RYDWANY OGNIA.CHARIOTS OF FIRE.1981.DVDRip-XViD.AC3 - LEKTOR PL.avi

Film o szczególnych walorach moralnych - 14 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" Tytuł oryginalny: On the Waterfront Gatunek: Dramat Produkcja: USA

Terry Malloy (Marlon Brando) pracuje dla szefa związku zawodowego dokerów (Lee J. Cobb). Związek kontroluje nowojorski port. Zarząd organizacji (działający jak mafia) decyduje kto dostanie pracę w dokach. Terry przyczynił się do śmierci niewinnego pracownika, który chciał zeznawać przed komisją prześwietlającą działalność związku dokerów. Dręczą go wyrzuty sumienia, ale nie chce stracić pracy. Jednak gdy zakochuje się w siostrze zamordowanego - Edie (Eva Marie Saint) i poznaje katolickiego księdza, ojca Barry'ego (Karl Malden) decyduje się na współpracę z wymiarem sprawiedliwości. Terry z życiowego outsidera i nieudacznika przemienia się w zdecydowanego na wszystko bojownika o prawdę i własną godność.

Film o szczególnych walorach moralnych - 13 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" Gatunek: Dramat Produkcja: Szwecja

Profesor Isak Borg jedzie ze Sztokholmu do Lundu, aby odebrać doktorat honoris causa. Podróż trwa tylko jeden dzień, podczas którego stary profesor wspomina swoje życie. Film rozpoczyna się snem profesora, który widzi swoje zwłoki, wiezione karawanem przez opustoszałe miasto. W podróży towarzyszy mu Marianne, jego synowa. Po drodze dosiadają się inni podróżni. Rolę profesora Bergman powierzył twórcy m.in. "Furmana śmierci" słynnemu reżyserowi Victorowi Sjöström. Tam, gdzie rosną poziomki (szw. Smultronstället) – dramat produkcji szwedzkiej z1957 nakręcony przez Ingmara Bergmana. W Polsce na duży ekran wszedł po raz pierwszy w roku 1960, ponownie dystrybuowany od 13 października 2006. W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Bergmana znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne. Watykańska lista 45 filmów – lista "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" opracowana w Watykanie w 1995 roku z okazji 100-lecia kina. Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu ogłosiła listę 45 filmów fabularnych zgrupowanych w trzech kategoriach: filmy o walorach religijnych, moralnych lub artystycznych. I tak oto: Filmy o szczególnych walorach moralnych Gandhi – reż. Richard Attenborough (1982) Nietolerancja – reż. David Wark Griffith (1916) Dekalog – reż. Krzysztof Kieślowski (1987) Do zobaczenia, chłopcy – reż. Louis Malle (1987) Dersu Uzała – reż. Akira Kurosawa (1975) Drzewo na saboty – reż. Ermanno Olmi (1978) Rzym, miasto otwarte – reż. Roberto Rossellini (1945) Tam, gdzie rosną poziomki – reż. Ingmar Bergman (1958) Siódma pieczęć – reż. Ingmar Bergman (1956) Rydwany ognia – reż. Hugh Hudson (1981) Złodzieje rowerów – reż. Vittorio De Sica (1949) To wspaniałe życie – reż. Frank Capra (1946) Lista Schindlera – reż. Steven Spielberg (1993) Na nabrzeżach – reż. Elia Kazan (1954) Harfa birmańska – reż. Kon Ichikawa (1956)

Film o szczególnych walorach moralnych - 11 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" Gatunek: Dramat Produkcja: Szwecja

Metaforyczna opowieść o rycerzu powracającym z wyprawy krzyżowej. Staje on w szachowym pojedynku ze Śmiercią, w którym stawką jest jego życie. Siódma pieczęć (szw. Det Sjunde inseglet) – szwedzki film fabularny z 1957 roku, nominowany do Złotej Palmy w Cannes w 1957 roku. Na tym samym festiwalu Ingmar Bergman otrzymał za Siódmą pieczęć nagrodę specjalną jury. Polska premiera miała miejsce w roku 1959. Film ponownie został wprowadzony do polskich kin 5 stycznia 2007. Siódma pieczęć jest przekrojowym obrazem w twórczości Bergmana, splatającym wątki z jego dramatów psychologicznych, zawiera również elementy komediowe. Dzieło to, zapisując się w kanonie światowego kina, ugruntowało pozycję Ingmara Bergmana wśród największych reżyserów kina autorskiego. W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Bergmana znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne.

Film o szczególnych walorach moralnych - 5 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" Tytuł oryginalny: Дерсу Узала - デルス·ウザーラ Gatunek: Dramat,Przygodowy Produkcja: Japonia, ZSRR

Nagrodzony jak najsłuszniej w 1976 roku Oscarem za film nieanglojęzyczny utwór Akiry Kurosawy do dziś wzbudza zachwyt swą mistrzowską prostotą i pozostaje jednym z najbardziej oryginalnych dokonań genialnego reżysera. Kurosawa po wymuszonej przerwie w pracy spowodowanej finansową klęską filmu „Dodes'ka-den” i próbie samobójczej udowodnił triumfalnie swą wyjątkową pozycję w światowym kinie. Twórca „Siedmiu samurajów” był od dawna zafascynowany rosyjską kulturą. Adaptacja wspomnieniowych powieści Władimira Arsienjewa olśniewa surowym plastycznym pięknem, ale nie ma w niej ani za grosz łatwej ekscytacji dziką naturą. Historia przyjaźni carskiego oficera, owego Arsienjewa (Jurij Sołomin), badacza ussuryjskiej tajgi z początku XX wieku i jego przewodnika, tytułowego Uzały (wielka rola Maksima Munzuka) została ukazana bez cienia łatwego sentymentu. Utwór Kurosawy niepostrzeżenie zamienia się w refleksję nad okrutnymi paradoksami cywilizacji. Do historii kina przeszła olśniewająca sekwencja na tafli zamarzniętego jeziora. Nie ma w „Dersu Uzale” ani krzty kaznodziejstwa, są piękno, prawda i wielki mądry smutek.

Film o szczególnych walorach moralnych - 1 miejsce na Watykańskiej liście "ważnych i wartościowych filmów fabularnych" Tytuł oryginalny: Gandhi Gatunek: Biograficzny, Dramat Produkcja: Indie, Wielka Brytania

Dzieje Mahatmy Gandhiego - przywódcy politycznego i duchowego Indii w walce o niepodległość, którego myśl etyczna wywarła wielki wpływ na cały cywilizowany świat - wydawały się bardzo ryzykownym tematem filmowym. Brytyjski aktor i reżyser zabiegał o możliwość zrealizowania tego obrazu przez 20 lat. Wielkie, dwuczęściowe dzieło, monumentalna, epicka opowieść o życiu człowieka, którego już za życia otaczał nimb świętości - stało się głośnym wydarzeniem artystycznym. Nie było jednak zamiarem twórców stawianie Gandhiego na piedestale. Kierowali się wskazówką Pendit Nehru: Nie trzeba czynić go świętym, jak to zrobiliśmy w Indiach. Był na to zbyt wielkim człowiekiem. Popisową kreację stworzył w tym filmie Ben Kingsley - syn indyjskiego lekarza i angielskiej modelki, wsławiony rolami szekspirowskimi, którego nagroda Oscara za tę rolę uczyniła gwiazdą pierwszej wielkości.