Stanisław Helski.avi

Opowieść o, zmarłym już niestety, człowieku.
Stanisław Helski, jako jedyny, spektakularnie i boleśnie przypomniał rolę niegodnego człowieka - W.jaruzelskiego.

(...) kiedy zaczęły się strajki na Wybrzeżu, Stanisław Helski przystąpił do działania. Założył Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Chłopów Województwa Wałbrzyskiego, który zaraz, z chłopami innych ziem polskich, Stanisławem Janiszem, braćmi Bartoszcze i innymi włączył w ogólnopolski związek „Solidarność Chłopska”. Helski został członkiem Krajowego Komitetu Koordynacyjnego Chłopskich Związków Zawodowych. Kiedy władza nie chciała się zgodzić na coś takiego, jak „Solidarność Chłopów” – tego jej jeszcze brakowało! – Stanisław zorganizował w lutym 1981ogólnopolską głodówkę protestacyjną chłopów w kościele pw. Świętego Józefa w Świdnicy.

Idea „Solidarności Chłopskiej” nie spodobała się władzy ludowej dużo bardziej niż NSZZ Solidarność, niż inne powstające wówczas związki. Była to bowiem idea nie byle jaka: nie solidarność wszystkich ze wszystkimi, ale solidarność gospodarzy, ludzi, którzy pokazali, że mają kwalifikacje do gospodarowania, co więcej, byli właścicielami gospodarstw, które władza ludowa zapisała im na wieczną własność. Była to solidarność ludzi, których nie można było wyrzucić z pracy, jak robotnika z fabryki czy urzędnika z biura, ludzi, którzy sami byli w stanie wyżywić i siebie i innych. To nie był pomysł z gatunku „socjalizm tak, wypaczenia nie”, to był pomysł wyrosły z zupełnie innej filozofii. Dlatego w ruch poszły wszystkie instrumenty, jakimi władza rozporządzała, aby nie dopuścić do rozprzestrzenienia się złowrogiej ideologii. Te metody okazały się skuteczne, czego najlepszym dowodem jest fakt, że dzisiaj o „Solidarności Chłopskiej” nikt nie pamięta i na próżno szukać o niej wzmianki w poprawnych politycznie leksykonach postsolidarnościowych. (...)