Mój grzech odc. 110.wmv

Ojciec Matías ogłasza Juliana i Lucrecię mężem i żoną. Zgromadzeni goście gratulują młodej parze. Rosario obserwuje ich z daleka i roni łzę. Julián i Lucrecia spędzają noc poślubną w Los Álamos. Rosario zamyka się w swoim pokoju i nie chce jeść. Lucrecia zawiadamia Delfinę i Toñię o narodzinach synka. Delfina biegnie zanieść dobrą winę Rosario, po czym wychodzi do szpitala, aby zobaczyć malca. Chłopczyk jest zdrowy i zostaje przekazany w ręce matki. Lucrecia pyta Juliana czy na pewno nie chce wiedzieć czy to jego synek. Julián odpowiada, że nie ma co do tego wątpliwości bo szkrab jest do niego podobny jak dwie krople wody. Rodolfo mówi Irene, która jest już jego żoną, że został dziadkiem i razem idą zobaczyć wnuka. Teresa po raz ostatni wchodzi do domu, zanim zostanie on zajęty przez nowych właścicieli. Manuel całuje ją i prosi, by za niego wyszła. Josué i Blanca zawiadamiają ojca Matíasa, że planują wyjechać do puszczy Lacandona, aby wspomóc tamtejszą ludność. Matías udziela im błogosławieństwa. Lucrecia pokazuje synka Rosario i mówi jej, że ma na imię César. Rosario bierze malca na ręce. Lucrecia zostawia ich sam na sam, by tymczasem przywitać się z Delfiną. Kiedy wraca do pokoju, ani malca ani Rosario już tam nie ma. Lucrecia i Delfina szukają obojga. Znajdują niemowlę w pokoju Césara z medalikiem zmarłego brata Lucrecii zawieszonym na szyi. Rosario udaje się nad rzekę, gdzie utopił się César. Idąc oddaje się wspomnieniom. Wykrzykuje jego imię i topi się w wodzie. Trzy lata później Lucrecia, Julián i mały César idą nad rzekę. Lucrecia wrzuca do wody róże i szczęśliwa obejmuje męża i syna.

KONIEC