Ed Stafford poza cywilizacją

Byłem goły i niewesoły – mówi Ed Stafford, który na bezludną wyspę trafił bez narzędzi, jedzenia i wody. W tym tygodniu na Discovery Channel premiera programu „Ed Stafford: Poza cywilizacją”, w którym udokumentowano jak w ciągu 60 dni staje się królem skrawka lądu na Pacyfiku.


Newsweek: Skąd pomysł, by na Olorua wylądować nie tylko z gołymi rękami, ale całkiem nago?
Ed Stafford: Chodziło o namacalne pokazanie, że nie mam kompletnie nic i wszystko muszę wyszarpać naturze sam. Jednak nie doceniłem chyba efektu psychologicznego, jaki taka sytuacja wywrze na mnie samym. Gdy tuż przed porzuceniem mnie na wyspie usłyszałem: „Już czas ściągnąć majtki”, poczułem się bardzo bezbronny. Dlatego, choć nie było to priorytetem z punktu widzenia sztuki przetrwania, od razu wziąłem się do przygotowania spódniczki z liści. Instynktownie czułem, że muszę się okryć, by poczuć się człowiekiem.

Newsweek: Podczas tych 60 dni więcej problemów nastręczały problemy natury psychologicznej czy czysto fizycznej?
Ed Stafford: Zdecydowanie trudniej było od strony psychologicznej. Wcześniej, kiedy jako pierwszy człowiek w historii pokonałem pieszo szlak wzdłuż całej długości Amazonki, na różnych odcinkach tej trwającej dwa i pół roku wyprawy towarzyszyli mi ludzie, m.in. miejscowi przewodnicy, na których mogłem w pewnym stopniu polegać. Tutaj miałem napady paniki i o mało nie dostałem kręćka, bo nie miałem do kogo gęby otworzyć [Staffordowi nie towarzyszyła nawet ekipa telewizyjna, wszystkie ujęcia kamery oglądane w programie zostały wykonane przez niego samego – przyp. red.].


Newsweek: Jakie doświadczenia z wyprawy wzdłuż Amazonki przydały się panu na Olorua?
Ed Stafford: Na tamtej wyprawie długo towarzyszył mi pewien Peruwiańczyk o imieniu Cho, który zwykł mawiać: „Kwandu ai-ai, kwandu noai, noai”, czyli „czasem jest, a czasem nie ma”. Dopiero z czasem dotarła do mnie głębia tego z pozoru banalnego powiedzonka. Dopiero maszerując z Cho w pełni zrozumiałem, że nie ma sensu płakać nad rozlanym mlekiem i marzyć o tym, co jest aktualnie niedostępne. Trzeba się skupić na realnych do zrealizowania potrzebach.

Newsweek: A co było takim niedostępnym przedmiotem? Jakiego produktu cywilizacji brakowało panu najbardziej?
Ed Stafford: Noża. Wszystko trwałoby o niebo krócej, gdybym miał coś w rodzaju maczety. Bez takiego narzędzia budowa prostego szałasu zajęła mi 11 dni.

Nie ma plików w tym folderze