2017-09-28-DSC02594.jpg
incognito2019 / Nysa / Aleje, ronda, place, ulice oraz parki / zabytki… / Zespół Dworu Biskupiego w Nysie – ul. Lompy / 2017-09-28-DSC02594.jpg
Download: 2017-09-28-DSC02594.jpg
Pobierz4,43 MB
(3884px x 1944px)
Prawdopodobnie autorką tej fontanny jest Joanna Helena Domaszewska ps. Hanka, Aśka (ur. 6 lipca 1925 w Lesku) pseudonim Hanka, Jaśka – oficer AK, łączniczka, kurierka NIE, po wojnie artystka, rzeźbiarka.
Wychowywała się pod Lwowem we wsi Stare Sioło. W szkole należała do drużyny Orląt Lwowskich, W 1939 organizowała wraz z koleżankami pomoc dla ukrywających się przed władzą radziecką. Po wkroczeniu Niemców na ziemie wschodnie w 1941 wstąpiła do ZWZ. Działała jako kolporterka prasy i łączniczka. Pracowała w Instytucie Beringa we Lwowie jako karmicielka wszy. Podczas akcji Burza była łączniczką między oddziałami stacjonującymi we Lwowie a Zgrupowaniem AK w Starym Siole. Wielokrotnie przechodziła przez front niemiecko-rosyjski. Po wkroczeniu sowietów została łączniczką w stopniu chorążego organizacji NIE ze Zrzeszeniem Wolność i Niezawisłość i była poszukiwana zarówno przez NKWD, jak i UPA. Rozkazem Nr 1 Dowódcy Obszaru AK z 10 V 1945, na wniosek Komendanta Inspektoratu Bóbrka „NIE”, 10 maja 1945 została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Order został potwierdzony przez ZBoWiD w 1989.
Wychowywała się pod Lwowem we wsi Stare Sioło. W szkole należała do drużyny Orląt Lwowskich, W 1939 organizowała wraz z koleżankami pomoc dla ukrywających się przed władzą radziecką. Po wkroczeniu Niemców na ziemie wschodnie w 1941 wstąpiła do ZWZ. Działała jako kolporterka prasy i łączniczka. Pracowała w Instytucie Beringa we Lwowie jako karmicielka wszy. Podczas akcji Burza była łączniczką między oddziałami stacjonującymi we Lwowie a Zgrupowaniem AK w Starym Siole. Wielokrotnie przechodziła przez front niemiecko-rosyjski. Po wkroczeniu sowietów została łączniczką w stopniu chorążego organizacji NIE ze Zrzeszeniem Wolność i Niezawisłość i była poszukiwana zarówno przez NKWD, jak i UPA. Rozkazem Nr 1 Dowódcy Obszaru AK z 10 V 1945, na wniosek Komendanta Inspektoratu Bóbrka „NIE”, 10 maja 1945 została odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Order został potwierdzony przez ZBoWiD w 1989.
Komentarze:
Aby dodawać komentarze musisz się zalogować
Inne foldery z plikami do pobrania
-
2012 -
Ateistyczna PRL -
Bezpartyjni Samorządowcy -
Cyceron -
Czepiel Stanisław -
czyste -
Domek -
DZIEŁO MATKI NATURY -
elektrownia atomowa -
Epikur -
Film dokument. Kto opłacił Lenina -
Forteczna Wieża Ciśnień w Nysie -
fototap-grafika -
Franklin Benjamin -
Friedrichstadt, Fryderykowo -
Getreidemarkt -
gołąb -
Hrabal Bohumil -
info -
Jagiellońska -
Kisielewski Stefan (Kisiel) -
Königstraße -
Koziar Andrzej -
Kundera Milan -
Łabędzie -
Mała stacja miasto -
Mitchell Dawia -
Nysa świątecznie -
Nysa zimą -
ODZNAKI -
os. Radoszyn -
Pl. Paderewskiego zimą -
PNG -
postaci -
przed 1945 -
Sałtykow-Szczedrin Michaił -
Sołżenicyn Aleksandr Isajewicz -
szczekanie -
Szekspir William -
Szymonowic Szymon -
ul. Tkacka -
Weberstraße -
Wisła - Zamek Prezydenta RP -
z Ukrainu -
Zafón Carlos Ruiz -
zajazd „Zagroda” -
ZIMA -
Zima stulecia_29.XII.1978-01.I.79 -
Zima w Polsce -
życzenia na każdą okoliczność
Dwór Biskupi w Nysie – zabytkowy budynek, stanowiący największy z zachowanych elementów nieistniejącego już nyskiego zamku biskupów wrocławskich. Znajduje się tuż obok Pałacu Biskupiego, z którym był w przeszłości połączony gankiem przebiegającym ponad ulicą i fosą.
W miejscu pomiędzy dzisiejszymi ulicami Grodzką i Lompy w 1260 roku wzniesiono ufortyfikowany dwór biskupi, zwany też zamkiem. Rezydencja ta była wielokrotnie przebudowywana, a w 1459 roku otoczono ją ponadto zabudowaniami gospodarczymi opartymi o południowo-wschodni odcinek murów obronnych.
Zamek zburzono prawie całkowicie w roku 1842, cześć pomieszczeń zmieniono wówczas w warsztaty artyleryjskie lub przeznaczono na inne cele wojskowe. Zachowała się jedynie wieża mieszkalna oraz gotycka baszta z fragmentem murów obronnych.
Piętrowy, barokowy budynek nazywany obecnie dworem zbudowano pod koniec XVII wieku. Został zniszczony w czasie II wojny światowej, ale w 1950 odbudowany. Mieściła się tu przez długie lata siedziba Spółdzielni Inwalidów „Pokój”. Przy bramie, za zwodzonym mostkiem, nad fosą zaznaczone są na murze poziomy wody podczas powodzi, które przez wieki nawiedzały Nysę, w tym także ostatnia z 1997 roku.
W miejscu pomiędzy dzisiejszymi ulicami Grodzką i Lompy w 1260 roku wzniesiono ufortyfikowany dwór biskupi, zwany też zamkiem. Rezydencja ta była wielokrotnie przebudowywana, a w 1459 roku otoczono ją ponadto zabudowaniami gospodarczymi opartymi o południowo-wschodni odcinek murów obronnych.
Zamek zburzono prawie całkowicie w roku 1842, cześć pomieszczeń zmieniono wówczas w warsztaty artyleryjskie lub przeznaczono na inne cele wojskowe. Zachowała się jedynie wieża mieszkalna oraz gotycka baszta z fragmentem murów obronnych.
Piętrowy, barokowy budynek nazywany obecnie dworem zbudowano pod koniec XVII wieku. Został zniszczony w czasie II wojny światowej, ale w 1950 odbudowany. Mieściła się tu przez długie lata siedziba Spółdzielni Inwalidów „Pokój”. Przy bramie, za zwodzonym mostkiem, nad fosą zaznaczone są na murze poziomy wody podczas powodzi, które przez wieki nawiedzały Nysę, w tym także ostatnia z 1997 roku.
,7213137293.jpg)
,7213137297.jpg)
,7213137298.jpg)
