Buena Vista Social Club.avi

Przejmujący dokument o kilkunastoosobowej grupie kubańskich muzyków grających ze sobą jeszcze w przedrewolucyjnych czasach, wydobytych z zapomnienia przez znanego amerykańskiego gitarzystę i kompozytora muzyki filmowej (m.in. do "Paris-Texas" i "Końca przemocy" Wendersa) Ry Coodera. Muzycy, którzy nie występowali ze sobą od 40 lat (i których średnia wieku wynosi ponad 70 lat), nagrali za jego namową płytę, która z miejsca stała się sensacją i została uhonorowana prestiżową nagrodą Grammy. Film Wendersa jest opowieścią o triumfalnym wyjściu z artystycznego niebytu.

"Buena Vista..." składa się z wypowiedzi muzyków, fragmentów ich dwóch znakomitych koncertów (w Amsterdamie i nowojorskiej Carnegie Hall) oraz obrazków (zbyt chyba migawkowych) pięknej ruiny, jaką stanowi współczesna Hawana. Najbardziej uderza w nim, to po pierwsze, kontrast między wiekiem wykonawców a energią, żywotnością, "sex appealem" ich muzyki. Poza tym - kompletna nieobecność polityki w ich wspomnieniowych relacjach. Choć byli ludźmi niekiedy ciężko doświadczonymi przez los i przez lata nie mogącymi się utrzymywać ze swojej muzyki (jeden z nich czyścił buty turystom, drugi dorabiał do emerytury w fabryce cygar, trzeciemu 10 lat temu rozleciał się fortepian itd.) zachowali godną pozazdroszczenia pogodę ducha. Film Wendersa stanowi świadectwo, że artystyczna pasja połączona z autentycznym talentem pozwalają przeżyć nawet komunizm. Warto popatrzeć nawet tylko na ich twarze: radość, że stało się niemożliwe, udziela się widzowi. Muy bueno, naprawdę, muy bueno.

A tutaj znajdziecie Soundtrack z filmu.