Grave” Meira Zarchiego czy też „Death Weekend” Williama Frueta. (Horroromania)