Wniebowzięci_by_adam_xyz.avi

lalus1210 / filmy polskie / Wniebowzięci_by_adam_xyz.avi

Download: Wniebowzięci_by_adam_xyz.avi

Pobierz plik

579,69 MB

Czas trwania: 44 min

(1983) Jedna z lepszych komedii Andrzeja Kondratiuka z pamiętnym duetem Maklakiewicz - Himilsbach w rolach głównych. Komedia to zresztą szczególna, bo oprócz autentycznego humoru, sporo tu nostalgii i materiału do nie zawsze wesołej refleksji. Bohaterami filmu są dwaj dojrzali mężczyźni, którym w życiu więcej się nie udało niż udało. Pewnego dnia dostają od losu niezwykłą szansę. Wygrywają dużą sumę w toto-lotka. Za uzyskane pieniądze postanawiają wybrać się w pierwszą w życiu podróż samolotem. Spróbowawszy smaku podniebnej peregrynacji, trwonią resztę gotówki na kolejne samolotowe eskapady. Stylistycznie film Kondratiuka miejscami przypomina dokument, przede wszystkim za sprawą gry naturszczyków, stanowiących większą część obsady oraz dialogów, które często robią wrażenie improwizowanych. Realistyczna narracja doskonale wydobywa nieporadność dwójki bohaterów w próbie przekroczenia własnego losu. Pieniądze dają im możliwość zaznania innego życia, wcielenia się w inne role społeczne. Obaj chętnie korzystają z nowych możliwości, by na końcu przekonać się, że tak naprawdę najlepiej czują się, gdy są sobą. Film Kondratiuka przewrotnie pokazuje, że czasem spełnione wielkie marzenie nie czyni ludzi ani lepszymi, ani szczęśliwszymi. Pomaga natomiast zaakceptować własny los, jakikolwiek by on był.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

lalus1210

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Awans CD2_by_adam_xyz.avi

Spis cudzołożnic_by_adam_xyz.avi

(1994) "Nigdy nie dano mi szansy zagrania inteligenta, k ...

(1994) "Nigdy nie dano mi szansy zagrania inteligenta, którym się czułem. Chciałem opowiedzieć, może po raz ostatni w moim filmowym życiu, o bohaterze swojego pokolenia, przekazać to wszystko, czym się zaraziłem w filmach Kieślowskiego w latach siedemdziesiątych i co potem, z różnymi odcieniami, od ostro komediowego do dramatycznego, próbowałem przedstawiać. To był los polskiego outsidera, którym rodzimy inteligent często bywał. Tak się cudownie złożyło, że Witold Adamek podsunął mi powieść Jerzego Pilcha. Nie zastanawiałem się, czy "Spis cudzołożnic" to dobra książka czy zła. Napisano w niej o mnie, o moich rozterkach, kompleksach, "moich" kobietach... Bohater "Spisu cudzołożnic" nie jest cyniczny, może trochę z drugiej linii, jakby zapomniany, jak ludzie mojego pokolenia" - mówił o genezie swego reżysersko-scenariuszowego debiutu Jerzy Stuhr. Krytyka szybko uznała kinową wersję prozy Pilcha za "bilans postaw bohaterów kina moralnego niepokoju". Dostrzegając ułomności autorskiego filmu Stuhra, zwrócono też uwagę na specyficzną poetykę dzieła, bliską dokonaniom twórców tej miary, co Nanni Moretti czy Jim Jarmusch. Znanemu aktorowi udało się w przewrotny i groteskowy sposób ukazać stan świadomości polskiego inteligenta lat dziewięćdziesiątych. Inteligenta, dla którego pokoleniowymi wydarzeniami były wypadki marcowe w 1968 roku; któremu PRL kojarzy nie tylko z kartkami i czołgami na ulicach, lecz także z normalnym życiem, studiami, młodzieńczymi flirtami. Idąc śladami Gombrowicza i Mrożka Stuhr dowodzi, że polskie doświadczenie wciąż pozostaje "nieprzekładalne" na obcy grunt językowy i kulturowy. Zniknięcie "żelaznej kurtyny" nie było równoznaczne z utratą skazy prowincjonalności. Wzruszający, nostalgiczny, czasem bardzo osobisty utwór Stuhra nie każdy zrozumie i zaakceptuje.

Musisz żyć_by_adam_xyz.avi

(1997) Ekipa telewizyjna ma nakręcić film o szczęśliwej, ...

(1997) Ekipa telewizyjna ma nakręcić film o szczęśliwej, kochającej się rodzinie. Wybór pada na familię Adama Hyńczaka, dobrze sytuowanego bankowca, który cieszy się również opinią przyzwoitego człowieka. W trakcie powstawania zdjęć wychodzi jednak na jaw, że pod pozorami rodzinnej idylli kryją się poważne problemy i patologie. Zarówno Adam, jak i jego żona Magda są całkowicie zaprzątnięci własnymi sprawami. W ogóle nie zauważają, że z ich dorastającym synem dzieje się coś niedobrego. Tymczasem chłopak ma duże kłopoty. Jakiś czas temu, znalazłszy się na życiowym zakręcie, sięgnął po narkotyki. Teraz jest już tak uzależniony, że coraz trudniej mu to ukryć. Hyńczakowie zaczynają coś przeczuwać, lecz skwapliwie odsuwają od siebie nieprzyjemną prawdę. Wreszcie odwiedzają Poradnię dla Rodziców Dzieci Uzależnionych "Powrót z U". Opinie psychologów są jednoznaczne i alarmujące. Zaślepienie Adama i Magdy jest wszakże jeszcze większe. Wciąż nie mogą uwierzyć, że ich Jacek mógłby... Też coś, to przecież niemożliwe! To taki rozsądny, miły chłopak. Jeśli nawet ma jakieś problemy, z pewnością sobie z nimi poradzi. Uspokojona tą myślą Magda wyjeżdża za granicę na z niecierpliwością oczekiwaną wystawę swoich obrazów. Wkrótce Jacek nagle znika. Zaniepokojony Adam rozpoczyna gorączkowe poszukiwania syna. Z niespodziewaną pomocą przychodzi mu Yopi, była dziewczyna Jacka, trudniąca się handlem narkotykami. Wędrując przez wszystkie kręgi narkotycznego piekła - od amfetaminowych dyskotek poprzez meliny i noclegownie dla narkomanów aż po zakamarki Dworca Centralnego - Adam zdaje sobie wreszcie sprawę z powagi sytuacji i postanawia wszystko poświęcić dla ratowania syna. Jest już jednak za późno.

Dziewczyny do wzięcia_by_adam_xyz.avi

(1972) Dziewczyny są do wzięcia raz w tygodniu: w sobotę ...

(1972) Dziewczyny są do wzięcia raz w tygodniu: w sobotę. Przyjeżdżają do stolicy z podwarszawskich miejscowości z nadzieją na rozrywkę, na przerwanie monotonii szarej egzystencji, na poznanie mężczyzny, może - w perspektywie - na trwały związek. Wyprawiają się po męża i po odrobinę wielkomiejskiego blichtru. Z takim zamiarem przybywają pewnej soboty do Warszawy trzy panny. Są nieładne i bezbarwne, tandetnie ubrane, ale bardzo starają się utwierdzić w swojej wyjątkowości i atrakcyjności. Trzymając się sztywno żelaznej zasady, że porządna dziewczyna "nie zawiera znajomości na ulicy", dają się poderwać dopiero w kawiarni, gdzie wpadają w oko dwóm młodzieńcom z miasta, równie niezdecydowanym i skrępowanym jak one. By dodać sobie odwagi i wypaść jak najlepiej w oczach dziewcząt, panowie przedstawiają się jako "Inżynier" i "Magister". Ale ich ubogi repertuar metod podrywania sprowadza się do fundowania wybrankom kolejnych porcji kremu, co przynosi dość opłakane skutki "żołądkowe". Pójście do kina okazuje się już przedsięwzięciem za trudnym do zrealizowania, gdyż cała piątka nie może się zdecydować na konkretny tytuł i z góry zakłada, że nie starczy dla nich biletów. Gdy wydaje się, że z braku pomysłów przyjdzie zakończyć przed czasem tak dobrze rozpoczętą znajomość, honor męski ratuje znajomy kelner, "światowiec", właściciel mieszkania w stolicy, który zaprasza całe towarzystwo do siebie.

Przyjęcie na dziesięć osób+trzy_by_adam_xyz.avi

(1973) Film ukazujący paradoksy systemu socjalistycznego ...

(1973) Film ukazujący paradoksy systemu socjalistycznego. W pośredniaku zbierają się berobotni. Na miejsce przyjeżdża kierownik fabryki, który poszukuje dziesięciu mężczyzn do pracy. Znajdują się chętni, których ciężarówka dowozi na miejsce. Okazuje się jednak, że robota jest bardzo ciężka, a taryfikator nie pozwala wypłacić pracownikom przyzwoitej pensji. Kierownik wraz z przewodniczącym rady zakładowej wpadają na pomysł jak zachęcić robotników do pracy.

Wyrok na Franciszka Kłosa_by_adam_xyz.avi

(2000) Świat wartości Franciszka Kłosa jest prosty. Trze ...

(2000) Świat wartości Franciszka Kłosa jest prosty. Trzeba jak najlepiej wykonywać swoją pracę, by mieć środki na utrzymanie rodziny. Zawód policjanta zaś polega na wypełnianiu rozkazów przełożonych. Przełożonymi są hitlerowcy. Należy zatem ścigać polskich konspiratorów, prześladować Żydów, a kiedy nie ma wyjścia - strzelać i zabijać. Wydaje się, że imponderabilia takie, jak patriotyzm czy wierność religii katolickiej nie mają dla Kłosa znaczenia. Czy rzeczywiście? Pomimo prostoty swego rozumowania, bohater czuje rosnący niepokój sumienia. Stara się topić go w alkoholu. Wódka jednak przestaje wystarczać, gdy Kłos otrzymuje list od podziemnego sądu, wydającego nań wyrok śmierci za zdradę. Niepokój zmienia się w paniczny strach. Po uliczkach rodzinnego miasteczka Kłos chodzi teraz z rozpiętą kaburą, oglądając się na wszystkie strony. Pije coraz więcej, coraz gorliwiej służy też hitlerowcom, dla których stanowi zastanawiający i zarazem groteskowy fenomen. Tymczasem zaczynają ginąć znajomi Kłosa, podobnie jak on skazani przez podziemie na śmierć. Coraz bardziej zagubiony i przerażony policjant próbuje rozpaczliwie szukać wyjścia ze swojego opłakanego położenia. Jest jednak na to zbyt słaby. Porzuciwszy ostatnią deskę ratunku, zatraca się całkowicie w mrocznych odmętach zła.

Dotknięci_by_adam_xyz.avi

(1988) Kameralny dramat prowokujący dyskusję na temat re ...

(1988) Kameralny dramat prowokujący dyskusję na temat relacji między ludźmi "normalnymi" a chorymi psychicznie, stawiający wiele pytań - o sens cierpienia, poczucie obowiązku i odpowiedzialności za drugiego człowieka, wierność podstawowym zasadom moralnym; podnoszący problem osaczenia w sytuacji na pozór beznadziejnej. "Dotkniętych" niezwykle gorąco przyjęła publiczność festiwalu w Gdyni, krytycy nazwali film polskim "Lotem nad kukułczym gniazdem". Obraz Wiesława Saniewskiego na motywach opowiadania Andrzeja Kijowskiego "Oskarżony" otrzymał Lwy Gdańskie za zdjęcia oraz Nagrodę Dziennikarzy na XIII FPFF w Gdyni w 1988 r. Ulegając usilnym prośbom Joanny, chorej psychicznie żony, Jan zabiera ją ze szpitala. Ich syn, Piotr jest już dorosły, pracuje, ma swoją dziewczynę. Córka, Wanda, studiuje. Choroba matki sprawia, że żyją w warunkach nienormalnych. Oboje marzą o innym życiu, o wyrwaniu się z domu dotkniętego nieuleczalną chorobą matki. Chorobę Joanny łagodzą środki uspokajające i psychotropowe. Poza przepisanymi przez lekarza, Jan, a także syn dostarczają jej dodatkowe ilości tabletek. W ich zdobywaniu uczestniczy także Maria, przyjaciółka Jana. Konflikt z mę-żem i z dziećmi, a także podejrzenie istnienia w życiu męża innej kobiety sprawiają, że Joanna czując się niepotrzebna zażywa dużą ilość środków odurzających. Dawka okazuje się śmiertelna. Mimo że okoliczności przemawiają za samobójstwem, doktor Kramer, jeden z lekarzy opiekujących się chorą, oskarża Jana o zabójstwo. Jan początkowo bagatelizuje oskarżenie. Nie czuje się winny. Inną postawę zajmuje Maria, która obawia się wykrycia swej roli w dostarczaniu chorej narkotyków. Jest związana z Janem od lat, walczy o niego dla siebie, a także pragnie przerwania tej nienormalnej sytuacji. Jan, mimo ostrzeżeń Marii, pozostaje bierny nawet wtedy, kiedy Kramer oddaje sprawę w ręce prokuratora. Inny lekarz, doktor Czerwiński utwierdza Jana w przekonaniu, że śmierć Joanny nastąpiła na skutek nieumyślnego przedawkowania środków, a być może także z powodu zaniedbania środków leczenia.

Wolna Sobota_by_adam_xyz.avi

(1977) Jest to opowieść wozaka parku konnego w Bieszczad ...

(1977) Jest to opowieść wozaka parku konnego w Bieszczadach - Gawełka, o dziwnych przypadkach jakie mu się wydarzyły w wolną sobotę, kiedy musiał jechać do miasta po prelegenta. Opowieść tę snuje Gawełek podczas przesłuchania u prokuratora w sprawie pobicia przypadkowego turysty. Całość utrzymana w konwencji komedii realistycznej, a dużą atrakcję filmu stanowią piękne plenery bieszczadzkie.

Życie wewnętrzne_by_adam_xyz.avi

(1986) Jak co dzień po pracy Ja jedzie windą. Na próbę z ...

(1986) Jak co dzień po pracy Ja jedzie windą. Na próbę zatrzymania windy przez sąsiadkę z niższej kondygnacji reaguje błyskawicznie naciśnięciem guzików. Jego ucieczka powoduje pełen furii odwet słowny: "z dzieckiem na ręku tu jestem hołoto jedna wredna wściekła". Podobna zasada obopólnej agresji określać będzie wszystkie dalsze relacje Ja z otoczeniem. W drodze ze zsypu, skąd zabiera butelkę po whisky, by następnego dnia odnieść ją z powrotem jako własną, przez siebie opróżnioną, zostaje zaatakowany przez psa sąsiada. Przerażony Ja rzuca się do ucieczki i w panice forsuje wiecznie zepsute drzwi do mieszkania, gdy tymczasem Tenodpsa z nieskrywanym uśmiechem zadowolenia wykrzykuje: "ale nie bać się, nie bać się!". W czasie obiadu żona opowiada o swoim spotkaniu z postrachem okolicy, "wampirem". Ja nie słucha, idzie pożyczyć sól od sąsiadki Ewci. Przy kolacji z towarzyszeniem włączonego bez dźwięku telewizora Ja roztrząsa problem różnicy w kolorze skóry u Murzynów i Szwedów. Nadchodzi noc, a wraz z nią rojenia o erotycznych kontaktach - wyłącznie z sąsiadkami i wyłącznie w miejscach, w których spotyka je na co dzień: w windzie, na strychu, na korytarzu. Każdy następny dzień w życiu Ja jest repryzą dnia poprzedniego: winda, wyjście ze śmieciami, obiad, majsterkowanie przy szafie, kolacja, pokrzykiwania na żonę, wieczorny spacer, a w nocy sen z jedną z sąsiadek w roli głównej. Zmieniają się tylko osoby napotykane na klatce schodowej: raz Młodybyk, raz Tenodpsa; mężczyźni towarzyszący Blondewci: raz Arab, raz Murzyn; przyczyny awantury z żoną: raz niedogotowane jajko, raz zgubiona skarpetka. Zdawkowe rozmowy krążą wokół grasującego w okolicy "wampira" i romansów sąsiadek, a kończą się na ogół krzykiem i wyładowywaniem wzbierającej wciąż agresji. Nagabnięty na klatce schodowej przez reportera o wynik meczu, Ja gwałtownie wykrzykuje, że kibicuje Włochom, bo: "po co nam wygrana! Żebyśmy ją roztrwonili?!"

Czas nadziei_by_adam_xyz.avi

(1986) Noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Wprowadzenie st ...

(1986) Noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Wprowadzenie stanu wojennego. W "Metalpolu" trwa strajk. Na teren zakładu wkracza jednostka MO. Internowany zostaje mecenas Franczuk, doradca zakładowej "Solidarności". Szostak, którego przed kilkoma tygodniami wywieziono na taczkach jako łamistrajka, chce wrócić do pracy. Żołnierz sprawdzający przepustki nie wpuszcza go jednak do fabryki. By nie drażnić załogi, nikt nie chce podjąć decyzji o przyjęciu Szostaka. Nie pomagają interwencje u nowego dyrektora ani naciski czynione przez nowego sekretarza KZ, Boronia. W domu Szostaków panuje rozgoryczenie i rozdrażnienie. Wnuk Szostaka, Marcin, wstępuje do nielegalnej organizacji, lecz wkrótce zostaje aresztowany. Na skutek kolejnych interwencji u komisarza wojskowego fabryki Szostak wreszcie wraca do pracy. Część starych kolegów traktuje go serdecznie, inni co najwyżej chłodno. Udaje się mu uzyskać zwolnienie Marcina z aresztu. Szostak postanawia złożyć prośbę o przejście na emeryturę, lecz po rozmowach z dyrektorem, Boroniem, zięciem i komisarzem wojskowym obiecuje jeszcze raz przemyśleć swoją decyzję. Bierze udział w pochodzie pierwszomajowym, który usiłują zakłócić młodzi manifestanci . . .

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin