Henryk Pająk Zabijałem żeby żyć.rar - książki - II wojna światowa - holly7775

G. Herling Grudziński - Inny śwait(2).rar

Jest koniec lata 1940 roku. Gustaw, główny bohater utworu i jednocześnie narrator, opowiada o swoim pobycie w więzieniu w Witebsku. Po kilku miesiącach uciążliwego śledztwa został uznany za niemieckiego szpiega i skazany na pięć lat więzienia. W celi zaprzyjaźnia się ze starym Żydem, którego syn jest oficerem Armii Czerwonej. W listopadzie Gustaw wraz z innymi więźniami zostaje przewieziony do Leningradu i umieszczony w „Pieriesyłce”, gdzie czeka na transport do obozu w celi 37. Pewnego dnia o północy rozpoczyna się wyczytywanie nazwisk. Gustaw wraz z innymi zostaje przeprowadzony do pociągu. W przedziale obserwuje ulubioną grę rozrywkę „urków” (wielokrotnych przestępców): grę w karty o cudze rzeczy. Jako jedyny wysiada na stacji w Wołogdzie i następnego dnia zostaje przewieziony do Jercewa.

G. Herling Grudziński - Inny śwait(1).rar

Jest koniec lata 1940 roku. Gustaw, główny bohater utworu i jednocześnie narrator, opowiada o swoim pobycie w więzieniu w Witebsku. Po kilku miesiącach uciążliwego śledztwa został uznany za niemieckiego szpiega i skazany na pięć lat więzienia. W celi zaprzyjaźnia się ze starym Żydem, którego syn jest oficerem Armii Czerwonej. W listopadzie Gustaw wraz z innymi więźniami zostaje przewieziony do Leningradu i umieszczony w „Pieriesyłce”, gdzie czeka na transport do obozu w celi 37. Pewnego dnia o północy rozpoczyna się wyczytywanie nazwisk. Gustaw wraz z innymi zostaje przeprowadzony do pociągu. W przedziale obserwuje ulubioną grę rozrywkę „urków” (wielokrotnych przestępców): grę w karty o cudze rzeczy. Jako jedyny wysiada na stacji w Wołogdzie i następnego dnia zostaje przewieziony do Jercewa.

Hanna Krall - Dzieje getta jako historia umierania.rar

Ernst Wiechert - Kandydat na śmierć.rar

Wstrząsająca relacja Ernsta Wiecherta z obozu w Buchenwaldzie.

Leon Kruczkowski - Niemcy.rar

"Niemcy" Leona Kruczkowskiego to obraz spoleczenstwa niemieckiego. Rodzina profesora Sonnenbrucha ukazuje rożnorodność postaw narodu niemieckiego wobec polityki faszystowskiej, wobec panujacej powszechnie eksterminacji. Większość ludzi daje "ciche przyzwolenie" takiemu postepowaniu. Czy odizolowanie sie od swiata, dystans wobec okropienstwa wojny zwalnia od ponoszenia odpowiedzialnosci? Obojetni - niewinni?

G. Herling Grudziński - Inny śwait.rar

Jest koniec lata 1940 roku. Gustaw, główny bohater utworu i jednocześnie narrator, opowiada o swoim pobycie w więzieniu w Witebsku. Po kilku miesiącach uciążliwego śledztwa został uznany za niemieckiego szpiega i skazany na pięć lat więzienia. W celi zaprzyjaźnia się ze starym Żydem, którego syn jest oficerem Armii Czerwonej. W listopadzie Gustaw wraz z innymi więźniami zostaje przewieziony do Leningradu i umieszczony w „Pieriesyłce”, gdzie czeka na transport do obozu w celi 37. Pewnego dnia o północy rozpoczyna się wyczytywanie nazwisk. Gustaw wraz z innymi zostaje przeprowadzony do pociągu. W przedziale obserwuje ulubioną grę rozrywkę „urków” (wielokrotnych przestępców): grę w karty o cudze rzeczy. Jako jedyny wysiada na stacji w Wołogdzie i następnego dnia zostaje przewieziony do Jercewa.

Ernst Wiechert - Las umarłych.rar

Las umarłych Ernsta Wiecherta jest pierwszą literacką relacją na temat hitlerowskich obozów koncentracyjnych, ściślej biorąc — na temat obozu koncentracyjnego założonego w 1937 roku pod Weimarem, w rosnącym na zboczach góry Ettersberg lesie bukowym. Pierwsza relacja o Buchenwaldzie, lecz nie jedyna. Mniej lub bardziej literackie opisy hitlerowskich obozów koncentracyjnych tworzą dziś obszerną bibliotekę. Dlaczego więc należy umieścić w niej — po dwudziestu kilku latach — również polski przekład książki Der Totenwald? Relację tę zdał pisarz niemiecki, który poznał obóz koncentracyjny wkrótce po jego założeniu, jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej, a więc w okresie, kiedy to w hitlerowskich obozach koncentracyjnych więziono wyłącznie obywateli niemieckich i kiedy nie uruchomiono w nich jeszcze całego systemu masowej zagłady. Wiechert jest wstrząśnięty faktem, że w lipcu 1938 roku zmarło w Buchenwaldzie stu pięciu Niemców. My dziś mówimy: z blisko ćwierć miliona osób trzydziestu dwu narodowości uwięzionych w latach 1937—1945 w Buchenwaldzie zamordowano ponad trzydzieści trzy tysiące ludzi. Różnice między skalą doświadczeń Wiecherta a naszą dzisiejszą wiedzą nie mogą pomniejszać wartości dokumentalnej utworu. Warto jednak zwrócić uwagę na pewne szczegóły, aby czytając Las umarłych nie dojść do błędnych lub niezbyt dokładnych wniosków. Zacząć trzeba od prezentacji autora, znanego też w Polsce z wielu przekładów. Cały jego dorobek literacki wyraża się liczbą pięćdziesięciu książek opublikowanych od 1916 do 1950 roku.

Czesława Fater - Aniołowie bez skrzydeł.rar

Wspomnienia Czesławy (Cesi) Fater są wstrząsającym świadectwem przeżyć młodej kobiety żyjącej w nieustannym lęku. Rozpoczynają się ucieczką z Umschlagplatzu 5 IX 1942, kiedy trwała akcja likwidacji warszawskiego getta, konczą w "dniu wolności" - 15 I 1945. Narratorka opisuje swoją wielomiesięczną tułaczkę, w czasie której mieszkała w kilkunastu miejscach i przetrwała dzięki ofiarnej pomocy i życzliwości wielu ludzi. Największym walorem książki jest jej siła emocjonalna - przekazanie prawdy o tym, ile kosztowało ocalenie, i jak skrajne były postawy Polaków.

Rudolf Hoss - Pamiętniki Rudolfa Hossa.rar

Książka naprawdę bardzo ciekawa. Aż trudno uwierzyć, że naprawdę ten człowiek zdolny był do czynienia takich okropności. Dwóch ludzi w jednym ciele. Z jednej strony wrażliwa osoba, ubolewająca nad cierpieniem innych, z drugiej zaś ktoś, kto z premedytacją kieruje machiną zbrodni. Kochający ojciec, bezwzględny morderca. Niewiarygodne, ale prawdziwe. Wartość historyczna tej pozycji książkowej jest bezcenna. Autor - komendant Obozu Oświęcimskiego - relacjonuje w książce drogę swojej "kariery" wojskowej i partyjnej w NSDAP. Stara się w niej wyjaśnić przyczyny swego postępowania oraz pełnego podporządkowania machinie, jaką był faszyzm. Jest to obowiązkowa pozycja książkowa, aby choć w minimalnym stopniu poznać mentalność i sposób postępowania zbrodniarza wojennego. Dla mnie to niepojęte, jak ten kochający ojciec dużej rodziny mógł z zimną krwią patrzeć na męczarnie rówieśników swych dzieci. Nie tylko patrzeć - to on nadzorował oświęcimskie kaźnie. To smutne, ale to książka ku przestrodze - do czego doprowadzi człowieka chora ideologia.

Zofia Nałkowska - Medaliony.rar

Ogromnym walorem „Medalionów” jest sposób, w jaki autorka zbioru mówi o metodach i celach faszyzmu – czyni to niezwykle rzeczowo, racjonalnie i wprost. Każdy fakt nazywa po imieniu, bez zbędnych słów i z całą bezwzględną prawdą. Motto opowiadań: „Ludzie ludziom zgotowali ten los” doskonale uzupełnia wiedzę człowieka o czasach wojny i bestialskich zbrodniach. Prawda, jaką odkrywa przed czytelnikiem Nałkowska, prawda o tragedii milionów ludzi, opowiedziana przez świadków tych zdarzeń, sprawia, że książka zajmuje ważne miejsce w szeregu licznych powieści i dzieł o wojnie i latach okupacji. Cykl Nałkowskiej stanowi jedno z najwcześniejszych świadectw faszystowskiego ludobójstwa. Pisany w 1945 roku, a więc tuż po odzyskaniu niepodległości, opiera się w dużej mierze na relacjach osób ocalałych z rzezi ofiar, na wizjach lokalnych i zeznaniach świadków zbrodni. Autorka przekazuje prawdę o tamtych dniach – prawdę zawartą w słowach tych, którzy widzieli i przeżyli. Pisze wprost o niemieckim instytucie naukowym, w którym odbywała się produkcja mydła z ludzkiego tłuszczu, o cierpieniach i śmierci więźniarek w obozach zagłady, o różnych metodach eksterminacji Żydów i gazowaniu dzieci w Oświęcimiu. Relacji prostych ludzi nie poddaje stylistycznej przeróbce, bo żadne słowa nie mogą ogarnąć tego, co zaszło, a najbardziej proste stwierdzenia porażają swym autentyzmem.

Henryk Pająk - Zabijałem żeby żyć.rar

holly7775