Szwedzi w Warszawie - 1991.avi

.

"Głos wewnętrzny mówił mu czego ma nie robić. Ale nie mówił, co ma robić." Ten głos należy do Cezarego Baryki, głównego bohatera powieści Stefana Żeromskiego i jej adaptacji filmowej Filipa Bajona pt. "Przedwiośnie". Cezary wkracza w dorosłe życie w momencie burzliwych wydarzeń politycznych: rewolucji w Baku i Moskwie, wojny polsko-bolszewickiej oraz pierwszych lat po odzyskaniu niepodległości. Targają nim sprzeczne uczucia - mimo że podoba mu się hasło rewolucjonistów "zabierz bogatym, a oddaj biednym", nie potrafi zaakceptować sposobów w jaki traktują oni ludzi. Przyjeżdża do Polski, gdzie zamiast "szklanych domów", o których mówił mu ojciec, widzi brud i nędzę. Ale mimo to, widzi radość ludzi przekraczających polską granicę. Cezary bierze udział w wojnie. Razem z żołnierzem, któremu uratował życie udaje się do Nawłoci. Spotyka tam wiele pięknych i intrygujących kobiet. Niestety, wszystko dąży do tragicznego końca - Baryka po powrocie do Warszawy w swoim "marszu na Belweder" ginie od przypadkowej kuli.Większość z Was na pewno czytała powieść albo i także widziała film, więc nie będę dokładnie opisywać ich treści. Ale warto może przedstawić parę ciekawostek o samej produkcji filmu. Muzykę do filmu napisał Michał Lorenc, zaś reżyserem i scenarzystą jest Filip Bajon. W głównych rolach obsadził gwiazdy polskiego kina, m.in.: Mateusza Damięckiego, Janusza Gajosa, Krystynę Jandę, Daniela Olbrychskiego oraz Urszulę Grabowską.W filmie brało udział 300 aktorów i ponad 5213 statystów. Na realizację filmu zużyto ponad 51,3 km taśmy, 3600 rekwizytów oraz 3370 kostiumów. Film powstał kosztem 5 mln dolarów i jest to trzecia po "Panu Tadeuszu" oraz "Ogniem i mieczem" superprodukcja polskiej kinematografii.