ja.le

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Janusz

widziany: 3.11.2024 21:00

4
39
578
1777

2910 plików
39,71 GB

Ostatnio pobierane pliki

Soczek Zygmunt - Poradnik Sadownika.pdf

Zapylacze ważni sąsiedzi ulotka.pdf

Zapylacze wspomogają wydajność gospodarstw.pdf

Jak przechowywać kokony murarki.pdf

Ekslibrisy Bartnictwo i pszczelarstwo w zbiorach Józef....pdf

Ochrona roślin bezpieczna dla pszczół.pdf

Produkty pszczele w pofilaktyce i lecznictwie.pdf

Vademecum Dzialkowicza.pdf

Skierkowski Jerzy - Uprawa Warzyw Pod Szklem I Folia.pdf

Orlowski Marian - Uprawa Warzyw W Gruncie.pdf

piwo

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

43 KB
20 paź 19 20:38

BelgijskiePiwa.jpg

http://www.alkohole.foody.pl/strony/1/i/116.php

zachomikowany

20 KB
20 paź 19 20:38

Woda
Każdy gatunek piwa warzony jest z innego rodzaju wody, której skład mineralny ma duży wpływ na przebieg procesu warzenia piwa i na jego ostateczny smak (związki mineralne są nośnikami substancji smakowych).
Słód
Jest najważniejszym surowcem potrzebnym do produkcji piwa. Słód otrzymuje się z jęczmienia browarnego, który moczy się w wodzie inicjując kiełkowanie, a następnie suszy. Celem tego działania jest uaktywnienie enzymów koniecznych do rozkładu skrobi i białek podczas zacierania. Największe znaczenie ma rodzaj i ilość zastosowanego słodu na jednostkę wody. Ma to wpływ na kolor, smak i gęstość piwa. W wyniku działania zawartych w słodzie enzymów, skrobia przekształca się w cukry.
Chmiel
Zapewnia charakterystyczną gorycz piwa i wpływa na jego przyjemny aromat. Chmiel (łac. Humulus lupus L.) jest rozdzielnopłciową byliną należącą do rodziny Cannabis rzędu Urticales, do którego należy także konopia indyjska i pokrzywa. W browarnictwie przemysłowym stosuje się kwiatostany żeńskie, ponieważ tylko one zawierają gorzkie żywice (nadające piwu goryczkę) oraz olejki chmielowe (substancje eteryczne). W browarnictwie coraz rzadziej stosuje się suszone szyszki chmielowe, zamiast nich stosując preparaty, skoncentrowane lub nieskoncentrowane proszkami, granulatami lub ekstraktami chmielowymi (otrzymywanymi przy użyciu alkoholu etylowego lub CO2 ).
Rozróżnia się dwa rodzaje chmielu: chmiel goryczkowy oraz chmiel aromatyczny. Klasyfikacja opiera się na zawartości i proporcjach między żywicami nadającymi piwu goryczkę (kwasy alfa i beta) oraz olejkami eterycznymi nadającymi piwu aromat. Głównymi obszarami produkcji chmielu goryczkowego są: Stany Zjednoczone, Niemcy, Australia i Chiny, a chmielu aromatycznego: Niemcy, Czechy, USA, Ukraina i Polska.
Drożdże
Podczas fermentacji są odpowiedzialne za przekształcenie cukrów w alkohol i dwutlenek węgla. O rodzaju drożdży wykorzystanych w produkcji piwa decyduje sposób jego fermentacji (inne drożdże stosowane są dla piw górnej i dolnej fermentacji). Dzięki dwutlenkowi węgla, powstałemu w wyniku działania drożdży, piwo przyjemnie łaskocze podniebienie, a na jego powierzchni powstaje piana.
Choć w Polsce do produkcji piwa stosuje się wyłącznie drożdże, w wielu krajach (m in. w Niemczech i Belgii), do wytwarzania piwa wykorzystuje się również bakterie (gł. bakterie mlekowe). O ile celem zastosowania drożdży jest powstanie alkoholu, substancji aromatycznych oraz obniżenie pH brzeczki, to dodanie bakterii powoduje obniżenie kwasowości piwa, a także pośrednio wpływa na jego smak i zapach.
W oparciu o różnice morfologiczne, fizjologiczne i technologiczne, drożdże piwowarskie dzieli się na dwie grupy:
- drożdże fermentacji górnej (Ale).
- drożdże fermentacji dolnej (Lager).
Wszystkie drożdże piwowarskie należą do gatunku Saccharomyces cerevisiae, przy czym do drożdży fermentacji dolnej zaliczamy Saccharomyces cerevisiae spp. uvarum var. carslbergensis, a do drożdży fermentacji górnej Saccharomyces cerevisiae var. cerevisiae. Drożdże fermentacji dolnej są genetycznie dość jednolite, natomiast drożdże fermentacji górnej są bardziej zróżnicowane.

zachomikowany

40 KB
20 paź 19 20:38

PiwoZdrowie.jpg

Hipokrates, twórca podwalin współczesnej medycyny, gorliwie zalecał stosowanie piwa jako środka leczniczego. Pisał: „Gdy chorzy odczuwają silne pragnienie, powinni pić sok jęczmienny”. Tysiąc lat później wtórował mu profesor szkoły lekarskiej z Salerno, Jan z Mediolanu, według którego: „Piwo zagęszcza limfę, daje siły, daje jędrność, krwistość, prowokuje urynę, koi bóle brzucha, zaokrągla i odświeża z lekka…”. W średniowiecznej Europie piwo stanowiło panaceum na wiele groźnych chorób. Warzyli je w końcu mnisi, którzy używali wyłącznie naturalnych surowców, bogatych w proteiny, sole mineralne i witaminy. W następnych stuleciach piwo chroniło mieszkańców miast przed epidemiami cholery, duru brzusznego i tyfusu. W XX wieku wielu naukowców, takich jak: Bellin du Coteau-Vincent z Francji, Bergman i Georgi z Niemiec, Sepelli, Liguerri i Rossi z Włoch oraz Hilary Borchard z Polski, uznało piwo za napój o dużej wartości zdrowotnej…
Zawartość
-woda (do 90%)
-alkohol (ok. 2/3 wartości kalorycznej piwa)
-cukry (glukoza, fruktoza i sacharoza);
-białka i aminokwasy (metionina, lizyna, walina, fenyloanilina)
-składniki mineralne: żelazo, fosfor, wapń, potas i magnez;
-witaminy: B, E, A, C, PP;
-proteiny;
Charakterystyka
-wartość kaloryczna piwa uzależniona jest od zawartości alkoholu i cukrów w piwie. Kalorie pochodzące z alkoholu są magazynowane w postaci tkanki tłuszczowej;
-1 litr piwa pokrywa dzienne zapotrzebowanie na metioninę i lizynę w 27%, walinę w 29%, zaś fenyloanilinę w 46%;
-piwo zawiera witaminę B (ułatwiające procesy trawienne i regulujące przemianę materii), witaminę E i A (chroniące przed zawałem) oraz witaminę PP (chroniącą przed gruźlicą);
-w jednym piwie znajduje się tyle protein, ile w jednej szklane soku grejpfrutowego;
-piwo bogate jest w składniki mineralne: żelazo (zabezpiecza przed anemią), fosfor i wapń (potrzebne do wzrostu zębów i kości) oraz potas i magnez (wspomagające metabolizm);
-żywice pochodzące z szyszek chmielu mają właściwości bakteriobójcze. -Ponadto w szyszkach chmielu zawarta jest lupulina i humulina- substancje, które mają właściwości zapobiegające nowotworom, łagodzą dolegliwości przy bolesnych podrażnieniach pęcherza oraz działają jako środek uspokajający oraz pobudzający apetyt;
-substancje goryczkowe oraz kwas węglowy pobudzają pracę żołądka;
Właściwości medyczne
-piwo stymuluje funkcje żołądka, ułatwiając procesy trawienne;
-stymuluje pracę wątroby i zapobiega marskości;
-poprawia apetyt;
-dostarcza cennych kalorii;
-orzeźwia i odświeża;
-ma właściwości pobudzające i uspokajające;
-pomaga w zaburzeniach gastrycznych;
-zapobiega gruźlicy;
-korzystnie wpływa na pracę nerek;
-rekompensuje utratę wody i soli mineralnych po dużym wysiłku;
-łagodzi nerwobóle;
Przeciwwskazania
-piwa nie powinny pić osoby chore na cukrzycę, owrzodzenie żołądka, dwunastnicy oraz zapalenie trzustki; kobiety w ciąży;

zachomikowany

38 KB
20 paź 19 20:38

PiwaNaLato.jpg

zachomikowany

44 KB
20 paź 19 20:38

NiemieckiePiwa.jpg

http://www.alkohole.foody.pl/strony/1/i/983.php

zachomikowany

38 KB
20 paź 19 20:38

JakPodawacPiwo.jpg

Temperatura
Choć na etykietkach piwa najczęściej znajdują się zamieszczone przez producentów optymalne temperatury jego spożycia, to należy pamiętać, że najlepsza temperatura, to taka, która najbardziej odpowiada naszym upodobaniom. Dlatego warto zdać sobie sprawę z kilku podstawowych faktów: a) im piwo chłodniejsze, tym mniej wyczuwalny jest jego smak i tym silniejsze są jego właściwości orzeźwiające i pobudzające b) im piwo cieplejsze, tym pełniejszy jego smak i tym większa zawartość składników gazowych w piwie. Ogólnie przyjmuje się, że piwo do degustacji powinno być podawane w temperaturze 6°C - 8°C, natomiast piwo, które najlepiej gasi pragnienie, w temperaturze 3°C. Piwo należy przechowywać w ciemnych i suchych pomieszczeniach.
Szklanka
Od kształtu szklanki lub kufla, w którym podawane jest piwo, zależy intensywność jego aromatu (dlatego niemal każdy belgijski browar posiada szklanki o designie, który w pełni wydobywa walory smakowe i barwę danego piwa). Warto pamiętać, że wysoce niewskazane jest podawanie piwa w naczyniach innych niż ze szkła. Wybrana szklanka (lub kufel) powinna być precyzyjnie wysuszona po umyciu (środki czyszczące mogą mieć wpływ na smak piwa), a jej temperatura, nie powinna być wyższa od temperatury samego piwa.
Nalewanie
Nalewanie piwa do szklanki to ważna umiejętność, która przydaje się nie tylko barmanowi. Piwo nalewa się do zawsze przechylonej szklanki: w trakcie nalewania szklankę należy stopniowo prostować do pozycji pionowej, w celu uzyskania odpowiednio grubej piany; gdy butelka jest całkowicie opróżniona, piana powinna wystawać poza brzeg szklanki. Nadmiar piany należy usunąć za pomocą czystego noża. Podczas serwowania piwa do celów degustacyjnych należy stosować technikę podobną do opisanej powyżej, za wyjątkiem piany: piwo nalewa się do szklanki do momentu, w którym piana sięgnie krawędzi i utworzy niewielką czapę. Zaleca się pozostawienie na dnie butelki około 1 cm płynu, który zawiera osad drożdżowy. Należy pamiętać, że piwo nie musi koniecznie utworzyć trwałego kołnierza z piany, ponieważ w przypadku piw o większej zawartości alkoholu, piana szybko znika. Zdarza się również, że piana wydostaje się bezpośrednio z butelki po jej otwarciu. Nie jest to zły objaw – piwo będzie mimo to dobrze smakować.

zachomikowany

36 KB
20 paź 19 20:38

GatunkiPiwa.jpg

Piwa górnej fermentacji
Piwa dolnej fermentacji
Piwa spontanicznej fermentacji

http://www.alkohole.foody.pl/strony/1/i/110.php

zachomikowany

45 KB
20 paź 19 20:38

DegustacjaPiwa.jpg

Oczywiście nie każde piwo nadaje się do degustacji i nie każda chwila - szczególnie po wypiciu paru kufli - sprzyja tej czasochłonnej, ale jakże przyjemnej czynności. Musimy mieć w każdym razie zapewniony spokój, dobre światło i - co najważniejsze - dobre piwo i wysoką, czystą szklankę. Oto trzy podstawowe etapy degustacji:
Wygląd
Pierwszą rzeczą, która rzuca nam się w oczy, gdy oglądamy piwo, jest jego barwa. Choć ilość potencjalnych kolorów, barw i odcieni piw jest tak naprawdę nieskończona, to możemy podporządkować je trzem ogólnym typom. Do najliczniejszej grupy należą piwa o barwie bursztynowej. Wśród nich możemy wyróżnić piwa o odcieniu jasnobrunatnym, różowawym, płowym, rudobrązowym i w kolorze ochry. Do drugiej grupy piw należą piwa ciemne, których kolor może być całkowicie czarny (jak w przypadku mocnych piw brytyjskich, czy też irlandzkiego Guinnessa), lub hebanowy, brunatny, rudy, miedziany i czerwony. Do trzeciej grupy piw zalicza się piwa białe, produkowane z pszenicy i niefiltrowane. Piwa te mają zawsze mętny i nieprzezroczysty kolor.
Zapach
Po ocenie barwy piwa, jeszcze przed przystąpieniem do oceny jego smaku, piwo zbliża się do ust, i delikatnie sprawdza jego zapach. Rozróżnia się trzy podstawowe grupy zapachowe, które związane są ze słodem, chmielem i owocami. Degustacja zapachu piwa, pozwala na wyszczególnienie każdej grupy zapachowej i na stwierdzeniu, w jakich występują proporcjach. Wytrawni degustatorzy piwa potrafią ponadto wyróżnić wiele innych zapachów m.in. kawy, pieczonego chleba, herbaty, kwiatów, przypraw, a nawet pieczeni.
Smak
Ostatnim etapem degustacji jest ocena smaku piwa. Wyróżnia się cztery podstawowe smaki: słodki, kwaśny, słony i gorzki. Najbardziej charakterystyczna jest oczywiście goryczka, która może być bardzo intensywna lub ledwie wyczuwalna. Goryczka najlepiej gasi pragnienie, chociaż bywa najmniej atrakcyjna dla naszego podniebienia. Słód dodaje piwu treści, zaokrągla i łagodzi jego smak.

zachomikowany

48 KB
20 paź 19 20:38

CoDoPiwa.jpg

Zadziwiająca różnorodność gatunków piw: od lekkich lagerów po treściwe stouty, daje nam wprost nieskończone możliwości ich łączenia z najróżniejszymi potrawami. Zwykle zaczynamy od dania, a dopiero potem zastanawiamy się, z jakim podać je trunkiem. My proponujemy rozwiązanie odwrotne: wybrać piwo, a dopiero później tak dobrać podawane z nim danie, by uwypukliło ono jego smak lub nadało mu zupełnie nowy charakter.
Słodkie ze słodkim, wytrawne z wytrawnym
To zasada, której warto się trzymać. Słodkie piwa, jak Kriek, czyli wiśniowy Lambic, zestawiajmy raczej ze słodkimi daniami, a te o bardziej uwypuklonej chmielowej goryczy lepiej się sprawdzą z daniami wytrawnymi. Uważajmy przy tym, by słodycz (lub gorycz) naszego piwa nie zagłuszyła charakteru dania. Od tej zasady, jak każdej innej, są oczywiście odstępstwa – przykładem jest rewelacyjne połączenie słodkiej czekolady z gorzkimi, mocno chmielowymi piwami.
Na trzy sposoby
Dobierając danie do danego piwa, powinniśmy się zastanowić przede wszystkim, jaki chcemy osiągnąć efekt. Czy piwo ma stonować smak potrawy, komplementować go czy z nim kontrastować. Przykładem pierwszego podejścia (tonowania) jest wygładzenie smaku bardzo tłustej lub treściwej potrawy przez podanie jej z lekkim, chmielowym piwem typu pilsner.
Smak piwa typu stout, które samo w sobie ma czekoladową nutę, możemy komplementować deserową czekoladą. Jeśli chcemy pobawić się w kontrastowanie, podajmy na przykład jasne piwo typu ale z treściwymi, aromatycznymi daniami z grilla.
Eksperymentować, i jeszcze raz eksperymentować
Kiedy poznamy już wszystkie zasady, najlepszą rzeczą, jak możemy zrobić, jest… o nich zapomnieć. Nawet dla największych profesjonalistów próbowanie kulinarnych związków piwa nie jest ścisłą nauką, i nawet oni często po prostu kierują się intuicją lub… przypadkiem. Tak więc nie bójmy się eksperymentów. Niekiedy połączenie słodkiej potrawy z wytrawnym piwem – lub na odwrót – może nad dostarczyć nieoczekiwanych kulinarnych doznań.
Doskonałe pary
Są oczywiście połączenia już wypróbowane. I tak do ciemnych, kremowych w konsystencji piw (porter, stout) świetnie będą pasować treściwe dania, jak pieczone, grillowane czy duszone mięsa. Doskonale sprawdzą się również ostrygi czy pikantne sery z nitkami błękitnej pleśni, jak gorgonzola, roquefort czy stilton.
Wyjątkowo dobrze do kulinarnych eksperymentów nadają się piwa typu lager, jak i także wszelkiego rodzaju pilsnery. Te lekkie piwa możemy łączyć z naprawdę wieloma potrawami. Doskonale na przykład stonują charakter tłustych ryb i grillowanych mięs, świetnie nadadzą się również do dań jajecznych.
Wszelkie zaś piwa owocowe i piwa typu lambic idealnie idą w parze z lekkimi, owocowymi deserami i sufletami. Wiele osób uważa także, że nie ma lepszego połączenia niż lambic i gorzka lub deserowa czekolada. Jednak jeśli damy się powieść kulinarnej fantazji, możemy też podać owocowe piwo z pieczoną kaczką – da nam to niepowtarzalne połączenie smaków i aromatów.

zachomikowany

135 KB
20 paź 19 20:38

perla.jpg

zachomikowany

76 KB
20 paź 19 20:38

mediumloo154544e27a7c83d88700507(1).jpg

zachomikowany

16 KB
20 paź 19 20:38

mediuml5346s524c31d0f4b8f7593190(1).jpg

zachomikowany

20 KB
20 paź 19 20:38

mediumk9b8gv554903789f2faee08948(1).jpg

zachomikowany

50 KB
20 paź 19 20:38

animation1piwoss0(2).gif

zachomikowany

24 KB
20 paź 19 20:38

chlopak_6(1).jpg

zachomikowany

36 KB
20 paź 19 20:38

1890086(2).jpg

zachomikowany

36 KB
20 paź 19 20:38

1890086(1).jpg

zachomikowany

30 KB
20 paź 19 20:38

2x1_srodek_piwko.jpg

zachomikowany

125 KB
20 paź 19 20:38

piwo.jpg

zachomikowany

38 KB
20 paź 19 20:38

PiwaNaLato.jpg

zachomikowany

76 KB
20 paź 19 20:38

mediumloo154544e27a7c83d88700507.jpg

zachomikowany

16 KB
20 paź 19 20:38

mediuml5346s524c31d0f4b8f7593190.jpg

zachomikowany

36 KB
20 paź 19 20:38

1890086.jpg

zachomikowany

141 KB
20 paź 19 20:38

BACA33 (70).jpg

zachomikowany

24 KB
20 paź 19 20:38

chlopak_6.jpg

zachomikowany

20 KB
20 paź 19 20:38

mediumk9b8gv554903789f2faee08948.jpg

zachomikowany

22 KB
20 paź 19 20:38

paix-dieu.jpg

zachomikowany

63 KB
20 paź 19 20:38

foto_piwo_kontra_zdrowie.jpg

zachomikowany

Pobierz folder
Zachomikuj folder

30 plików
1,36 MB

bezpośredni link do folderu

Chomikowe rozmowy

tacjanna napisano 17.01.2010 11:47

Najwspanialszym sposobem, w jaki jeden boski człowiek może pomóc drugiemu jest bycie autentycznym w ekspresji własnego życia. Zbyt często człowiek robi wszystko by dopasować się do otoczenia i postępować jak inni nie chcąc występować przeciwko ze strachu przed represjami, osądem lub nawet potępieniem Kiedy podążasz za swoimi pragnieniami, w pierwszym rzędzie, pozwalasz innym zobaczyć, że jest w życiu coś bardziej wartościowego niż to, co znajduje się tylko na powierzchni. Kiedy pozwalasz sobie żyć swoimi pragnieniami mówisz innym, nie tylko, że jest możliwe kierować się takimi wartościami, ale również, że zezwalasz sobie na ich istnienie a będąc w zgodzie z samym sobą, realizujesz wspaniałe życie! pozdrawiam serdecznie