Ernst Wiechert - Las umarłych.rar

Las umarłych Ernsta Wiecherta jest pierwszą literacką relacją na
temat hitlerowskich obozów koncentracyjnych, ściślej biorąc — na
temat obozu koncentracyjnego założonego w 1937 roku pod Weimarem,
w rosnącym na zboczach góry Ettersberg lesie bukowym.
Pierwsza relacja o Buchenwaldzie, lecz nie jedyna. Mniej lub bardziej
literackie opisy hitlerowskich obozów koncentracyjnych
tworzą dziś obszerną bibliotekę. Dlaczego więc należy umieścić w
niej — po dwudziestu kilku latach — również polski przekład książki
Der Totenwald?
Relację tę zdał pisarz niemiecki, który poznał obóz koncentracyjny
wkrótce po jego założeniu, jeszcze przed wybuchem drugiej wojny
światowej, a więc w okresie, kiedy to w hitlerowskich obozach koncentracyjnych
więziono wyłącznie obywateli niemieckich i kiedy
nie uruchomiono w nich jeszcze całego systemu masowej zagłady.
Wiechert jest wstrząśnięty faktem, że w lipcu 1938 roku zmarło w
Buchenwaldzie stu pięciu Niemców. My dziś mówimy: z blisko
ćwierć miliona osób trzydziestu dwu narodowości uwięzionych w
latach 1937—1945 w Buchenwaldzie zamordowano ponad trzydzieści
trzy tysiące ludzi.
Różnice między skalą doświadczeń Wiecherta a naszą dzisiejszą
wiedzą nie mogą pomniejszać wartości dokumentalnej utworu.
Warto jednak zwrócić uwagę na pewne szczegóły, aby czytając Las
umarłych nie dojść do błędnych lub niezbyt dokładnych wniosków.
Zacząć trzeba od prezentacji autora, znanego też w Polsce z wielu
przekładów. Cały jego dorobek literacki wyraża się liczbą pięćdziesięciu
książek opublikowanych od 1916 do 1950 roku.