Mein Kampf

"Mein Kampf - Anatomia hitlerowskiej zbrodni" to dwuczęściowe wydawnictwo, na które składają się dwa doskonałe filmy dokumentalne z lat sześćdziesiątych - "Mein Kampf: prawda o swastyce" oraz "Mein Kampf - werdykt".

Pierwszy z filmów przenosi nas do II Rzeszy Niemieckiej i ukazuje dopiero początki rodzenia się ideologii faszystowskiej. Dokument przybliża sylwetkę Adolfa Hitlera, a także próbuje odpowiedzieć na pytanie w jaki sposób temu człowiekowi udało się zarazić swoimi chorymi pomysłami praktycznie cały naród. Kolejne sceny to ukazanie najbardziej znanych, ważnych i tragicznych w skutkach wydarzeń - napisanie "Mein Kampf" przez Hitlera, zostanie kanclerzem, nasilanie się propagandy antyżydowskiej, podpisanie paktu Ribentrop-Mołotow, obojętność mocarstw zachodnich na coraz śmielsze poczynania Hitlera, zajęcie Czechosłowacji, kompromitacja Wielkiej Brytanii w Monachium (jak to powiedział Churchil "Wielka Brytania mogła wtedy wybierać między hańbą lub wojną. Wybrała hańbę, więc otrzymała wojnę"). Później w telegraficznym skrócie zapoznajemy się z całą historią II wojny światowej - od początkowych sukcesów armii niemieckiej, przez klęskę pod Stalingradem, aż po zdobycie Berlina przez Armię Czerwoną.

"Mein Kamp: prawda o swastyce" poprzez archiwalne zdjęcia poraża swoją autentycznością i okrucieństwem z jakim działali faszyści. Największe wrażenie robią oczywiście zdjęcia przedstawiające bądź to sytuację w getcie warszawskim, bądź już bezpośrednio w obozach koncentracyjnych. Potwornie ujmujące i makabrycznie chwytające za serce są słowa lektora mówiącego o tym, że hitlerowcy zamordowali w Polsce w obozach koncentracyjnych około 9 milionów ludzi, w tym aż 85% wszystkich polskich żydów. Aby podkreślić tragizm tych słów całość ilustrowana jest mocnymi, okrutnymi zdjęciami z Auschwitz. Wynaturzenie faszystowskich zbrodniarzy ukazane zostało tutaj poprzez ich wypowiedzi. Himler bowiem żałował tylko jednego - że krematoria nie są w stanie spalać dziennie więcej niż dwa tysiące osób. Przerażające, że do czegoś takiego byli zdolni ludzie. Doskonały dokument, kończący się rozpaczliwym wezwaniem twórców - "Nigdy więcej!".

Drugi z umieszczonych w wydawnictwie dokumentów poświęcony jest okresowi rozliczeń ze zbrodniarzami hitlerowskimi. Warto przypomnieć na wstępie, że dla sprawności przebiegu procesu w Norymberdze ogromne znaczenie miała tak zwana formuła Radbrucha, która powstała w oparciu o krytykę przedwojennego pozytywizmu prawniczego w myśl którego nie można byłoby uznawać za przestępstwo czegoś, co nie zostało unormowane prawnie. Dzięki zastosowaniu tej formuły przepisy prawa stanowionego, które są rażąco sprzeczne z zasadami sprawiedliwości, prawa naturalnego powinny zostać uznane za niebyłe. Wykorzystując tę formułę międzynarodowi oskarżyciele przedstawili nazistom zarzuty między innymi o zbrodnie przeciwko pokojowi, przeciwko ludzkości, a także o naruszenie licznych międzynarodowych konwencji, których III Rzesza była sygnatariuszem.


Dokument ma interesującą kompozycję opartą na formie procesu karnego. Film otwiera wystąpienie amerykańskiego oskarżyciela, który przedstawia osoby zasiadające na ławie oskarżonych, a potem zabiera nas w makabryczną podróż po zbrodniach jakich dopuścili się ci ludzie. Prezentowane autentyczne, archiwalne zdjęcia robią piorunujące wrażenie i siłą swojego okrucieństwa po prostu wciskają nas w fotel. Trafiamy między innymi do obozów jenieckich, w których Niemcy głodzili przetrzymywanych tam żołnierzy, widzimy też indoktrynowanych w myśl chorego faszyzmu niemieckie dzieciaki. Jednak najstraszniejsze obrazy malują się nam przed oczami, gdy oglądamy sceny z obozów koncentracyjnych, w których dokonano niewybaczalnego gwałtu na człowieczeństwie, gdzie z ludzi zrobiono przedmioty codziennego użytku. Tę sadystyczną, poruszającą i tragiczną historię dopełniają pojawiające się co chwila ujęcia zbrodniarzy zasiadających na ławie oskarżonych. Uderza nas ich spokój, opanowanie, brak jakichkolwiek wyrzutów sumienia, wręcz lekkie znudzenie tym całym procesem. Coś strasznego - jak bardzo człowiek może wyprzeć się ludzkich uczuć. Film kończy się werdyktem, w którym zbrodniarzy spotyka zasłużona kara, a my pozostajemy z niesmakiem, że to przecież ludzie ludziom wyrządzili taki los. Dodatkowo jakby odczytujący nasze myśli lektor już na sam koniec dodaje, że był to ogromny cios dla naszej cywilizacji i że teraz od nas wszystkich zależy to, czy coś podobnego już nigdy się nie wydarzy. W końcu przecież wystarczyła ludzka bierność, by Hitler mógł przejąć władzę. Prawie w demokratyczny sposób.

Mein Kampf - Werdykt	Mein Kampf-Anatomia hitlerowskiej zbrodni	Mein Kampf-Prawda o swastyce

Nie ma plików w tym folderze