KATYŃ - LUDOBÓJSTWO I PROPAGANDA.1993.TVRip.mp4

Gatunek: Dokumentalny
Produkcja: Polska, Rosja, Niemcy
Dane techniczne: Barwny. 2 części. Część 1 - 43 min. Część 2 - 38 min.

Część 1: Las w Katyniu. Zbiorowe mogiły ponad 20 tys. polskich oficerów i urzędników państwowych. Wiosną 1943 roku odkryli je Niemcy. Propaganda Goebelsa natychmiast nadała sprawie rozgłos, obwiniając za zbrodnię Rosjan. Do Katynia przyjechała międzynarodowa komisja. Nakręcono film, który jeszcze w czasie wojny pokazywano polskim robotnikom przymusowym. Rosjanie odżegnali się od zbrodni i oskarżyli o nią Niemców. Sprawa przez wiele lat rozgrywana była propagandowo. Dopiero 14 października 1992 roku wysłannik Borysa Jelcyna przekazał prezydentowi Lechowi Wałęsie dokumenty ostatecznie świadczące o winie ZSRR. Jak się okazało i ten gest był wynikiem walki politycznej, wydarzenie zakończyło jednak pół wieku rozgrywek i intryg, w których prawdę o zbrodni i kwestię odpowiedzialności za nią poświęcano nadrzędnym interesom politycznym. Zrealizowany we współpracy polsko-niemiecko-rosyjskiej dwuczęściowy film dokumentalny przypomina jak do zbrodni doszło, a następnie pokazuje, jak prawdą o niej manipulowano.
Część 2: Kiedy we wrześniu 1943 roku Rosjanie zajęli rejon Smoleńska,natrafili na mogiły wzniesione przez Niemców na miejscu zbrodni katyńskiej. Teraz oni, jak wcześniej Niemcy, nakręcili propagandowy film, w którym winą za zamordowanie polskich oficerów obarczyli III Rzeszę. Miała to jakoby niezbicie udowodnić tzw. komisja Burdenki. Druga część filmu - będącego próbą rekonstrukcji wydarzeń i obrazem procesu manipulacji sprawą katyńską - przedstawia, jak od tego momentu traktowano prawdę o losach tysięcy jeńców obozów w Starobielsku, Kozielsku i Ostaszkowie.Rosjanie zaprosili do Katynia zagranicznych dziennikarzy. Była wśród nich Katlin Hariman, córka ambasadora amerykańskiego w ZSRR. Napisała później, że to Niemcy dokonali zbrodni. Być może przekonały ją o tym wyniki pracy komisji Burdenki (zwłaszcza fakt użycia przez zabójców pistoletów typu walter), być może jednak zdawała sobie sprawę z tego, że Stany Zjednoczone nie chciały w tym czasie konfliktów z ZSRR: liczyło się przede wszystkim zwycięskie zakończenie wojny. Podobnie, w imię zwycięstwa nad wspólnym wrogiem, skrzętnie omijano kwestię katyńską podczas rozmów polsko-rosyjskich w lutym 1945 roku.