2023-07-07_Bóg mi świadkiem, że jako młody człowiek bawiąc się w politykę, nie chciałem zguby Polski_(2).jpg

incognito2019 / Nysa / Ludzie tworzący historię Nysy / Rabsztyn Tadeusz / 2023-07-07_Bóg mi świadkiem, że jako młody człowiek bawiąc się w politykę, nie chciałem zguby Polski_(2).jpg

Download: 2023-07-07_Bóg mi świadkiem, że jako młody człowiek bawiąc się w politykę, nie chciałem zguby Polski_(2).jpg

Pobierz

152 KB

(960px x 355px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

incognito2019

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

2021-09-22_DZIEN.DOBRY.jpg

2021-10-04_ugod to szczuka rozmawiania.jpg

2021-11-30_„Wiele upłynęło lat…” & Autor - Dariusz Łas....mp4

2021-11-30_Wiele upłynęło lat Autor - Dariusz Łaska 30-11-2021.mp4

oglądaj online

2021-11-31_„Wiele upłynęło lat…” & Współautorzy - Dari....mp4

2021-11-31_Wiele upłynęło lat Współautorzy - Dariusz Łaska i Janina Materla 30-11-2021.mp4

oglądaj online

Belavino, wieś w okręgu miejskim Orekhovo-Zuevsky w o....jpg

Rabsztyn Tadeusz - Belavino, wieś w okręgu miejskim Orekhovo-Zuevsky w obwodzie moskiewskim.jpg

2022-06-26_-uroda-przewiń-puste-pióro-i-papier-pióro-k....jpg

Rabsztyn Tadeusz - 2022-06-26_-uroda-przewiń-puste-pióro-i-papier-pió...ądzone-kronikarz-ustawić-ilustracji-wektorowych 4.jpg

2022-06-30_hymn polski i godnosc Polakow reguluje praw....jpg

Rabsztyn Tadeusz - 2022-06-30_hymn polski i godnosc Polakow reguluje prawo okupanta_hf.jpg

2022-07-15_ŻYCIE PRZEWYŻSZAJĄCE MOJĄ WYOBRAŹNIE I ROZS....jpg

Rabsztyn Tadeusz - 2022-07-15_ŻYCIE PRZEWYŻSZAJĄCE MOJĄ WYOBRAŹNIE I ROZSĄDEK_hf.jpg

ŻYCIE PRZEWYŻSZAJĄCE MOJĄ WYOBRAŹNIE I ROZSĄDEK… NIE ...

ŻYCIE PRZEWYŻSZAJĄCE MOJĄ WYOBRAŹNIE I ROZSĄDEK… NIE POTRAFIĘ OGARNĄĆ I ZROZUMIEĆ SWOICH EMOCJI. Ostatnio spotkałem pewną osobę, która mnie nazywała, trollem, ruską onucą, ruskim agentem, itd. Ja nie potrafiłem tej osobie powiedzieć, kim jestem i co na mnie wypisywała. Z jednej strony jakbym współczuł jej za to co ją spotkało, ale zaś z drugiej strony (choć jest to przykre) nie było mi żal tej osoby i jej rodziny. Osoba ta wywyższała się, kim to nie jest, żyjąc na kredyt, garściami korzystała z tego co jej oferowano, niezłą furą szpanowała. Obecnie nie mają nic. Przykre to, bo nawet nie mają za co kupić chleba. Dobrze, że mają rodziców, którzy im coś tam w granicach swoich możliwości pomogą, aby mogli zjeść choćby tę suchą kromkę chleba. Czy warto się wywyższać i za pomocą jakiś srebrników czy kredytów szpanować, innych mając za nic?

2022-08-31_przyjazn.to.nie.przestepstwo.to.dar(2).jpg

2022-09-05_zarzut kłamstwa o legendzie Lachu, Czechu, ....jpg

Rabsztyn Tadeusz - 2022-09-05_zarzut kłamstwa o legendzie Lachu, Czechu, Rusie.jpg

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie. Dawno, dawno temu ż ...

Legenda o Lechu, Czechu i Rusie. Dawno, dawno temu żyło trzech braci: Lech, Czech i Rus. Żyło im się dobrze i zgodnie, a z racji swej mądrości przewodzili poszczególnym rodom. Lecz nadszedł czas, kiedy ziemia nie mogła już wyżywić ich ludzi, w lasach zaczęło brakować zwierzyny, a w rzekach ryb. Zebrali się bracia na naradę. Usiedli w cieniu rozłożystych drzew i zaczęli zastanawiać się nad tym, co mają począć dalej. Pierwszy przemówił najstarszy, pochmurny Rus: - Bracia! Tak dalej być nie może. Nasze ziemie są już tak zaludnione, że głód może zajrzeć nam w oczy. - Masz rację - przytaknął mu średni brat, Czech - ale cóż mamy robić? - Powinniśmy poszukać nowych siedzib dla naszych plemion - odezwał się milczący do tej pory najmłodszy z braci, Lech. - Dobrze radzisz! Wyruszymy, by znaleźć nowe ziemie dla naszych ludzi - powiedzieli zgodnie Czech i Rus. Jak postanowili, tak uczynili. Zwołali swoich ludzi, aby powiadomić ich o decyzji. Zapakowali wozy i ruszyli w drogę. Na czele podążały straże i hufce zbrojnych, za nimi jechali trzej bracia i starszyzna plemienna. W środku pochodu - na wozach lub wierzchem - jechali starcy, kobiety i dzieci. Potem pędzono stada bydła, a ogromną kolumnę zamykali wojownicy, strzegący bezpieczeństwa i pilnujący porządku. Niełatwa to była droga. Ale szli nieustraszenie przez gęste puszcze, przechodzili przez rzeki, mijali górzyste krainy. Tylko czasem natrafiali na osady ludzkie. Mimo zmęczenia, uparcie szli przed siebie. Nadszedł dzień rozstania. Jako pierwszy pożegnał się z braćmi Rus, który wybrał krainę rozległych równin, poprzecinanych siecią szerokich rzek. - Żegnajcie, bracia, i pamiętajcie o mnie! Życzę wam szczęścia - rzekł, zebrał swój lud i skierował się z nim na wschód. Pozostali powędrowali dalej. Niebawem odłączył się od pochodu Czech. Podążył ze swym plemieniem na południe i tam na ziemi urodzajnej, założył swoje państwo. Najmłodszy z braci, Lech, wytrwale podążał naprzód. Wędrówka zbliżała się jednak do końca. Pewnego dnia orszak zatrzymał się, bo ludzie byli zmęczeni i chcieli odpocząć. Podczas gdy mężczyźni rozbijali obozowisko, a kobiety zajęły się przygotowaniem posiłku, Lech bacznie rozglądał się wokół. Gęste lasy pełne były zwierzyny, czyste rzeki obfitowały w ryby, a przejrzyste jeziora zachęcały, by zamieszkać nad ich brzegami. Nagle Lech usłyszał jakiś szum i ogromny cień przesunął się nad polaną. Zaciekawieni ludzie podnieśli głowy. Ujrzeli orła, który powoli opadał na gniazdo, znajdujące się w koronie wielkiego dębu. Na tle czerwonego, przedwieczornego nieba sylwetka ptaka odcinała się ostrą bielą. - To znak od bogów! - krzyknęli zgodnym chórem ludzie. - To dobra wróżba - rzekł uśmiechnięty Lech. - Tutaj się osiedlimy, a ten wspaniały ptak będzie nas ochraniał. Tak też się stało. Na polanie zbudowano gród, a na pamiątkę orlego gniazda nazwano go Gnieznem. Orzeł biały na czerwonym tle stał się herbem państwa polskiego, które bierze swój początek od Lecha.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin