Kapitan Fracasse [42](nPL)1961.rmvb

Louis de Funès (wym. [lwi də fy.nɛs]), właśc. Louis Germain David de Funès de Galarza (ur. 31 lipca 1914 w Courbevoie, zm. 27 stycznia 1983 w Nantes) – francuski aktor komediowy, scenarzysta i reżyser, pochodzenia hiszpańskiego. Zagrał w ponad 130 rolach filmowych oraz ponad 100 na deskach scenicznych.

Życie prywatne i poglądy
Przez większą część życia był tradycjonalistycznym katolikiem. Udzielał wsparcia arcybiskupowi Lefebvre oraz Bractwu Św. Piusa X, zwłaszcza po 1977, gdy grupa tradycjonalistycznych wiernych pod przewodnictwem ks. Ducaud-Bourgeta zajęła jeden z paryskich kościołów i aktor w dużym stopniu wziął na swoje utrzymanie tę wspólnotę. W wywiadzie telewizyjnym z 1981 aktor opowiadał m.in. o swojej religijności, a w testamencie zapisał trzecią część majątku wspomnianemu tradycjonalistycznemu katolickiemu bractwu.
Był także aktywnym rojalistą. Co roku 21 stycznia, w rocznicę zgilotynowania Ludwika XVI, brał udział w obchodach upamiętniających śmierć króla.
W życiu prywatnym różnił się znacznie od postaci granych przez siebie na ekranie. Był cichy, spokojny, dobrze czuł się w otoczeniu rodziny. W stosunku do prasy i dziennikarzy przejawiał daleko idącą tremę i zagubienie. Jego głównym menadżerem i rzecznikiem była żona, Jeanne.
Róża „Louis de Funès”
Wielką pasją aktora był ogród. Poświęcał mu wiele czasu, uczęszczał na specjalny kurs w Wersalu dotyczący podcinania krzewów. Wyhodował nawet odmianę róży o pomarańczowych płatkach, którą nazwano jego imieniem. Innym jego ulubionym zajęciem było wędkowanie. Posiadał również pokaźną piwniczkę win.
Żona aktora (ur. 1 lutego 1914, zm. 7 marca 2015) mieszkała w zamku Clermont. Starszy syn, Patrick, jest kawalerem, z zawodu radiologiem. Młodszy Olivier, w młodości występujący u boku ojca porzucił karierę aktorską. W 1973 zawarł małżeństwo, a w 1979 urodziła się jego córka, Julie, która stała się oczkiem w głowie swojego dziadka. Oprócz niej, w późniejszym czasie na świat przyszło także dwóch chłopców, bliźniaków. Olivier de Funès jest pilotem francuskich linii lotniczych Air France.

Filmografia:
Jako aktor.
1945: Kuszenie Barbizona (La tentation de Barbizon) – statysta, portier w Paradis
1946: Antoni i Antonina (Antoine et Antoinette) – statysta, gość weselny
1950: Lunatyk (Boniface somnambule) – Gino
1950: Bibi Fricotin – statysta, rybak
1950: Słodkie małżeństwo (Folie douce) – statysta
1951: Gracze (Les joueurs)
1951: Trucizna (La poison) – André
1951: Moja kobieta jest wspaniała (Ma femme est formidable) – turysta, narciarz
1951: Indyk (Le dindon) – zarządzający
1951: Czerwona róża (La rose rouge) – poeta
1951: Siedem grzechów głównych (Les sept péchés capitaux) – Martin Gaston
1952: Pan Leguignon, latarnik (Monsieur Leguignon lampiste) – mieszkaniec dzielnicy
1952: Ona jest moja (Elle et moi) – kelner w kawiarni
1953: Śmiech (Le rire)
1953: Dziwne życzenie pana Barda (L'Étrange désir de monsieur Bard) – Chanteau
1953: Mężczyźni myślą tylko o tym (Les hommes ne pensent qu’a ça) – Teloso Seleston, mąż
1954: Pięcioraczki lub znany także pt. Owca z pięcioma nogami (Le mouton à cinq pattes) – Piłat
1954: Ach! Te piękne kobietki (Ah! Les belles bacchantes!) – Michel Leboef
1954: Tata, mama, gosposia i ja (Papa, mamam, la bonne et moi) – pan Calomel, sąsiad
1954: Jego rybki (Poisson d’avril) – strażnik rybny
1954: Frou-Frou – major Cousinet-Duval
1954: Panna niewiniątko (Mam’zelle Nitouche) – Petrot
1954: Przy drzwiach zamkniętych (Huis clos) – pokojowiec
1955: Nędznicy (Les hussards) – pedel
1955: Napoléon – Laurent Passementier, żołnierz
1955: Tata, mama, moja żona i ja (Papa, mamam, ma femme et moi) – pan Calomel
1956: Czarny rynek w Paryżu (La traversée de Paris) – Jambier
1956: Pasek ojca (La Bande à papa) – Victor Eugène Merlerin
1957: Jak włos w zupie (Comme un cheveu sur la soupe) – Pierre Cousin, kompozytor
1957: Ani widu, ani słychu (Ni vu ni connu) – Blaireau, kłusownik
1958: Taxi, ruletka i corrida lub inny tytuł Hiszpańskie Wakacje (Taxi, roulotte et corrida) – Maurice Berger, szofer taksówki
1959: Cygański kompan (Mon pote le gitan) – Vedrines, wydawca
1959: Jak zdobyć miliard (Certains l’aiment froide) – Ange Galopin
1960: Zagmatwani (Les tortillards) – pan Durand
1960: Kapitan Fracasse (Le capitaine Fracasse) – Scapin
1961: Piękna Amerykanka (La Belle Americaine) – Viralot, główny księgowy
1961: Zbrodnia nie popłaca (Le crime ne paie pas) – barman
1961: Znikający trup (Dans l’eau qui fait des bulles) – Hernzer
1962: Dżentlemen z Epsom (Le gentleman d’Epsom) – Gaspard Ripeux
1962: Zemsta (La vendetta) – Amoretti
1962: Diabelskie sztuczki (Le diable et les dix commandements) – Antoine Vaillant
1962: Szczęściarze (Les veinards) – Antoine Beaurepaire (w noweli Wielka wygrana)
1962: Karambole lub inny tytuł Jak przyspieszyć swoją karierę (Caramboles) – Charolais
1962: Wybierzmy się do Deauville (Nous irons à Deauville) – Ludovic Lambersac
1963: Koko (Pouic-Pouic) – Leonard Monestier
1964: Napad na bank (Faites sauter la banque!) – Victor Garnier
1964: Wąchać kwiatki od spodu (Des pissenlits par la racine) – Jockey Jack
1964: Boss w spódnicy lub inny tytuł Mysz w spódnicy (Un drole de caid) – Marcel
1964: Fantomas – komisarz Juve
1964: Żandarm z Saint-Tropez (Le gendarme de St. Tropez) – Ludovic Cruchot
1965: Wielki pan (Les bons vivants) – Léon Haudepin
1965: Gamoń (Le corniaud) – Leopold Saroyan
1965: Żandarm w Nowym Jorku (Le gendarme a New York) – Ludovic Cruchot
1965: Fantomas powraca (Fantômas se déchaîne) – komisarz Juve
1966: Sławna restauracja (Le grand restaurant) – pan Septime
1966: Fantomas kontra Scotland Yard (Fantômas contre Scotland Yard) – komisarz Juve
1966: Wielka włóczęga (La grande vadrouille) – Stanislas Lefort
1967: Wielkie wakacje (Les grandes vacances) – Charles Bosquier
1967: Oskar (Oscar) – Bertrand Barnier
1967: Mały pływak lub inny tytuł Zwariowany weekend (Le petit baigneur) – Louis-Philippe Fourchaume
1968: Żandarm się żeni (Le gendarme se marie) – Ludovic Cruchot
1968: Człowiek z tatuażem lub inny tytuł Tatuaż (Le tatoué) – Felicien Mezeray
1969: Hibernatus – Hubert de Tartas
1970: Żandarm na emeryturze (Le gendarme en balade) – Ludovic Cruchot
1970: Człowiek orkiestra (L’homme orchestre) – Evan Evans
1971: Jo – Antoine Brisebard
1971: Zawieszeni na drzewie (Sur un arbre perché) – Henry Roubier
1971: Mania wielkości (Le folie des grandeurs) – Don Salluste
1973: Przygody rabina Jakuba (Les aventures de Rabbi Jacob) – Victor Pivert / Dzięcioł
1976: Skrzydełko czy nóżka (L’aile ou la cuisse) – Charles Duchemin
1978: Panowie, dbajcie o żony (La Zizanie) – Guillaume Daubray-Lacaze
1979: Żandarm i kosmici (Gendarme et les extra-terrestres) – Ludovic Cruchot
1980: Skąpiec (L’avare) – Harpagon
1981: Kapuśniaczek (La soupe aux choux) – Claude Ratinier, Glaude
1982: Żandarm i policjantki lub inny tytuł Żandarm i żandarmetki (Le gendarme et les gendarmettes) – Ludovic Cruchot