Chmielewska Joanna - _ 02 Autobiografia_ Pierwsza młodość.pdf

japonka393 / EBOOKI / Chmielewska Joanna / Chmielewska Joanna - _ 02 Autobiografia_ Pierwsza młodość.pdf

Download: Chmielewska Joanna - _ 02 Autobiografia_ Pierwsza młodość.pdf

Pobierz

0,79 MB

Prawdziwy ślub brałam dwunastego sierpnia, zanim to jednak nastąpiło, złożyłam wizytę rodzicom narzeczonego. Wedle przepisów prawnych, już męża. Z góry wiedziałam, że akceptowana nie będę, jedyną małżonką odpowiednią dla beniaminka mogła być księżniczka Małgorzata angielska, wszystko poniżej stanowiło mezalians, ale wola boska, wizytę należało złożyć i dać się poznać. Poszliśmy, mąż dziko zacięty, ja zdenerwowana. (...)

Wizyta miała charakter iście dziewiętnastowieczny i chwilami miałam wrażenie, że znajduję się na przedstawieniu. Prawie się nie odzywałam, sprzeczał się z matką mój mąż, a zakończenie było wielce dramatyczne.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

japonka393

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Chmielewska Joanna - Autobiografia 07 - Okropności.pdf

Kolejny tom Autobiografii Joanny Chmielewskiej nosi tytuł: Okropieństwa. Aktualne sprawy, dotykające pisarkę na co dzień, jej radości, problemy, pożegnania - w tym także to najważniejsze z Alicją

Chmielewska Joanna - Autobiografia 06 - Stare próchno.pdf

Nosem już mi powychodziły te wszystkie młodości i postanowiłam się zestarzeć. Niestety, siła wyższa, czyli tak zwane życie, nie uwzględniło mojej decyzji i uparcie dostarcza mi wrażeń, właściwych dla osoby młodej i pełnej wigoru. Część z tego próbuję wykorzystywać w książkach, ale całości nie daję rady, niechże się zatem ta orgia głupich przypadłości nie zmarnuje i znajdzie miejsce w upiornej autobiografii, która wcale nie spełniła swojego zadania. Jak napomknęłam na samym wstępie do pierwszego tomu, zaczęłam ją pisać po to, żeby uniknąć pytań, powtarzanych po tysiąc razy, i hurtem udzielić odpowiedzi na wszystko. No i rezultat jest... proszę bardzo, ktoś zgadnie, jaki...?

Chmielewska Joanna - 05 Autobiografia. Wtórna młodość.pdf

Może bym do dzisiejszego dnia tkwiła gdzieś tam nad Niceą, gdyby nie to, że napatoczył mi się w końcu jakiś samochód. Pobłogosławiłam automatyczne otwieranie okien. - Przepraszam, gdzie ja jestem?! - wrzasnęłam rozpaczliwie. - Ja chcę do Nicei, Promenade des Anglais! - Ciągle w dół! - odwrzasnęła mi na to osoba w samochodzie i w tym momencie rozjaśniło mi się wreszcie w umyśle. Dążyłam wszak nad samo morze. Gdzie ma się znajdować morze, do diabła, na dole czy w górze? Mogłam sama na to wpaść, że ku morzu jedzie się w dół. To się nazywa: zaćmienie umysłowe. Jadąc wyłącznie w dół, trafiłam, rzecz jasna, bezproblemowo. Po czym naraziło mi się Monte Carlo.

Chmielewska Joanna - 04 _ Autobiografia_ Trzecia młodość.pdf

(...) wstrząsającego blondyna ujrzałam w autobusie komunikacji miejskiej, pomyślałam na jego temat to, co napisałam i cześć. Reszta wyglądała zupełnie inaczej. (...) Tajemnice, rozmaitego autoramentu i dość ogłuszające, węszyłam w naszej cudownej rzeczywistości już od dłuższego czasu. Jakieś bagno zaczynało mi chlupotać pod nogami, ale polityka zawsze była obca mojej duszy i nie zamierzałam się w nią wdawać. Z drugiej jednakże strony mój stosunek do tajemnic stawał się coraz bardziej drapieżny i agresywny, chciałam je poznawać, wyjaśniać, dziko i namiętnie, chciałam rozumieć i wiedzieć na pewno. Własnych dedukcji i rozmaitych rozmyślań miałam po dziurki w nosie, żadnych przypuszczeń, spragniona byłam faktów i prawdy. I tu mi nagle blondyn ekstra gatunku daje do zrozumienia, ze on wszystko wie...!

Chmielewska Joanna - 03 Autobiografia_ Druga młodość.pdf

Zadzwoniłam do Eilego. Miał chwilę czasu, poleciałam na spotkanie, wziął utwór i przeczytał. Potem nastąpiła chwila, dla mnie rzędu wybuchu wulkanu. - Czy ty piszesz więcej? – spytał Eile, który już od czwartej strony zaczął mnie traktować jak jednostkę znajomą od urodzenia. - Pisałabym więcej – odparłam uczciwie i z ciężkim westchnieniem – gdybym miała na czym. Pisuję artykuły, ręcznie, potem pożyczam maszynę od mojej ciotki. Ręcznie pisze mi się za wolno, bazgroły są to, nie widzę tekstu. Maszynę muszę jej oddawać, ona też dużo pisze. Przez brak tej cholernej maszyny nie mogę pisać tyle, ile bym chciała. - W takim razie ja ci dam maszynę – powiedział Eile. Nie zrozumiałam, co ma na myśli. - Jak to? – spytałam – Co to znaczy? - Umarła moja ciotka. Została po niej maszyna, stara, ale jeszcze w niezłym stanie. Niepotrzebna mi, dam ci ją.

Chmielewska Joanna - 01 Autobiografia_ Dzieciństwo.pdf

Pani Joanna Chmielewska postanowiła napisać autobiografię, ale nie jest to zwykłe spisanie swojego życia, gdyż czyni to ona w sposób niesamowicie ciekawy i zabawny, jej historie życiowe i perypetie już od kołyski przypominają przygody, o których na co dzień czytujemy w gazetach lub w książkach, niektóre z nich są wręcz nieprawdopodobne

Chmielewska Joanna.jpg