Przetrwać na Alasce_Walka aż do samej mety_S02E13.avi

OPIS
Drugi sezon serii „Przetrwać na Alasce” przedstawia znakomitych surwiwalowców walczących z własnymi słabościami i nieprzychylnym środowiskiem Alaski, podczas 11-etapowej, dramatycznie trudnej wyprawy. Cztery drużyny - leśnicy, alpiniści, byli wojskowi i sportowcy dyscyplin wytrzymałościowych – mają do pokonania trasę długości 2400 kilometrów, biegnącą przez dzikie ostępy Alaski. Wszystko, czego potrzebują do przetrwania musi zmieścić się w niesionym na plecach ekwipunku. W programie zobaczymy, jak uczestnicy rywalizacji radzą sobie w lodowato zimnych rzecznych dolinach, na odkrytych górskich grzbietach i wysokich szczytach, jak dzielnie stawiają czoła nieprzyjaznym drapieżnikom, głodowi oraz niebezpiecznym warunkom pogodowym. Zdradliwy lodowiec, zejście do 600-metrowego wąwozu, spływ rwącym potokiem, wizyta na Wyspie Cziczagowej, na której na jeden kilometr kwadratowy przypada więcej niedźwiedzi brunatnych niż gdziekolwiek indziej na Ziemi? Niektóre z zadań będą wyzwaniem nawet dla tych prawdziwych twardzieli.

Opisy odcinków:

Arktyczne pole bitwy
Survivalowcy zajmują się domeną Dallasa, czyli powożeniem psich zaprzęgów. Dallasowi oraz pozostałym członkom drużyny „Wytrzymałościowców” udaje się przybyć na początku i poskromić przydzielone im psy. Niezaznajomiona z powożeniem drużyna Wojskowych, nie chcąc tracić czasu, postanawia porzucić psy i pokonać odcinek na piechotę. Doganiają ich Leśnicy i Alpiniści, którzy przygotowują zaprzęgi i rozpoczynają wyścig. Podczas jazdy zaprzęgiem trzy drużyny lądują po kolana w lodowato zimnej rzece. Niedługo potem Sean Burch wpada do pokrytej śniegiem szczeliny lodowca. To jeszcze nie wszystko. Kiedy rozpoczyna się spływ rwącym, górskim potokiem, łódka Seana przewraca się, a on sam wpada na powalone wzdłuż rzeki drzewo. Potok okazuje się równie niebezpieczny dla Jimmy’ego Gaydosa, najstarszego z uczestników, który na niebezpiecznym odcinku wypada z łódki i niesiony przez nurt znika wszystkim z oczu.

Brutalne bestie
Drużyna Wojskowych wybiera najkrótszą drogę biegnącą przez Wyspę Cziczagową prosto w samo serce terenów niedźwiedzi. Gdy przypadkiem na swojej drodze natyka się na niedźwiedzie legowisko, zostaje potraktowana przez jego „właściciela” jak banda niechcianych gości. Alpiniści spotykają mieszkającego w głuszy pustelnika, który pożycza im łódź wiosłową. Dzięki temu drużyna może zacząć szykować maszty i żagle z bali i brezentu. Osiem kilometrów dalej, w głębi lądu, „Wytrzymałościowcy” zmierzają ku wyżej położonym obszarom, gdzie maleje prawdopodobieństwo spotkania z niedźwiedziem. Leśnicy płyną do punktu ewakuacji, kiedy jednak zaczyna wiać silny wiatr i wzmagają się fale, ich łódź wywraca się do góry dnem. Co gorsza, Marty dziurawi ją, strzelając do wyłowionego gigantycznego halibuta. Leśnicy płyną wzdłuż linii wybrzeża, 100 km wokół wyspy, gromadząc pożywienie w drodze ku mecie. Gdy trafią na porzuconą łódź, to im przypadnie szansa na wyjście na prowadzenie.

Przez wodospady
Gdy Leśnicy i Wojskowi zaciekle walczą o pierwsze miejsce, „Wytrzymałościowcy” postanawiają ze zdwojoną siłą powalczyć o zdobycie przewagi. Znajdują krótszą drogę, która wiedzie przez Park Narodowy Tongass. Okazuje się jednak, że muszą zejść po linie wzdłuż ściany wodospadu. W trakcie schodzenia Dallas o mały włos nie odpada od ściany. W tym samym czasie Grady skacze z 15-metrowego urwiska, by dogonić swoją drużynę Wojskowych i zdobyć dobrą pozycję w wyścigu. Znajdujący się na ostatnim miejscu Leśnicy postanawiają się zatrzymać, by złowić ryby. Sądzą, że dodatkowa dawka białka pomoże im walczyć o zwycięstwo. Kiedy jednak nadchodzi potężna burza z piorunami, muszą się schronić pod swoim kajakiem. Po nawałnicy z kolei odkrywają, że zaginęło im wiosło. Leśnicy budują pływak do kajaka i wysuwają się na czoło stawki. Jako pierwsi docierają do Wysp Admiralicji i pieszo przedzierają się przez puszczę. Niestety przed finiszem Jimmy wykona jednak fałszywy ruch, który powali Leśników na kolana.

Piekielna wspinaczka
Drużyny wędrują przez 48 kilometrów pod górę, przez pokryte śniegiem Góry Tordillo. Mają dotrzeć do mety nad brzegiem Jeziora Frustration. Drużyna Wojskowych postanawia trzymać się niższych partii. Nagle oczom członków ekipy ukazuje się potężny kanion. Na szczęście ktoś już przetarł ten szlak i pozostawił linowe mocowania, dzięki którym uda im się przedostać na drugą stronę... pod warunkiem, że liny zadziałają. „Wytrzymałościowcy” depczą im po piętach i podążają za Wojskowymi aż do następnego dnia, kiedy to zmieniają taktykę, maszerując raz w górę, raz w dół. Strategia okazuje się chybiona, gdyż przed drużyną wyłania się lodowa ściana. W tym samym czasie Alpiniści pną się ku górze, licząc na to, że w dotarciu do punktu ewakuacji pomoże im górskie doświadczenie. Drugiego dnia muszą jednak wspiąć się niebezpieczną trasą na skalisty szczyt. Wojskowi przedzierają się przez śnieżny grzbiet, zakładając, że śnieg jest bardziej stabilny niż skały. Słońce ogrzewa jednak pokrywę, tworząc poważne ryzyko zejścia lawiny. Gdy Alpiniści w końcu docierają na drugą stronę szczytu, ich oczom ukazuje się skalista ścieżka wiodąca do dawnej trasy narciarskiej. Jaki jest nowy plan? Do mety dotrą na nartach. Przed nimi ostatnia prosta.

Rzeka pełna gniewu
Na tym etapie drużyny będą płynąć przez 80-kilometrowy odcinek wzburzonej rzeki, walczyć z górskimi prądami na śmiertelnie niebezpiecznym fragmencie, zwanym Bramami Piekieł, a następnie przedzierać się przez busz w kierunku strefy ewakuacji położonej nad jeziorem Butterfly Lake. Uzbrojeni w pontony „Wytrzymałościowcy” przygotowują się do rzecznej przeprawy. Tuż za nimi podążają Wojskowi. „Wytrzymałościowcy” natrafiają w wodzie na kłębowisko powalonych drzew, które okazuje się na tyle niebezpieczne, że wpada pod nie jeden z uczestników. Wojskowi postanawiają zrobić sobie przerwę, nieświadomi, że na miejsce odpoczynku wybrali teren, który aż roi się od niedźwiedzi. Wędrujący doliną Alpiniści obierają inną strategię. Przewędrowali 3 kilometry na wschód, aż do Saturday Creek – najgłębszej i najbardziej rwącej z rzek. Czy ten ruch im się opłaci? Ostatni dzień dla trzech zespołów będzie walką z buszem, w drodze ku mecie.

Piekielna dziura
W trakcie tego odcinka tej niezwykłej wyprawy drużyny będą przeprawiać się przez lodowiec Hayesa, znany ze śmiertelnie niebezpiecznych rozpadlin. Następnie przyjdzie im przedzierać się przez gęstą puszczę, w kierunku położonego 48 kilometrów dalej punktu ewakuacyjnego. Alpiniści pną się po linie, obierając bezpośrednią drogę wzdłuż czoła lodowca. W trakcie szarży przez lodowy kanion trafiają w prawdziwie ślepy zaułek: po ich prawej stronie wypiętrza się skała, po lewej - stroma lodowa ściana. Tylera, eksperta wśród wspinaczy po lodowych powierzchniach, nie zraża 24-metrowa lodowa tafla. By jak najszybciej zejść ze zlodowaconych terenów, drużyna „Wytrzymałościowców” przedziera się przez lodowiec dłuższym, ale bezpieczniejszym szlakiem. Jest w szoku, gdy okazuje się, że obrana strategia prowadzi ją prosto ku mrożącemu krew w żyłach 61-metrowemu uskokowi. Dla Wojskowych priorytetową sprawą pozostaje wytyczenie drogi przemarszu przez obce im lodowe obszary. Przypinają raki i kierują się wprost ku urwistym pogórzom dalszej partii lodowca. Idzie im świetnie do czasu, aż fałszywy krok Grady’ego sprawi, że wyląduje w czeluściach zabójczej rozpadliny. To nie jest jednak ostatnie wyzwanie. Na koniec Wojskowi będą musieli zmierzyć się z imponującym 180-metrowym klifem. Spuszczają się po linach, ale okazuje się, że na dole sytuacja wcale nie jest lepsza. Czeka ich wspinaczka po pełnej obluzowanych skał prostej ściance.

W żelaznym uścisku
Drużyny przemierzają stromy górski grzbiet, podążając ku kamienistemu Kanionowi Strandline. Następnie przez 64 kilometry wędrują ku mecie. Wybrana przez Wojskowych strategia zakłada, by przemieszczać się bezpośrednio do położonego w dole zlewiska lodowca. Ani się obejrzą, gdy przed nimi wyłoni się grząski grunt, na pokonanie którego będą musieli poświęcić dużo energii. Alpiniści też wybierają szlak wiodący przez płaskowyż, jednak bardzo szybko Marty i Tyler, którym szczęście nie sprzyja tak jak rywalom, utkną w ruchomych piaskach. „Wytrzymałościowcy” zmierzają wprost w kierunku kanionu, mając nadzieję, że dotrą do mety wijącą się doliną. Niestety drogę blokuje im wzburzona rzeka. Ryzykowną przeprawę Dallas kończy na skraju wyziębienia. Po wydostaniu się z grząskich piasków i podjęciu niebezpiecznego marszu Rudy wspina się na drzewo, by sprawdzić, ile jeszcze pozostało do mety. Schodząc, upada, czuje pęknięcie kości w nodze, co stawia pod znakiem zapytania nie tylko możliwość ukończenia etapu, ale i całego wyścigu.

Rzeka zagłady
Na ósmym etapie wyprawy, w drodze do strefy ewakuacji drużyny będą zmagać się z gęstymi, olchowymi zaroślami, przemierzą wody Coal Creek i 180-metrowe skalne osuwisko. Drużyna Wojskowych, której szeregi skurczyły się ze względu na Rudy’ego i jego zwichniętą kostkę, kieruje się wprost ku morderczej gęstwinie, chcąc przeprawić się przez Coal Creek kilka kilometrów niżej, w zwężeniu rzeki. „Wytrzymałościowcy” obierają podobną strategię. Aby wybić się od razu na prowadzenie i uniknąć żmudnego przedzierania się przez busz, drużyna Alpinistów postanawia natychmiast przeprawić się przez Coal Creek, bez względu na niebezpieczny, rwący nurt rzeki. Po dotarciu na jej brzeg Tyler próbuje przemierzyć ją przez bród, ale pod wpływem potężnej fali potyka się i znika drużynie z oczu. Marty i Thomas rozpoczynają gorączkowe poszukiwania Tylera, dużo później pojawia się drużyna Wojskowych, która dołącza do poszukiwań. Czy odnajdą Tylera i