Super Farmer PC.iso

wymagania sprzętowe: Pentium IV 3 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 128 MB (GeForce 6800 lub lepsza), 4 GB HDD,Windows XP/Vista/7 Pole Position 2010 to rozbudowany menedżer Formuły 1, pozwalający graczom wcielić się w rolę szefa jednego z zespołów uczestniczących w prestiżowych wyścigach. Wbrew nazwie PP 2010 ma niewiele wspólnego z legendarnymi grami wyścigowymi Pole Position i Pole Position II stworzonymi w latach 80. ubiegłego wieku przez firmę Namco. Temat może i jest podobny (świat Formuły 1), ale ukazany z zupełnie odmiennej perspektywy. W rzeczywistości Pole Position 2010 znacznie bliżej do innej gry wydanej wcześniej przez Kalypso Media, a mianowicie Racing Team Manager.Zadaniem graczy w PP 2010 nie jest kierowanie szybkim bolidem, ale nadzorowanie pracy całego zespołu. Jeśli szukać porównań z prawdziwymi wyścigami F1, można przyjąć, że chodzi o wcielenie się w rolę Franka Williamsa, Rossa Browna czy do niedawna Jeana Todta. W grze przyjęto, że szefowanie zespołem oznacza udział w podejmowaniu niemal każdej decyzji. Gracze negocjują więc warunki kontraktów z kierowcami, podpisują umowy ze sponsorami, wyznaczają inżynierom kierunki badań, określają ustawienia bolidu na dany wyścig, a nawet ustalają strategię teamu.Kierować można jednym z gotowych zespołów lub od podstaw stworzyć własny. Szef ekipy może wybierać z grona dwustu dostępnych w grze kierowców oraz tysiąca inżynierów, mechaników i pracowników wyścigowego zaplecza. Również konstrukcja samochodów daje duże pole do popisu. Osiągi bolidów można poprawiać dokonując modyfikacji każdego z 17 podzespołów.Co prawda w trakcie wyścigu nie ma szans, by samemu usiąść za kierownicą, ale menedżer zespołu może przez radio wydawać polecenia swoim kierowcom i mechanikom, decydując m.in. o stylu jazdy czy pit-stopach.Szef teamu musi przy tym przez cały czas pilnować budżetu. Większość operacji, jak zatrudnienie dodatkowego pracownika, rozpoczęcie badań nad nowym komponentem itp., wiąże się z określonymi kosztami. Wpływy do kasy zespołu zapewniają sponsorzy - tym hojniejsi im lepsze są osiągane wyniki.

wymagania sprzętowe: CPU 600MHz Intel/AMD, 128MB RAM, 32MB akcelerator 3D (DirectX8.1), 700MB HDD Stworzona z dużym przymrużeniem oka polska ścigałka. Jest to nieoficjalna kontynuacja a zarazem rozwinięcie pomysłów słynnego Maluch Racera. Tym razem gracz ma okazję przetestować inny twór polskiej motoryzacji - produkowanego przez FSO Poloneza (w najstarszej wersji nadwoziowej).Podobnie jak w przypadku wspomnianego już Maluch Racera, gracz może zasiadać za kierownicą kilku niewiele różniących się między sobą pojazdów. Wszystkie są dość luźnymi wariacjami na temat tytułowego Poldka. Gracz może zasiąść za sterami Mega Speedera (wyróżnia się dość przysadzistymi spoilerami), Shadowa, Rally, Super Rally, Speedera, Low Ridera (nazwa mówi wszystko), Offridera (jeden z ciekawszych modeli - sportowy pick-up), Black Tuning, City oraz Classica (najbardziej zbliżony wyglądem do modelu świetnie znanego z polskich ulic). Dostępne pojazdy różnią się między sobą osiągami i zachowaniem na trasie. Zaczyna się oczywiście od tych najwolniejszych. W miarę postępów gracz dostaje w swe ręce coraz potężniejsze, ale i trudniejsze do opanowania maszyny. Model jazdy jest mocno uproszczony. Nie ma tu mowy o żadnej symulacji - to arcade w najczystszej postaci. W grze pojawił się natomiast model uszkodzeń. Kolejne zderzenia i kolizje są odzwierciedlane na karoseriach aut zostawiając coraz widoczniejsze ślady. Wypadki pogarszają osiągi sterowanego pojazdu przy czym nie ma możliwości całkowitego wyeliminowania go z dalszej jazdy.Poldek Driver oferuje dziesięć tras. Mamy m.in. niewielkie miasteczko, wioskę, podmiejski parking i tor wyścigowy. Z ciekawszych nowości, których nie mieliśmy okazji uraczyć w Maluch Racerze, warto również wymienić widok z wnętrza sterowanego pojazdu. Engine pozostał w praktycznie niezmienionej postaci. W dalszym ciągu mamy więc do czynienia z dość prostą grafiką 3D.

wymagania sprzętowe: Pentium 133 MHz, 16 MB RAM, SVGA Dark Colony to ciekawa strategia czasu rzeczywistego (RTS), opracowana przez specjalistów z zespołu Strategic Simulations Inc. (SSI). Przenosimy się w niej do połowy XXII wieku, w którym to okresie trwają prace nad kolonizacją Marsa. Ludziom udało się wówczas wykryć źródła surowca o nazwie Petra-7 (po przetworzeniu stanowi świetne źródło energii), jednak wraz z rozszerzaniem wpływów na Czerwonej Planecie odnaleziono również pozostałości po nieznanej, pradawnej cywilizacji. Spokojny proces przekształcania Marsa zostaje jednak przerwany przez jego rodowitych mieszkańców, zwanych Grey, którzy stają do walki przeciwko ludzkim kolonizatorom...W Dark Colony wcielamy w postać dowódcy sił Ziemian lub Marsjan. Do naszej dyspozycji zostało oddanych po 10 jednostek na każdą stronę konfliktu (piechota, artyleria, myśliwce, itd.), jednak różnią się one tylko wyglądem. Zaimplementowano tutaj cykl dnia i nocy, decydujący o skuteczności poddanych oddziałów - Ludzie mają lepszy zasięg i zadają większe obrażenia w czasie dnia, zaś Marsjanie w nocy. Rozbudowa bazy polega na dołączaniu kolejnych sekcji bazy do głównej centrali - w sumie możemy dołączyć ich pięć (zajmują się opracowaniem nowych technologii czy umożliwiają produkcję nowych oddziałów). Autorzy wprowadzili również na pole bitwy postać dowódcy zwiększającego morale i siłę ognia sojuszniczych wojsk, a także leczącego otrzymane obrażenia. Obraz całości dopełniają: dopracowane efekty audio-wizualne (kilka wariantów otoczenia, dużo efektów świetlnych), klimatyczna ścieżka dźwiękowa oraz tryb rozgrywki wieloosobowej, pozwalający ośmiu graczom na rywalizację w sieci lokalnej lub Internecie.

wymagania sprzętowe: Procesor Pentium III 1 GHz, 256 MB RAM, karta grafiki 32 MB (GeForce 2 lub lepsza), 700 MB HDD Castle Strike to strategia czasu rzeczywistego, opracowana przez studio developerskie Related Design (autorzy m.in. No Man's Land oraz America). Jak wskazuje sam tytuł, zajmujemy się tutaj rozbudową własnego zamku, bronieniem go przed agresorami, a także przygotowujemy szereg ataków na fortyfikacje wroga.Polem zmagań gry są czasy Wojny Stuletniej, wzbogacone o wiele fikcyjnych bitew, napadów czy konnych pościgów za bandytami. Do wyboru dostajemy trzy, w pełni grywalne nacje: Anglików, Francuzów i Niemców. W zależności od podjętej decyzji, pod naszą komendą staje 18 różnorodnych jednostek, wśród których znajdziemy: jazdę, rycerzy uzbrojonych w miecze, topory lub włócznie, łuczników, kuszników, a nawet saperów i podrzucających ładunki wybuchowe sabotażystów. Gracz wzmacnia siłę swojej armii poprzez budowę wszelakich baszt, katapult, armat, itp. (w sumie 25 budynków, podzielonych na dwie kategorie: militarne i ekonomiczne).Obraz całości dopełniają dopracowane efekty audio-wizualne (historyczne rekonstrukcje ogromnych średniowiecznych twierdz oraz realistyczny sposób prowadzenia oblężenia).

wymagania sprzętowe: Wolfschanze 1944: The Final Attempt to projekt rodzimej firmy developerskiej, Calaris Studios (m.in. Mortyr czy The Mysterious Island). Gra należy do gatunku pierwszoosobowych shooterów, z akcją osadzoną w realiach II Wojny Światowej. Fabuła gry Wolfschanze 1944 została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Historia opowiada o grupie wysokich rangą oficerów, którzy planują zamach na Hitlera (Wolfschanze to Wilczy Szaniec, jedna z największych kwater wodza III Rzeszy).Gracz wciela się w postać młodego pułkownika, hrabiego Clausa Schenka von Stauffenberg, który po rekonwalescencji spowodowanej ciężkimi ranami odniesionymi podczas kampanii afrykańskiej został szefem sztabu przy dowódcy wojsk pomocniczych. Nominacja ta oznaczała, że od tej chwili mógł on często brać udział w naradach sztabowych w kwaterze głównej Hitlera. To właśnie spowodowało, iż został wytypowany przez spiskowców, jako ten, który podejmie próbę powstrzymania nazistowskiej machiny wojennej i ocali życie milionów ludzi. Jego decyzja była wynikiem zrozumienia okrutności wojny, jej bezsensowności, rozmiaru zbrodni oraz zniszczeń. Niestety, jak wiemy z historii, zamach nie powiódł się (Hitler doznał tylko nieznacznych obrażeń) a hrabia został aresztowany i stracony jeszcze tej samej nocy, 20 lipca.Mimo, iż fabuła gry oparta została na prawdziwych wydarzeniach, gracz ma możliwość rozegrania akcji zupełnie inaczej niż to miało miejsce w przeszłości, a tym samym odpowiedzenia na pytanie „Co by było gdyby...?”. Do dyspozycji grającego oddanych zostało kilka rodzajów broni (pistolet Walther P38, MP-40 „Schmeisser”, karabin Mauser 98, MG-42, snajperka K43, Panzerfaust 30, granaty ręczne, a nawet miotacz płomieni 41-P). Jednak najdziwniejszą bronią, choć przydatną w pewnych momentach, jest zwykła ... kiełbasa, dzięki której możemy uspokoić atakujące nas psy. Oprócz etapów „chodzonych”, twórcy umożliwiają nam również na jazdę na motocyklu wojskowym a jeden z etapów rozgrywa się na lecącym Zeppelinie.